แค่เผื่อใจ

ผู้หญิงไร้เงา

เธอจากไปไปจากเธอให้เพ้อหา
หมดคุณค่าค่าคุณหมดลดจากฉัน
เธอจากไปไปจากเธอเพ้อทุกวัน
เหลือเพียงฉันฉันเพียงเหลือเผื่อสัมพันธ์
ส่วนเธอนั้นนั้นเธอส่วนล้วนไม่เพิ่ม
ไม่ต่อเติมเติมต่อไม่ขอฝัน
มีเหมือนหมดหมดเหมือนมีที่ผูกพัน
เก่าก่อนนั้นนั้นก่อนเราเราเคยมี
แต่ตอนนี้นี้ตอนแต่มีแค่ฉัน
กับผูกพันพันผูกกับกับใจนี้
ไม่มีแล้วแล้วมีไม่ใจคนดี
เหลือที่มีมีที่เหลือแค่เผื่อใจ				
comments powered by Disqus
  • moji_kawa

    13 ธันวาคม 2546 02:35 น. - comment id 190322

    -*- มาโพสแล้ว ทำไมมันไม่ติดอ่ะ -*-
    
    
    จะเผื่อใจไว้ให้รักเรา
    ไม่ใช่เพราะไม่รักแล้ว
    แต่รักมากไปกลัวใจจะแป้ว
    เหนวี่แววรักเรา นั่นล่มลง
    
    จึงเผื่อใจให้เธอ
    กลัวเผลอเทใจให้หมดดวง
    กลัวอาการหึง อาการหวง
    ที่ทั้งหมด ไม่ได้หลอกลวง กลัวว่ามันจะมีมากไป
    
    
    
    -*- มาเป็นกำลังใจให้นะคะ -*-
  • ดินสอสีฟ้า

    13 ธันวาคม 2546 03:41 น. - comment id 190331

    แวะมาทักทายเจ้าค่ะ
    
    กลอนเพราะจังเจ้าค่ะ
    
  • น้ำตากับท้องฟ้าสีคราม

    13 ธันวาคม 2546 05:26 น. - comment id 190334

    ล้านคำหวานหวานล้านคำที่ย้ำบอก
    เธอกลับกลอกกลอกกลับเธอเผลออ่อนไหว
    นานมาแล้วแล้วมานานผ่านเลยไป
    ขอแค่ใจใจแค่ขอไม่รอเธอ
    
    ความผูกพันพันผูกความที่ล่ามจิต
    ให้ครวญคิดคิดให้ครวญล้วนเสนอ
    สิ่งที่ดี ดีที่สิ่งทิ้งละเมอ
    ให้พร่ำเพ้อเพ้อพร่ำให้ใจบอกลา
    
    ++กลอนเพราะอีกตามเคยนะคะ มาชื่นชมค่ะ++
  • ทะเลหวั่น

    13 ธันวาคม 2546 06:21 น. - comment id 190340

    ...มาทักทายพี่ตูนค่ะ
    ..กลอนเพราะอีกแล้ว..
  • ห้องฝัน

    13 ธันวาคม 2546 08:05 น. - comment id 190349

    :)
  • ชัยชนะ

    13 ธันวาคม 2546 08:38 น. - comment id 190354

    เก่าไฟถ่าน ถ่านไฟเก่า เหงาดวงจิต
    ไยไปคิด คิดไปไย เผื่อใจหวัง
    คอยออดอ้อน อ้อนออดคอย กลับคืนรัง
    กลับคืนหลัง หลังคืนกลับ ต้อนรับเธอ
    
    ด้วยสงสัยว่าเผื่อใจไว้ให้คนเดิม หรือเผื่อใจไว้เลือกชายใหม่ ช่วยไขด้วยนะครับ
    
  • โกโรโกโส

    13 ธันวาคม 2546 09:41 น. - comment id 190361

    เผื่อใจให้ให้ใจเผื่อเหลือสายใย
    เธอจากไปไปจากเธอไม่เพ้อหา
    หากหวลคิดคิดหวลหากทั้งน้ำตา
    อย่าแก้วตาตาแก้วอย่าจากจรไป..
    
