ฉันมาถามข่าวคราวเรื่องราวเพื่อน ความรู้สึกในลึกเตือนเสมือนเสมอ ลมหอบหนาวพราวพรากการจากเจอ ฝันของฉันจึงละเมอจนเพ้อชิน ถ้วยกาแฟทิ้งกลิ่นยังหอมกรุ่น อวลความหลังยังละมุนให้คุ้นกลิ่น ทางรอยเท้าจากจรสะท้อนได้ยิน คล้ายฉันล่วงไปสู่ดินตามรอยทาง กำแพงอากาศวาดคิดถึงซึ่งสูงส่ง ฝากรู้สึกลึกบรรจงลงที่ว่าง โปรยละอองท้องทิวทัศน์ด้วยจัดวาง วอนสายลมหนาวจางจางพรูพร่างไป ตะวันฉายแสงแรงกล้าท้าทุกทิศ ลมยังพัดไหวชีวิตทางทิศใหม่ ฝนยังล้างทางเท้าเราเข้าใจ ร้อนยังแผ่หลอมละลายความมืดมน ระหว่างฟากฝั่งเราอยู่ก็รู้ฟาก ระหว่างทางที่เราจากแม้นมากล้น ยังมีรอยรู้สึกจารึกปน เร้าดวงใจแต่ละคนถึงหนทาง พรุ่งนี้จะยังเช้าอยู่เสมอ เราจะยังพบเจอเธอเคียงข้าง ถ้วยกาแฟลอยไออุ่นยังกรุ่นจาง ความคิดถึงจักนำทางถามถึงเธอ - เพื่อนรัก --------------------------------------------- ไหมฟ้า, กาแฟแก่ถ้วยแก่า บ้านระเบียงดอย ธันวาคม 2546, (สด)
26 ธันวาคม 2546 23:16 น. - comment id 194918
ถ้วยกาแฟถ้วยเก่าของเราสอง ยังมีน้ำดำจับจองอยู่ทุกเมื่อ ซึ่งบางครั้งไม่ต้องใช้หวานมาเจือ ด้วยเพราะเผื่อรสขมชมว่าดี *-*กลอนไพเราะอยู่เสมอนะค่ะ ชอบค่ะชอบ อ่านแล้วรู้สึกและสัมผัสได้เลยค่ะ*-*
26 ธันวาคม 2546 23:43 น. - comment id 194926
แม้นว่าหวานตาลนวลก็ชวนน้อง มานั่งมองจ้องหน้าผ่านราศี ขมว่าหวานทานหมดรสเข้มดี กาแฟเก่ากรุ่นดีกรีทีว่าแรง มองหน้าน้องจองยิ้มหวานก็ทานหมด แม้จะเข้มไร้รสใครกดแกล้ง ก็เติมยิ้มละมุนละไมใต้แก้มแดง รินปรางค์น้องบรรจงแจง - หวานแทงใจ
27 ธันวาคม 2546 03:44 น. - comment id 194981
เพราะจังนะคะ
27 ธันวาคม 2546 09:46 น. - comment id 194983
น่านนน... แอบข้ามฟากมาแถวนี้เหมือนกันเหรอ สงสัยตาม ผมชื่อโจ้ กับ อัญชา มา แหะๆ เอ..หรือตามเฉพาะอัญชาหว่า............
27 ธันวาคม 2546 13:26 น. - comment id 195040
เพราะคับ..อ่านแล้วคิดถึงหนังเรื่องแฟนฉันจัง อิอิ..
27 ธันวาคม 2546 17:48 น. - comment id 195178
เพราะมากเลยครับ แต่งพราะลงตัวมากเลยครับ