ดื้อรั้น !!! แม้มุมมองที่กว้างขึ้น จะทำให้ฉันตื่นจากความอ่อนไหว เคยสับสนเพราะแคร์คนรอบกาย เจ็บปวดทุรนทุรายเพราะความไม่เข้าใจกัน... แม้จะเข้าใจ ว่าสิ่งที่เป็นไปคงไม่ได้เหมือนใจฝัน แม้รู้ดีว่าพบกันแล้วต้องแคล้วจากกัน รู้ดีว่าหากยอมรับมัน...คงไม่ต้องปวดใจ แต่ตัวฉัน...ที่ฉันเป็นนี้ คงเป็นคนธรรมดาดี...ดีที่ห้ามใจตัวเองไม่ได้ รักใครสักคน...คงไม่ทนเก็บไว้ข้างใน รักที่จะเจ็บปวดใจ...กับความรักใหม่ที่เข้ามา เคยรู้ว่าความผิดหวังเป็นเช่นไร ครั้งนั้นเคยทำใจ และไม่คิดกลับไปหา จะไม่อยู่กับความพ่ายแพ้...จนท้อแท้เสียน้ำตา ที่ผ่านไปหรือบทเรียนที่มีค่าสำหรับเรา จนฉันทนที่จะห้ามรักไว้ไม่ได้ หากต้องอยู่กับความไร้ใจ และเดียวดายเงียบเหงา... จะวิ่งเข้าใส่...แม้ความทุกข์ใจจะใกล้เพียงเงา เพราะนั่นเป็นความรักที่คนเรา...ได้ถูกผูกพัน...
พู่กันของหูกวาง 3 ธ.ค. 2546 14:40 น. - ID 42352 
882
2
0
4 ธันวาคม 2546 00:00 น. - comment id 187424
กลอนไพเราะมากขอรับ แวะมาทักทายขอรับ
4 ธันวาคม 2546 23:33 น. - comment id 187775
เคยเก็บใจไว้ในลิ้นชัก เพราะไม่ต้องการอกหักกับการรักใครทั้งนั้น แต่วันนี้หัวใจกลับต้องการมีใครเข้ามาผูกพัน ทำให้ฉันดื้อรั้นห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟังเสียที จึงต้องยอมทำใจ ให้หัวใจของฉันดวงนี้ รักเธอหมดใจทีมี แม้ว่าจะต้องเจ็บช้ำอีกทีก็ยอม *-*กลอนไพเราะความหมายดีมากๆๆๆเลยค่ะ*-*
5 ธันวาคม 2546 19:08 น. - comment id 188039
ขอบคุณทุกความเห็นที่มีค่ามากครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