  • รักคุณคับ

    13 ธันวาคม 2546 09:53 น. - comment id 190365

    กลอนเท่ห์จังคับพี่ตูน..^_^
  • แว่นดอย

    13 ธันวาคม 2546 10:07 น. - comment id 190372

    เก็บไว้เถอะใจเผื่อเหลือให้เก็บ
    เผื่อให้เจ็บรู้จำคำพร่ำเพ้อ
    เผื่อให้ย้ำชอกช้ำพราะคำเธอ
    เก็บไว้เจอกับรักจากใจจริง
    ...........................................
    มาทักทายผู้หญิงไร้เงา
  • แมวน้อย มะได้ล๊อกอิน

    13 ธันวาคม 2546 11:14 น. - comment id 190398

    เคยมีรักรักเคยมีกันเราสอง
    ใยต้องนองน้ำตากันวันนี้
    เคยมีสุขสุขเคยมีกันล้นปรี่
    ใยวันนี้ต้องชอกช้ำย้ำน้ำตา
    
    ในวันหน้าคงต้องเผื่อเผื่อใจไว้
    เผื่อวันไหนคำที่ให้ไม่จริงแท้
    เผื่อเก็บไว้เก็บไว้เผื่อไม่นอนแน่
    ไม่จริงแท้แท้ไม่จริงเผื่อไว้เอยฯ. . .. 
    
    กลอนน่ารักจังเลยค่ะ*+*+*+แต่งยากมั่กๆเลย
  • dinsor

    13 ธันวาคม 2546 11:24 น. - comment id 190408

    รักเคยเจ็บเจ็บเคยรักชอกช้ำจิต
    สิ่งที่ผิดผิดที่สิ่งคำรักหวาน
    เมื่อคืนเก่าเก่าคืนจากเมื่อวาน
    เนื่องด้วยกาลกาลด้วยเนื่องพลัดพรากกัน
    
    วันรักเศร้าเร้ารักวันตรอมตรมรัก
    อกที่หักหักที่อกเธอทำฉัน
    จากนี้ไปไปจากนี้เสียทุกวัน
    รักเคยมั่นมั่นเคยรักกลอกกลับคำ
  • กานท์

    13 ธันวาคม 2546 11:38 น. - comment id 190411

    จะหักอก-อกหักรักถึงไหน
     จะรักใคร-ใครจะรักให้บัดสี
     จะรักเขา-เขาไม่รักแถมย่ำยี
     ช้ำทุกทีเพราะรักที่หลอกลวง.
  • ตะแหง่ว

    13 ธันวาคม 2546 12:06 น. - comment id 190415

    แวะมาสวัสดีค่ะพี่ตูน..ตะแหง่วแต่งกลอนไม่ออกเลย..
    เฮ้อ...คิดถึงจังค่ะ..^_^...
  • แม่จิตร

    13 ธันวาคม 2546 14:06 น. - comment id 190455

    แต่งได้ สุนทรีย์มาก ๆๆๆ  นะ ครับ
    @^_^@
  • **พาฝัน**

    13 ธันวาคม 2546 14:16 น. - comment id 190459

    . .. แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะนะคะ..
    
    
  • เส้นไหมสีเงิน

    13 ธันวาคม 2546 14:24 น. - comment id 190461

    แวะมาทักทายค่ะ
      *** กลอนเพราะอีกตามเคยค่ะ ชอบค่ะชอบ ****
  • นาวีนาวา

    13 ธันวาคม 2546 16:30 น. - comment id 190513

    เมื่อเธอไปไปเมื่อเธอไม่เพ้อหา
    เมื่อเธอลาลาเมื่อเธอไม่เพ้อฝัน
    เมื่อเธอเลิกเลิกเมื่อเธอไม่ผูกพัน
    เมื่อจบกันกันจบเมื่อเบื่อเผื่อใจ
  • นาวีนาวา

