หยาดพิรุณโปรยปรายดั่งเคืองขัด เมฆาเหิมหัตพัด ณ ทักษิณ ชาวประชาร้อนรุ่มกลุ้มชีวิน น้ำตารินริ่นเรื่อกระจายไป โอ้เวรกรรมใครก่อหนอพิภพ เจ้าจึงประสบกรรมเก่าแต่หนไหน ธาราเที่ยวท่องอุทกภัย ไว้อาลัยแก่เหล่าสรรพสิ่ง อนิจจังชีวิตฤๅม้วยมอด บ่มีรอดสักหนึ่งให้พักพิง เหลือแต่ซากตึกเก่าถูกครอบสิง ด้วยความนิ่งสงบของโลกา
|NdEpEndEnT 27 พ.ย. 2546 16:10 น. - ID 42049 
661
2
0
28 พฤศจิกายน 2546 00:00 น. - comment id 185524
นี่หละหนอโลกเรา ..
28 พฤศจิกายน 2546 00:51 น. - comment id 185535
หน้าส่วนตัว
@วัฎจักร์แห่งชีวิตลิขิตหมด
ถูกกำหนดบทบาทไปตามเหตผล
กฎแห่งกรรมกระทำต่อทุกผู้คน
ไม่สับสนตามผลกรรมที่ทำมา
30 พฤศจิกายน 2546 10:11 น. - comment id 186240
แต่งได้ดีนะค่ะ กลอนบทนี้ขออ่านอย่างเดียวนะค่ะ แต่งไม่ค่อยถนัดค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
