ยินเสียงคลื่นสาดครืนกระทบฝั่ง เงี่ยหูฟังคำทักทายที่เคยคุ้น ภาพประทับตรึงจิตแห่งอรุณ ส่งกลิ่นกรุ่นให้หวนฤดีกาล .......................................... ถึง....ทะเลสีน้ำเงิน น้ำเงินงามครามเข้มดูเคร่งขรึม เจ้าเศร้าซึมเรื่องใดช่วยกล่าวขาน เราจากกันห่างไกลไปนมนาน ไม่พบพานอยากรู้ทุกข์สุขเธอ เราอยู่เรียงเคียงข้างครั้งเก่าก่อน ในยามจรจากกันยังพร่ำเพ้อ ฉันคอยเร่งคืนวันได้พบเจอ เจ้าเพื่อนเกลอเป็นอะไรช่วยบอกที นี่เธอลืมกันแล้วหรือเธอจ๋า เอ่ยวาจาสัมพันธ์และกล่าวชี้ มาสบตากันหน่อยนะคนดี อย่าเมินหนีอย่างนี้เลยแก้วตา เธอรู้ไหมใจฉันจวนเจียนขาด ในยามคลาดครากันไม่เห็นหน้า เวลานี้ที่รักฉันกลับมา กลับมาหาเธอนั้นที่สำคัญ ดูหน่อยซินี่มีของมาฝาก ผ่านข้ามฟากส่งให้จากใจฉัน เป็นมาลัยดอกหญ้าแว่นดอยพัน มากำนัลแด่เธอเจ้ากลอยใจ ไปเกี่ยวเก็บเรียงร้อยเป็นสร้อยถัก ให้ที่รักจากดอยอินทร์ถิ่นสดใส มอบให้เจ้าคล้องแขนแทนกำไล ด้วยหทัยไอรักและภักดี .................................................
3 มกราคม 2547 21:52 น. - comment id 197416
มาอ่านกลอนไพเราะเสนาะมาก และเป็นของฝากดูมากค่า ซึ่งคุณทะเลสีเงินเห็นคงชอบในอุรา และรู้สึกซึ้งใจและเห็นค่าของบทประพันธ์ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แต่งเก่งจัง*-*
4 มกราคม 2547 00:32 น. - comment id 197473
ข้าพเจ้าก็หวังว่าอย่างนั้น ว่าสักวันคงได้ผ่านมาเห็น ถึงแม้รู้ว่าลำบากและยากเย็น ก็ยังขอให้มันเป็นดังเช่นเธอกล่าวมา ......................................................... ข้าพเจ้าขอบคุณกับคำชมและการเข้ามาทักทายกันสม่ำเสมอจ้ะ...........ผู้หญิงไร้เงา
6 มกราคม 2547 10:04 น. - comment id 198594
ขอบคุณอย่างมากจากหัวใจ ทุกรู้สึกยิ่งใหญ่จากใจนี้ ซาบซึ้งทุกปรารถนาบรรดามี น้องสาวคนดี....ขอบคุณ..... ................ เขียนให้จากทะเลสีน้ำเงิน
7 มกราคม 2547 01:15 น. - comment id 198966
ทุกรู้สึกยิ่งใหญ่จากใจนี้ เพื่อพี่ชายคนดีนั้นพลีได้ และทุกห้วงปรารถนาจากห่วงใย มีเพียงให้แด่เธอ......ทะเลสีน้ำเงิน ................................................... ข้าพเจ้าไม่คิดว่า..ทะเลสีน้ำเงินจะแวะเข้ามา ทักทายกัน......... ขอบคุณมาก ๆ ไม่รู้จะบอกอย่างไรว่าดีใจมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ที่สุด .........แว่นดอยซาบซึ้งใจจริงๆจ้ะ..ทะเลสีน้ำเงิน