>>อย่าร้องเลยตาจะช้ำเปลืองน้ำตา ขอร้องเถอะร้องให้ใจได้รู้เจ็บ แล้วจะเก็บงำเงียบความขื่นขม เก็บความเหงาความเศร้าที่ตรอมตรม ความระทมกับรักที่ฝังรอย เก็บให้เป็นบทเรียนไว้เตือนจิต อย่าได้คิดเชื่อในวจีถ้อย คำที่กล่าวสัญญาอย่างเลือนลอย สุนทรพล่อยพ่อร้อยรักสลักจินต์ จะจดจำไปถึงปรโลก ถึงรอยโศกร้อยร้าวมิรู้สิ้น เจ็บครานี้จะฝืนกล่ำกลืนกิน ขอหลั่งรินรารดเพื่อทดใจ ........................................
16 ธันวาคม 2546 12:02 น. - comment id 191710
ขอโทษนะ ที่ทำให้เธอเจ็บ ใจหนาวเหน็บ เจ็บแค้น แสนสงสาร พี่ผิดเอง ขออภัย ในวันวาน ที่เป็นฝ่าย หน้าด้าน จากเธอไป อย่าถือโทษโกระกันเลยครับ ยิ่งผูกใจเจ็บ เราก็จะยิ่งเจ็บ เป็นกำลังใจให้นะครับ
16 ธันวาคม 2546 21:22 น. - comment id 191887
ขอร้องอีกสักครั้งครั้งสุดท้าย กับความเดียวดายในวันที่เงียบเหงา ขอร้องร้องไห้กับคนที่ไม่มีใจให้เรา เป็นครั้งสุดท้ายแล้วจะไม่ยอมหมองเศร้าให้เขาอีกเลย *-*กลอนเศร้าจังเลยค่ะ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
17 ธันวาคม 2546 00:25 น. - comment id 191950
ขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ น้อบรับไว้ด้วยซึ้งถึงไมตรี ...................................... ขอบคุณอย่างจริงใจ สำหรับกำลังใจจากคุณ ......พิกุลทองและผู้หญิงไร้เงา .........................................