    13 ธันวาคม 2546 16:31 น. - comment id 190514

    เมื่อเธอไปไปเมื่อเธอไม่เพ้อหา
    เมื่อเธอลาลาเมื่อเธอไม่เพ้อฝัน
    เมื่อเธอเลิกเลิกเมื่อเธอไม่ผูกพัน
    เมื่อจบกันกันจบเมื่อเบื่อเผื่อใจ
  • นาวีนาวา

    13 ธันวาคม 2546 16:31 น. - comment id 190515

    เมื่อเธอไปไปเมื่อเธอไม่เพ้อหา
    เมื่อเธอลาลาเมื่อเธอไม่เพ้อฝัน
    เมื่อเธอเลิกเลิกเมื่อเธอไม่ผูกพัน
    เมื่อจบกันกันจบเมื่อเบื่อเผื่อใจ
  • พู่กันของหูกวาง

    13 ธันวาคม 2546 17:00 น. - comment id 190530

    จะเผื่อใจ...ใจเผื่อ..เมื่อมีรัก
    กลัวอกหัก...เสียน้ำตา...พาจะร่วง
    แค่อยากรัก...รักเพียงแท้...แน่ในทรวง
    จึงคิดห่วง...กังวลถึง...คนหลายใจ...
    
    ความหมายกลอนดีมากครับ
    มาเยี่ยมนะครับ
  • สนิมรัก

    13 ธันวาคม 2546 17:06 น. - comment id 190534

    ไม่ต้องเผื่อ อย่ามาเหลือ ถ้าไม่รัก
    ไม่รู้จัก ไม่ต้องเผื่อ เหลือให้หลง
    ไม่มีใจ ไม่ต้องให้  บอกตรงๆ
    เหลือให้หลง รักอาจตรม  ฉันเบื่อใจจจจจจจจ
    
  • rain..

    13 ธันวาคม 2546 19:39 น. - comment id 190624

    ..เก่งจังเลยคะ..พี่ตูน..
        แวะมา..ชื่นชม..งานของพี่สาวนะคะ..
  • rain..

    13 ธันวาคม 2546 19:40 น. - comment id 190625

    ..เก่งจังเลยคะ..พี่ตูน..
        แวะมา..ชื่นชม..งานของพี่สาวนะคะ..
  • สายรุ้ง

    13 ธันวาคม 2546 20:24 น. - comment id 190642

    มาทันหรือเปล่านี่ที่จะเผื่อ
    ใจให้เหลืออยู่บ้างมีทางไหม
    มาทีหลังความหวังคงบางไป
    ใช่หรือไม่เพื่อนทั้งหลายช่วยตอบที
    
    ขอเพียงเยื่อขอหัวใจให้สักนิด
    คงยังพอชุบชีวิตที่ลิบหรี่
    กับบุคคลที่แสนทุกข์ในชีวี
    แล้วชีวิตที่ลิบหรีคงเปล่งบาน
     
    แวะมาเยื่อนนานเลยแต่งได้ดีมากเลย
    สุขสันต์กับงานกลอนนะ
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 ธันวาคม 2546 20:36 น. - comment id 190650

    ถึง     คุณmoji_kawa
    
            แค่เผื่อใจไว้ให้คนที่รัก
            แม้อกหักแสนช้ำกับคำหวาน
            ก็ยังรักรักคงพวงนาน
           ไม่ลืมวันแสนหวานของสองเรา
    
           และยังพร้อมยังเผื่อเพราะเหลือรัก
           แม้อกหกแค่ไหนใจแสนเศร้า
           ก็จะรักเขาเรื่อยไปในใจเรา
           ด้วยว่าเหลือเผื่อให้เขาที่เรารอ
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้มา  ส่วนสำหรับกลอนที่โพสต์ไม่ลง  ผู้หญิงไร้เงาเองก็เคยเป็นเหมือนกันค่ะ  โพสต์แล้ว พอกลับไปอ่านไม่พบข้อความตนเอง  ตกใจเหมือนกันเพราะปกติโพสต์ให้ทุกคน  เดี๋ยวเขาจะเข้าใจผิด  แต่สำหรับผู้หญิงไร้เงาคุณไม่ต้องกังวลนะค่ะ  ไม่ว่ากันอยู่แล้วค่ะ *-*
    
