อยากจะตอบข้อความเธอถามฉัน มีเหตุใดมุ่งมั่นขนาดนี้ ตกหลุมรักสาวไหนในปัถพี จะช่วยเชียร์เต็มที่ให้สมปอง ถ้าจะว่าหลงรักก็คงใช่ เทิดทูนไว้เป็นหนึ่งไม่มีสอง ไม่เคยหาเผื่อเลือกตัวสำรอง เพราะจดจ้องรักเสมอเธอคนเดียว ยกเป็นเอกคงมั่นมานานช้า มีคนมามอบใจไม่แลเหลียว ผูกสมัครรักไว้ให้กลมเกลียว สิ่งยึดเหนี่ยวใจฉันนั้นคือเธอ วันปีใหม่ถึงเวลาสารภาพ ให้เธอทราบความสัมพันธ์มั่นเสมอ สาวคนใดฉันหลงไหลใฝ่ละเมอ ขอให้เธอส่องกระจกที่พกมา....
24 ธันวาคม 2546 13:14 น. - comment id 194029
กลอนบทนี้ใครไม่อ่านไม่ว่าขอให้คนถามอ่านก็แล้วกัน อิอิ
24 ธันวาคม 2546 13:20 น. - comment id 194033
อยากจะส่องกระจกลืมพกพา เลยต้องเศร้าในอุราแน่คราวนี้ เพราะคงไม่ใช่เราแน่ในฤดี ที่เขานี้มีรักให้ปักใจ *-*กลอนไพเราะเหมือนเดิมนะค่ะ ชื่นชมฝีมือเสมอค่ะ*-*
24 ธันวาคม 2546 13:25 น. - comment id 194037
อืมม์...คนถามคนนั้นคือใครกันน๊า น่าสงสัยว่าเป็นคนพิเศษของคุณฤกษ์นี้ น่าอิจฉานะ...หวานแหววซะไม่มี อิ อิ เพิ่งรู้ว่าคุณฤกษ์ก็มีหวานใจ อิ อิ...
24 ธันวาคม 2546 16:57 น. - comment id 194064
แปลกใจจริงเห็นคุณฤกษ์เข้ามาตอบ มายอมมอบสารภาพความในใจคลายสงสัย อ่านบทกลอนใจก็คิดสงสัยจังแต่งเพื่อใคร เพิ่งเอ๊ะใจ เมื่อเห็นเงาในกระจกคือเราเอง (๕๕๕) มีใครบ้างส่องกระจกแล้วไม่เจอเงาตัวเอง ;->
24 ธันวาคม 2546 19:25 น. - comment id 194098
ดีใจด้วยที่สารภาพออกมาได้......อิอิ
24 ธันวาคม 2546 21:06 น. - comment id 194113
ฟังถ้อยคำพร่ำมาสารภาพ เพื่อให้ทราบความสัมพันธ์มั่นเสมอ ใครกันหนอขอใจรักจักพบเจอ ต้องละเมอ...ลืมกระจก..เคยพกพา....ฯ ...ดีใจจัง??...ที่คุณฤกษ์...มีคนที่รู้ใจแล้ว...หวานซะไม่มี....อิจฉาเล็กๆ..นะคะ.. ....เสียใจจัง..!!!! ..วันนี้ลืมเอากระจกมาด้วยจ๊ะ..เลยไม่รู้ว่าเป็นใคร???...อิอิอิ...
24 ธันวาคม 2546 21:09 น. - comment id 194114
ขออภัยค่ะ...ราชิกา..ลืมล็อคอินค่ะ..
24 ธันวาคม 2546 22:05 น. - comment id 194135
อิอิ นั่นดิขอรับ ไม่ส่องกะจกดูเลยยย 555
24 ธันวาคม 2546 22:15 น. - comment id 194142
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=3387 หนทางสู่รัก แจ้ ดนุพล แก้วกาญจน์ : : Key Cm แม้หัวใจยังใฝ่สุขสม อย่าระทม ถึงรักจะไม่ แลเหลียว รักมอบไป เพียงข้างเดียว ถึงไร้เสี้ยว รักตอบแทน อันใด ใคร หากทำได้เช่นนี้ ดุจสวรรค์นั้นบ่งชี้ ทางยิ่งใหญ่ ทุกแห่งหน จรดลอย่างสดใส เพราะจิตใจกว้างไกล ใหญ่เหลือ เส้นทาง แต่รักในใจ ใครจะแลเห็น ทุกข์ยากลำเค็ญ ก็ไม่แปรเปลี่ยน เจือจาง รักลอยไปใจอ้างว้าง อย่าหลงทาง สร้างความหวัง นำไป ใคร ที่ใจหักเห เพราะทุ่มเท ให้รักไป จนล้นใจ คาดคะเน ผิดพลาดไป ผลจึงครองหมองใหม้ ไป่ชั่วนิจนิรันดร์ เมื่อฉันรักเธอ เธอก็รักฉัน เราบอกรักกัน ไม่มีวันจืดจาง แล้วเราไย ต้องเหินห่าง ปล่อยฉันหลงทาง เสาะหารัก หลายปี ฉัน ต้องหม่นหมาง หาหนทาง คืนกลับสู่รัก ไม่พบสักที โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์ โปรดเถิดรัก โปรดบ่งชี้ หนทางที่ ครองชีพนี้ รื่นรมย์... ************ แด่..ฤกษ์มิตรแสนดีในดวงใจพุดค่ะ
25 ธันวาคม 2546 12:51 น. - comment id 194241
ไม่ได้แต่งให้เราอ่านนี่นา... งั้นนน...ไม่อ่านก็ได้....เชอะ ...
25 ธันวาคม 2546 19:03 น. - comment id 194379
..บทกวี..ทุกบทของพี่ฤกษ์... อ่านแล้ว ..ทำให้..เรนยิ้ม.. อารมณ์ดี... งานคั่งค้าง..ที่มี... ..อ่านกวี ..แล้ว หายปวดหัวเอย.. อิอิอิ.. ..เรื่องจริงนะคะ..เรนไม่ได้โกหก... แว๊ป..
25 ธันวาคม 2546 22:07 น. - comment id 194464
สารภาพ ทราบแล้วเปลี่ยน เขียนมากล่าว เป็นเรื่องราว เดียวกัน สัมพันธ์หวาน จึงมาส่อง มองกระจก ห้องทำงาน กลับพบพาน สาวตุ้ยนุ้ย ลุยไหมเอย ก็ไม่เคยพกกระจกสักที เลยมาส่องกระจกกรองแสงทำทำงานดู เจออย่างจัง จะเป็นคนที่คุณฤกษ์หมายตาไว้ ใช่หรือเปล่าครับ
26 ธันวาคม 2546 00:02 น. - comment id 194518
แต่งได้เพราะอีกแล้วนะครับ ตกลงแจกการ์ดเมื่อไหร่บอกด้วยนะครับ
26 ธันวาคม 2546 09:56 น. - comment id 194605
...เพราะอีกแล้ว..ว..ว.. ..มาทักทายค่ะ..
11 มกราคม 2547 07:09 น. - comment id 200938
ขอบคุณทุกท่านที่กรุณามาแจมด้วยครับ