พลิ้วแผ่วใยฝันวันอบอุ่น หวานละมุนเคลิบเคลิ้มในห้วงฝัน นางฟ้ามาเยี่ยมเยือนเตือนพระจันทร์ ดาราดารันดร์ล่วงหล่นมา หมู่ดาวพราวพร่างวาววะวับ อยากเอื้อมจับนับดาวบนราวฟ้า เพียงแค่ก้าวสู่โลกกาลเวลา โลกของข้าฯมีอิสระให้ท่านชม เพียรด้วยใจดวงน้อยร้อยความรัก พร้อมทอถักใยฝันล้อมรอบห่ม ข้าฯมีโลกใบหนึ่งไร้ทุกข์ทม เพียงอารมณ์สมเสน่ห์จินตนาการ ได้อาศัยร่มเงาสร้างภาพเคลื่อน ดวงดาวเกลื่อนเลือนลับระยับฉ่ำหวาน ดาวดวงน้อยบริสุทธิ์ตราบเนิ่นนาน คอยบันดาลไฟฝันปันแก่กัน - -
8 มกราคม 2547 15:27 น. - comment id 199703
*-* อร่อยครับ นุ่ม ๆ นิ่ม ๆ เอาอีก ๆ --
8 มกราคม 2547 15:40 น. - comment id 199707
กลอนน่ารักจังเลย แวะมาทักทายค่ะ^_^
8 มกราคม 2547 16:15 น. - comment id 199718
เมื่อแรมร้างห่างนุชให้สุดเหงา ไม่บางเบาความหม่นจำทนฝืน จิตรันจวนครวญหาทุกคราคืน ความเริงรื่นเลือนลางที่กลางใจ เพียงอาศัยใยฝันล้างหวั่นจิต แม้จะคิดถึงมากยากทนไหว ยามห่างเพื่อนเหมือนดังถูกฝังใจ ขอจงได้จดจำอย่าอำลา...
8 มกราคม 2547 16:32 น. - comment id 199729
ดวงดาวถามจันทร์ว่าได้ไหม สักวันจะได้ใจเธอสักครั้ง เผื่อใจเธอจะเติมพลัง ให้ฉันจนกระทั่งวันตาย ......เฮ้อ........ มาทักอะอ่านแล้วอยากกินปุยป้าย
8 มกราคม 2547 16:37 น. - comment id 199733
เหมือนหลับฝันในแดนอันแสนหวาน ซึ่งอยู่ในวิมานอันสูงค่า ซึ่งก็ไม่ใช่ที่ไหนที่ไกลตา แต่ที่นี้ที่นี่หนาที่ไทยโพเอ็ม *-*กลอนไพเราะมากเลยค่ะ แก่งจัง ชอบค่ะชอบ*-*
8 มกราคม 2547 19:05 น. - comment id 199823
...^____________^... อ่านบทกลอนแล้วแอบจินตนาการ...งดงามค่ะ
8 มกราคม 2547 21:15 น. - comment id 199870
พริ้วไหว งดงามได้อารมณ์มากเลย ยืนยันคำเดิมจ๊ะ
9 มกราคม 2547 00:11 น. - comment id 199947
ฝันบางเบาเคล้าใจให้กรอถัก เป็นใยรักล้อมใจให้ไหวหวาน ในห้วงฝันนั้นพร่างกระจ่างมาน สลักสารกลางจิต..คิดถึงเธอ มาเยี่ยมค่ะน้องจ๋า