    ถึง       คุณดินสอสีฟ้า
    
              ขอบคุณค่ะคนดี
              ที่แวะมาทักทายฉันนี้เสมอ
              ขอบคุณอีกครั้งนะเออ
              กับคำชมของเธอที่ให้มา
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน  และขอบคุณมากสำหรับคำชม*-*
    
    ถึง      คุณน้ำตากับท้องฟ้าสีคราม
    
               ล้านคำหวานหวานคำล้านผ่านมานาน
               มีร้าวรานรานร้าวมีที่ตัวฉัน
              ไม่มีแล้วแล้วไม่มีความผูกพัน
              จึงต้องหันหันต้องจึงถึงบอกลา
    
             ไม่มีต่อต่อมีไม่ในวันนี้
             ขอลาทีทีลาขอพอห่วงหา
             แต่ไม่อาจอาจไม่แต่แค่ชายตา
             เธอไม่มามาไม่เธอเพ้อคนเดียว
    
    *-*กลอนน้องก็น่ารักมากเลยค่ะ  แต่งเก่งจัง  ชอบค่ะชอบ*-*
    
    ถึง       คุณทะเลหวั่น
    
               ขอบคุณสำหรับการแวะมาเป็นประจำ
               และขอบคุณกับน้ำคำที่บอกกล่าว
               ส่วนของน้องเองก็ไพเราะไม่เบา
               และยื่นยันสิ่งที่บอกกล่าวเล่าเป็นจริง
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นประจำเลย  กลอนน้องเองก็ไพเราะและน่ารักเหมือนกันค่ะ  สบายดีไหมจ๊ะ  คิดถึงเสมอนะค่ะ*-*
    
    ถึง      คุณห้องฝัน
    
              ขอบคุณรอยยิ้มที่นำมามอบให้กันค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณชัยชนะ
    
                เผื่อใจไว้ไว้ใจเผื่อเหลือวันนี้
                เพื่อคนดีดีคนเพื่อที่เชื่อฉัน
                มีรักมั่นมั่นรักมีที่ผูกพัน
                ใครคือนั้นนั้นคือใครให้ติดตาม
    
    *-*โปรดติดตามเอาเองค่ะ  สำหรับคำถามนี้ไม่ขอเฉลยหละนะค่ะ ถ้าอยากรู้ก็ต้องติดตามกันเอาเองค่ะ อิ อิ*-*
    
    ถึง       คุณโกโรโกโส
    
               เผื่อใจไว้ไว้ใจเผื่อจึงเหลือเจ็บ
              กับคำเก็บเก็บคำกับแล้วลับหาย
               เคยมีให้ให้เคยมีที่เคียงกาย
              พอแหนงหน่ายหน่ายแหนงพอขอบอกลา
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน  หายไปนานเลยนะค่ะ  หวังว่าคงสบายดี*-*
    
    ถึง     คุณรักคุณคับ
    
             พี่ก็ว่าเหมือนน้อง
             กับกลอนทำนองแบบนี้
             แต่งก็ยากแถมยังมาความหมายดีดี
             ทำให้เกิดสนเท่ห์เสน่ห์นี้ของบทกลอน
    
    *-*กลอนกลแบบนี้พี่ชอบแต่งนะค่ะ  แต่ก็ไม่รู้จะถูกฉันทลักษณ์เหลือเปล่า  เลียนแบบคุณผีขี้เมามานะค่ะ  เห็นเขาแต่งก็ลองบ้างนะค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณแว่นดอย
    
               เก็บไว้แล้วแล้วไว้เก็บคำเจ็บปวด
               ที่ร้าวรวดรวดร้าวที่นี้ใจฉัน
               เก็บไว้แล้แล้วไว้เก็บคำผูกพัน
              ถึงจะเจ็บเจ็บจะถึงพึ่งเก็บเอย
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน*-*
    
    ถึง        คุณแมวน้อย
    
                เผื่อความรักรักความเผื่อเหลือจากเจ็บ
               แม้จะเก็บเก็บจะแม้ถึงหวงแหน
               ถึงจะพบพบจะถึงซึ่งหลอกลวง
               ยังติดบ่วงบ่วงติดยังที่กักใจ
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน  ค่ะกลอนกลแบบนี้แต่งยากค่ะ  ยอมรับ แต่ก็น่าลองแต่งดีค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณ dinsor
    
