เดินคนเดียวบนถนนที่อ้างว้าง ไม่มีใครเดินร่วมทาง.....ช่างหวั่นไหว ฟ้าที่นี่ไม่มีดาว.....บอกทางใด ไม่มีเลยไม่มีใครบอกเส้นทาง ฟ้าจ๋าฟ้าเหตุใดฟ้าไร้ดาวหนอ ทดแล้วท้อหม่นไหม้ใจอ้าวว้าง เจ็บปวดช้ำเท่าไหร่ในร่างบาง ไร้แสงไฟส่องทางหนทางไป เธออยู่ไหนใกล้หรือไกลจากตรงนี้ ช่วยฉันทีบอกทางสว่างไสว มืดเหลือเกินมองไม่เห็นเส้นทางใด เดินคนเดียว...ช่างหม่นไหม้ใจร้าวราน หนาวน้ำค้างพร่าพรมลมพลิ้วโบก เพลงลมโศกกระจายไอจนแผ่ซ่าน หนวาเหลือเกินไม่มีแรงจะต้านทาน ไม่มีใครเจือจานความอุ่นไอ