นี่นะหรือคือตำบลคนเรียกขาน เมื่อก่อนนานผ่านมาหาไม่เห็น เป็นแค่บ้านร้านค้าน่าลำเค็ญ คงแสนเข็ญเป็นทุกข์สุขมลาย อยู่แห่งเดียวเดี่ยวโดดไร้โจษขาน กลางสถานย่านป่าน่าใจหาย ทั้งโจรป่าน่ารำคาญผลาญทำลาย ลอบทำร้ายทลายสิ้นทั่วดินแดน มาบัดนี้มีถนนรถยนต์ผ่าน คนพลุกพล่านร้านตึกเป็นปึกแผ่น เกิดเมืองใหญ่ไม่นานบ้านเนืองแน่น เลิกแร้นแค้นแผ่นดินดีศรีชาติไทย แล้วแค็มป์สนคนเพรียกเรียกกันมา ครั้งเป็นป่ามาพำนักพักอาศัย เป็นตำบลล้นหุบเขาน่าเข้าไป ซื้อของได้ใช้ผ่านย่านเพชรบูรณ์
นกตะวัน 30 พ.ย. 2546 12:51 น. - ID 42180 
231
2
0
30 พฤศจิกายน 2546 17:28 น. - comment id 186487
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ อยากไปเที่ยวบ้างจังเลยคะ
30 พฤศจิกายน 2546 20:14 น. - comment id 186563
น่าอิจฉาที่ได้ไปแค้มป์สนนะคะ เพราะเป็นที่มีอนุสาวรีย์พระนเรศวรมหาราชอยู่ที่นั่น อยากไปจังคะ
1 ธันวาคม 2546 14:38 น. - comment id 186773
พุด อยากตามไปทุกที่เลยค่ะ รักงานพี่นกมาก ทุกบท ต้องตามอ่าน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