                 รักเคยเจ็บเจ็บเคยรักโดยหักจิต
                 ไร้คู่คิดคิดคู่ไร้ในใจฉัน
                 ไม่หลงเหลือเหลือหลงไม่ใจผูกพัน
                  ลืมเธอฉันฉันเธอลืมคำปลื้มลวง
    
                 จึงต้องเก็บเก็บต้องจึงถึงคำรัก
                  ที่เคยหักหักเคยที่นี้แหนหวง
                  ไม่เหลือแล้วแล้วเหลือไม่สิ่งใดปวง
                   คนหลอกลวงลวงหลอกคนจนช้ำใจ
    
    *-*น้องจ๋าพี่ขอเวลาไปศึกษาการติดตั้งระบบ msn ใหม่ก่อนนะค่ะ  เพราะทำยังไง ก็เข้าไม่ได้  เอาเป็นว่าคงไม่เกินวันจันทร์วันอังคารจะลองติดตั้งดูใหม่ค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณกานท์
    
               ช้ำที่ทุกทุกที่ที่มีรัก
                เลยอกหักหักอกช้ำฟกนอง
                เมื่อคนรักรักคนเขาไม่มอง
                เลยช้ำนองนองช้ำกับความรัก
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
    
    ถึง       คุณตะแหง่ว
    
               สวัสดีเช่นกันน้องตะแหง่ว
               แค่น้องมาแวะทักทายแล้วไม่หน่ายหนี
               ตัวพี่เองก็สุดแสนจะยินดี
               ถึงแม้จะไม่มีกลอนนี้มาฝากกัน
    
    *-*สวัสดีเช่นกันค่ะน้องตะแหง่ว  คิดถึงเช่นกันนะค่ะ  มากเลยด้วยค่ะ ส่วนการแต่งกลอนไม่ออกขอแนะนำให้อ่านของเพื่อนสมาชิกเยอะ ๆ นะค่ะ แล้วจะแต่งได้เองค่ะ*-*
    
    ถึง     คุณแม่จิตร
    
             เพราะเป็นคนอารมณ์สุนทรีย์
             จึงทำให้มีกลอนบทนี้เกิดขึ้น
             ถึงแม้กลอนจะเศร้าแต่เราก็ยังคุณ
            เป็นเพื่อนคนเคยคุ้นให้อบอุ่นในบทกวี
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณพาฝัน
    
              ขอบคุณกับการแวะมาทักทาย
              และขอบคุณมากมายกับการแวะมาหา
              เพราะไม่เห็นหน้าน้องมาหายเพลา
               จึงทำให้คิดถึงนักหนามากมาย
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน  คิดถึงมากๆๆๆเลยนะค่ะ  หายไปนาน  หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ*-*
    
    ถึง       คุณเส้นไหมสีเงิน
    
              ดีใจที่น้องชอบ
             กับกลอนมีกรอบ(ฉันทลักษณ์)แบบนี้
              พี่เองก็ชอบเหมือนกันคนดี
              ชอบที่แต่งได้ยากดีขอน้องนี้โปรดเข้าใจ
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน  และดีใจนะค่ะที่น้องชอบกลอนบทนี้  พี่เองชอบกลอนรูปแบบนี้มากค่ะ  ถึงจะแต่งไม่ค่อยเป็นแต่ก็อยากแต่งค่ะ  เพราะมีคนเคยบอกว่าถ้าอยากทำอะไรแล้วไม่ทำให้ใครเดือดร้อนทำไปเลย  ฉะนั้นชอบก็เลยลองแต่งก็ได้แบบที่เห็นหละนะค่ะ อิ อิ*-*
    
    ถึง      คุณนาวีนาวา
    
              เมื่อเธอไปไปเธอเมื่อไม่เชื่อฉัน
             หมดผูกพันพันผูกหมดกลับหดหาย
             จึงหันหลังหลังหันจึงถึงเจียรตาย
             อยู่เดียวดายดายเดียวอยู่คู่ตนเอง
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
    
