.......ความเอยความหลัง ................เพียงยังคำหยาดใครให้คำนึง ๑ หนาวลมห่มรักหนักแน่น ทดแทนแสนจิตคิดถึง เงาใจใครมัดรัดรึง ตราตรึง...พึงข่ม......ลมลวง. ๑ คำเอ่ยเคยวาดมาตรฝัน ผูกพันวันชื่นคืนล่วง รู้ใจใครดีมิทวง สิ้นหวงห่วงมี...มิชัง ๑ สายลมผ่าน...พรมใจใครอบอุ่น หอมละมุนกรุ่นไมตรี....มิกล้าหวัง สุขเพียงนี้มีดาวเดือน...เพื่อนจีรัง หัวใจยังชังตนนัก...พรางรักใคร
14 มกราคม 2547 07:53 น. - comment id 202476
อย่าทดท้อห่อห่มเกรงลมหนาว เอื้ออะคร้าวรักในทรวงให้ห่วงหา หนาวลมหนาวสาวผ้าห่มบ่มกายา แต่หนาวใจจะสาวยาหาบ่มใจ ? เพลาดึกนึกเหน็บระคนสั่น เพลานั้นเธอรู้ใจหรือไม่ ก็มีคนทุกข์ทนอยู่ไม่ไกล รอยแผลย้ำติดในใจไม่ลบเลือน
14 มกราคม 2547 18:02 น. - comment id 202661
แวะมาชื่นชมผลงานนะค่ะ
14 มกราคม 2547 20:42 น. - comment id 202733
....แสนสงสารนานไหมแผลใจติด ไม่สนิทนิทราร้าวรวดหนาวสั่น คนเศร้าไกลใครห่างไม่ต่างกัน อยากปลอบขวัญคนรันทด...ใจกดดัน ? lสวัสดีครับคุณทิกิ....ชื่อแปลกจัง ยินดีที่มาแวะด้วยกลอนไหว.... สวัสดีครับคุณผุ้หญิงไร้เงา...ชื่อแปลกด้วยไม่ทราบนัยสำคัญเช่นกัน.. ยินดีต้อนรับครับ......
15 มกราคม 2547 01:28 น. - comment id 202831
..สวัสดีค่ะ.. ...ความเอยความหลัง มานั่งฟังใบไผ่ผิว มานั่งดูใบหลิวปลิว มานั่งดูริ้ว..รอยแห่งความทรงจำ ...ูู^-^...