......คิดถึง.....


..คิดถึง.... 
สุดซาบซึ้งอุรา..หาใดเหมือน 
ก้องอยู่ในหัวใจไม่ร้างเลือน 
เพียงอยากเตือนห่วงหา..ด้วยอาวรณ์ 
...มาฝากคำ..พร่ำบอก..ออกตัวไว้ 
ขออย่าได้ห่างเหินเมินเสียก่อน 
แม้ห่างกันแสนไกล..ไม่อาทร
คงกลับย้อน..ไปหาอย่าปรารมภ์

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ซอมพลอ 29 พ.ย. 2546 22:43 น. - ID 42163

1100

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/42163 ที่มา: - , ซอมพลอ

comments powered by Disqus

เมลโล่

29 พฤศจิกายน 2546 23:31 น. - comment id 186136
```
เพราะ จัง เลย ครับ 
```

doctorchira

30 พฤศจิกายน 2546 01:10 น. - comment id 186164

          ป่วยอยู่นามจนลืมเฝ้าเจ้าเพื่อนยาก
เพื่อนลำบากต้องเศร้าสร้อยและหงอยเหงา
คงเปล่าเปลี่ยวเดียวดายเหมือนอย่างเรา
จะขอเฝ้าให้เพื่อนฟื้นชื่นชีวี

^สีไม้ระบายฝัน^

30 พฤศจิกายน 2546 12:36 น. - comment id 186315
```
เพราะ .. มาก นะคะ ..
 .. ที ม มา ชื่น ชม ค่ะ..
```

ผู้หญิงไร้เงา

30 พฤศจิกายน 2546 16:52 น. - comment id 186461

คิดถึงคิดถึงอยู่เสมอ
แม้ไม่เจอไม่พบหน้า
ก็ยังคิดถึงคนึงหาทุกเวลา
เพราะเธอคือคนในอุราของฉัน

*-*กลอนไพเราะและอบอุ่นมากเลยค่ะ ชอบจัง*-*

ซอมพลอ

30 พฤศจิกายน 2546 18:04 น. - comment id 186496

..ขอบคุณในการต้อนรับอันอุ่น..
..ขอบคุณอย่างจริงใจ.....ใช่ไร้ความหมาย
..ขอบคุณเพื่อนๆ .....ที่แวะทักทาย
..ขอบคุณอย่างมากมาย.......จากใจจริง.....

kc

3 ธันวาคม 2546 00:21 น. - comment id 187111

......คิดถึง.....    กลอน
น้องพา


..คิดถึง.... 
สุดซาบซึ้งอุรา..หาใดเหมือน 
ติดถึงน้องพาไม่ร้างเลือน 
แต้ที่เลือนห่างหาด้วยบ้างาน 

...ขอออกปากฝากคำ..พร่ำบอก.
ไม่ลืมดอกน้องพาอย่าห่างเหิน 
แม้ห่างกันแสนไกล..ไม่เคยเมิน
หากไม่เพลินกับงาน  จะกลับมาอย่าปรารมภ์

แก้วประเสริฐ รหัส 6104

3 ธันวาคม 2546 11:46 น. - comment id 187213

..........ความคิดถึงเพียงพิศจิตพึงรู้
ว่าโฉมตรูห่วงหาอาวรณ์ถึง
ใช่จะไร้น้ำใจไม่คำนึง
ยามค่ำคืนฉันยืนเฝ้าอยู่เดียวดาย
..........โอ้ดาวเหนือน้อยลอยเด่นนภากาศ
แสงวิลาศงามสดใสใช่ไร้ความหมาย
ความมุ่งมาดปราถนาแห่งหัวใจ
ฉันทำได้เพียงคำนึงนึกถึงเธอ....

tiki

5 ธันวาคม 2546 04:44 น. - comment id 187878
```
:)
```
..

9 มกราคม 2547 01:05 น. - comment id 199965
```
....คิดถึงเสมอ....
```

ซอมพลอ

26 กรกฎาคม 2548 18:16 น. - comment id 414552

..มองจันทร์เคียวเกี่ยวฟ้าพาใจหมอง

ดูเมฆล่องเบาบางอย่างเหงาหงอย

รู้ไหมเล่าใครเพ้อชะเง้อคอย

นั่งใจลอย..คิดถึง..คนซึ้งทรวง....

..รู้ทั้งรู้ว่าใจไม่เคยรัก

ยากจะหักหัวใจไม่ให้ห่วง

เป็นแค่เพียงชิดใกล้ใช่หลอกลวง

จมในบ่วง...แพ้พ่าย.หัวใจตน

...ดวงดาวลอยเกลื่อนฟ้าดารดาษ

ราตรีฉาดระยับทับเงาหม่น

แทรกทับหัวใจหมองของหนึ่งคน

แม้อับจนยังเห็นแสงแห่งดวงดาว


ไม่มีรักมอบให้

ไม่มีความจริงใจ..ห่วงหา

มีแค่น้ำใสระบายขอบตา

มีแค่ความเหว่ว้า..ต้องเผชิญ....

+ comment แสดงความคิดเห็น