คิดถึงห้องเรียน...กระดานดำ..ชอลค์สี คิดถึงสมุดพกประจำปี..ที่เคยเก็บคะแนนไว้ คิดถึงคนข้างห้อง...ที่แอบเป็นหวานใจ คิดถึงโรงอาหารที่เราเดินไปกิน...กันแทบทุกวัน กับเวลาไม่เพียงกี่ปี เรื่องราวที่เกิดขึ้นตรงนี้ ช่างเหมือนฝัน คิดถึงอะไรมากมาย...สารพัน แต่เหนือความคิดถึงนั้น...คือเพื่อนแท้จริงใจแบบ เธอ
25 ธันวาคม 2546 18:02 น. - comment id 194352
คิดถึงการโดนทำโทษ คิดถึงตอนเธอโกรธฉัน คิดถึงการทำผิดร่วมกัน คิดถึงเพื่อนกันทุกวันเลย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
25 ธันวาคม 2546 19:46 น. - comment id 194404
คิดถึงรอยลิควิดบนโต๊ะ และเก้าอี้ คิดถึงสมุดพกประจำปีที่เคยซ่อนเอาไว้ คิดถึงคนข้างห้องที่เป็นศัตรูตลอดไป แหม..คิดถึงมากมาย--รู้สึกตัวเองแก่จัง.. **แอบดัดแปลงกลอน...ไม่โกรธกันน้า...เค้าแค่ล้อเล้น..นะตัวเอง**
25 ธันวาคม 2546 20:22 น. - comment id 194427
คิดถึงจึงมาหา คิดถึงจึงอยากพบหน้า คิดถึงจึงอยากสบตา ว่าฉันยังเหมือนเดิมนะเพื่อน เฮ่อ ๆ อ่านแล้วคิดถึงเพื่อนมาเหมือนกันนะ แต่งได้ดีมีความหมาย
25 ธันวาคม 2546 21:53 น. - comment id 194455
ไม่ได้เจอเธอนานแสนคิดถึง มีวันหนึ่งเคยโดดเรียนจำได้ไหม แอบซื้อของริมรั้วกินกันไป มีเพื่อนตายอย่างเธอก็เพียงพอ -------------------------------------------- มีเพื่อนแท้แค่คนเดียวก็เพียงพอ
26 ธันวาคม 2546 10:21 น. - comment id 194632
...คิดถึงกระดาน คิดถึงอาจารย์สุดสวย และคิดถึงเพื่อนๆด้วย คนที่ร่วมซวยด้วยกัน.. ..อิอิ...กลอนน่ารักมากเลยค่ะ