    ถึง      คุณพู่กันของหูกวาง
    
              จะเผื่อใจใจเผื่อให้เหลือรัก
              ถึงอกหักหักอกพกชอกช้ำ
              แต่วันนี้นี้วันแต่แค่จดจำ
              ยังกระทำทำกระยังทั้งที่เจ็บ
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
    
    ถึง   คุณrain
    
           หายไปไหนมาคนดี
           รู้ไหมพี่นี้คิดถึง
           มากมายเหลือเกินที่คนึง
           เฝ้าคิดถึงถึงน้องเรน
    
    *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  สบายดีไหมจ๊ะ  รักและคิดถึงเสมอเลยนะ*-*
    
    ถึง      คุณสายรุ้ง
    
              มาที่หลังหรือมาก่อนตอนนี้หมด
              ไม่มีเยื่อเหลือกำหนดหมดจากฉัน
              ไม่มีแล้วความรักพักชีวัน
               ด้วยตัวฉันนั้นไม่เหลือให้เผื่อใคร
    
    *-*หายไปนานเลยนะ  กลอนยังไพเราะเหมือนเดิม*-*
  • ซอมพลอ

    14 ธันวาคม 2546 01:20 น. - comment id 190795

    ...สวัสดีค่ะ...
    
    ..มีเสมอ..หัวใจ..ใช่แค่เผื่อ
    มีล้นเหลือ...มอบให้จากใจฉัน
    ร้อยเป็นดาวจากฟากฟ้า...มากำนัล
    เป็นของขวัญ..หากเธอเหงา...และเศร้าใจ
    
    .......^-^.......
  • ผู้หญิงไร้เงา

    14 ธันวาคม 2546 07:59 น. - comment id 190846

    ถึง      คุณซอมพลอ
    
             ของกำนัลที่ให้มาด้วยหัวใจ
             ฉันขอบใจในนี้ที่มากค่า
             และสัญญาจะหายเหงาเศร้าอุรา
             เพราะหัวใจที่ให้มาทำอุราไม่เหงาเลย
    
    *-*สวัสดีค่ะ  ขอบคุณนะค่ะสำหรับการเอาใจดูแล  อย่างนี้หายเหงาแล้วค่ะ*-*
  • อัญชา

    14 ธันวาคม 2546 08:52 น. - comment id 190862

    เผื่อใจไว้ให้ยังได้คิดถึง
    หวนคำนึงถึงวันอันแสนเหงา
    ต่อไปนี้ไม่มีแล้วทั้งสองเรา
    วันเก่าเก่าจบไปแล้วไม่หวนคืน
    
    
    **ขอบคุณที่แวะไปให้กำลังใจนะคะ**
    ช่วยรับกลับไปด้วยยยยยยยย
    เอามาฝากหอบใหญ่ ๆ เลยค่ะ :D
  • ผู้หญิงไร้เงา

    14 ธันวาคม 2546 09:12 น. - comment id 190869

    ถึง      คุณอัญชา
    
              รับไว้แล้วความคิดถึง
              ทีคุณอัญชานำฝากถึงถึงที่นี้
               รับไว้แล้วในฤดี
              และขอขอบคุณที่มอบให้ความคิดถึงเต็มที่ให้มา
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน  และรับไว้เรียบร้อยแล้วนะค่ะ  และจะเก็บดูแลอย่างดีเลยค่ะ*-*
  • มัทนา

    15 ธันวาคม 2546 22:17 น. - comment id 191596

    เพราะจังค่ะ ชอบมากกกกกก
  • ผู้หญิงไร้เงา

    15 ธันวาคม 2546 22:33 น. - comment id 191601

    ถึง       คุณมัทนา
    
               ขอบคุณค่ะคนดี
               ที่ชอบบทกวีของฉัน
               ขอบคุณอีกครั้งแล้วกัน
               กับคำชมคำนั้นที่คุณให้ฉันมา
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณมากกับคำชม และดีใจมากกับกลอนบทนี้ที่คุณชอบนะค่ะ*-*
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน