รุ่งอรุณเพ้อรักถึงใครหนึ่ง ด้วยคำนึงพึงรักสุดฉ่ำหวาน น้ำค้างเกาะยอดหญ้าเย็นตระการ งามวิมานอรุณเบิกฟ้าไกล แลละเลื่อมตะวันแย้มพิภพ ดั่งคำรบหน้าหนึ่งมาปราศรัย กวีขับกานท์กลอนสัมฟัสใน หยาดฤทัยอิ่มเอมเปรมปรีดิ์ ฤๅนางฟ้านางสวรรค์มาเยี่ยมเยือน นางช่างเหมือนภาพฝันอันผ่องศรี คงต้องข้ามภูชันเป็นหมื่นลี้ ปฐพีน้อมนบเคารพพลัน - - - อาจจะเป็นกาลกิณีมาแฝงเร้น ภาพที่เห็นหมองมัวมากลั้วฝัน ฤๅจะเป็นวันทองมายั่วตัณห์ พิศวาสฟาดฟันดั่งไฟฟอน - - -
2 ธันวาคม 2546 22:28 น. - comment id 187077
งานเขียนขัดแย้งกันเองในเนื้อหา กล่าวถึงอรุณในด้านความงามที่น่าเลื่อมใส แต่จบด้วยกาลกิณีและความหมองมัว และวันทองยั่วตัญห์ และอรุณก็พิศวานฟาดฟันดั่งไฟฟอน การเปรียบเทียบอรุณที่ออกจะเป็นไปไม่ได้ โดยเนเจอร์ของอรุณ ที่ให้ความหมายว่า การขึนของพระอาทิตย์ ลักษณะเช่นนี้อาจกล่าวได้ว่ากลอนพาไป สามบทแรกความหมายไปด้วยกันได้แล้ว แต่มาจบด้วยบทที่ว่า อาจจะเป็นกาลกิณีมาแฝงเร้น ภาพที่เห็นหมองมัวมากลั้วฝัน ฤๅจะเป็นวันทองมายั่วตัณห์ พิศวาสฟาดฟันดั่งไฟฟอน ไปได้ด้วยกันไม่ได้กับความหมายของสามบทแรกที่ชื่นชมและหลงไหลในความงามของอรุณ
3 ธันวาคม 2546 02:11 น. - comment id 187165
แวะมาชมผลงานนะค่ะ บทกลอนลักษณะนี้ความสามารถไม่ถึง จึงขอชมและอ่านอย่างเดียวค่ะ