สาวเอย...(นาฏกรรมที่ซ้ำซาก)

เวทย์

เธอ..เหยื่อสาวสวยใสไร้เดียงสา
ที่นักล่าใคร่ลิ้มชิมรสหวาน
คำป้อยอล่อลวงคือบ่วงพราน
ใช้เพื่อการกล่อมเธอบำเรอกาม
นาฏกรรมซ้ำซากฉากสุดท้าย
พอเบื่อหน่ายก็แหนงซ้ำแกล้งหยาม
เป็นบทเรียนค่าล้นจากคนทราม
แลกด้วยความขมขื่นกลืนน้ำตา
เหมือนไม่เหลืออะไรให้สูญเสีย
ใจอ่อนเปลี้ยเปลี่ยนแปลงเป็นแกร่งกล้า
วันนี้รอยราคีมีราคา
เป็นสินค้าบนถนนคนกลางคืน
เธอทำเหมือนอนาคตหมดความหมาย
ยอมพลีกายตราบที่มีเงินยื่น
แม้หัวใจเจ็บช้ำก็กล้ำกลืน
แสร้งยิ้มชื่นเชิดหน้าท้าชีวิต
จมปลักกับนาฏกรรมซึ่งซ้ำซาก
รอให้ฉากอวสานรูดม่านปิด
วันคืนที่ทุกข์โศกโลกมืดมิด
ยังตามติดตอกย้ำแต้มน้ำตา
เธอเลือกจะสะใจในวันนี้
แลกกับกี่สะเทือนใจในวันหน้า
แค่ประชดชีวิตเผลอผิดมา
มันคุ้มค่าหรือเปล่า..คิดเอาเอง				
comments powered by Disqus
  • ราชิกา

    27 พฤศจิกายน 2546 15:29 น. - comment id 185460

    เป็นคำเตือนเพื่อนพ้องทั้งน้องพี่
    คิดให้ดีก่อนกระทำกรรมสนอง
    หากก้าวพลาดถลำลึกควรตรึกตรอง
    ไม่ควรลองประชดใครใคร่ครวญจำ....ฯ
    
    เป็นบทกลอนที่ให้ข้อคิดมากค่ะ...ดีใจที่คุณลุงเวทย์กลับมาอีกครั้ง...อยากให้มาสร้างสีสันในไทยโพเอ็มต่อไปค่ะ......
    
  • หมึกมรกต

    27 พฤศจิกายน 2546 19:37 น. - comment id 185499

    ฝีมือของท่าน ช่างล้ำเลิศนัก 
    อ่านแล้วรื่นไหล ความหมายเป็นเยี่ยม
    แฝงแง่คิด และคติธรรม ตอกย้ำให้เห็น
    สมกับที่เป็นนักกลอนระดับปรมาจารย์
    ที่ใครๆ กล่วขานกันนักหนา
    
    แวะมาสวัสดีครับ
    
    แต่งกลอนเพราะๆให้เราได้อ่านเยอะๆนะครับ
    
  • แก้ว กรุงเก่า

    27 พฤศจิกายน 2546 20:41 น. - comment id 185503

    ....สาวเอย...หกหมดแล้วแก้วตาพี่
    ช้ำเหลือที่จะแบกหน้ากลับมาบ้าน
    ผัวตัวดีหนีหน้าอ้างหางาน
    เหลือรำคาญลูกตัวก็นัวเนีย
    
    งานไม่มีใจก็พลันห่อเหี่ยว
    จะแลเหลียวทางไหนก็ใจเสีย
    ไม่มีเงินหมดทางจึงต้องพึ่งเฮีย
    ยอมเป็นเมียชั่วคราว...โธ่สาวเอย...
  • เวทย์

    27 พฤศจิกายน 2546 20:48 น. - comment id 185504

    แค่แวะมาเยี่ยมเยียนน่ะครับ
    เลยทักทายเพื่อนเก่าด้วย
    
    แล้วก็จะหายหน้าไปอีกนานพอควร  แหะๆ
  • น้องกิ๊ฟ

    27 พฤศจิกายน 2546 20:55 น. - comment id 185505

    พลาดพลั้งไปจนใจต้องบอบช้ำ
    แล้วเพลี่ยงพล้ำซ้ำซากมากปัญหา
    ยิ่งเกาะเกี่ยวร้อยรัดตนเข้ามา
    ไร้คุณค่าเพราะไร้คิสะกิดตน
    
    มาฝากตัวเป็นลูกศิษย์บ้างค่ะ
    แต่ไม่รู้ว่า ครูจะรับไว้หรือเปล่า
  • ผีเสื้อปีกบางฯ (ป่าวล๊อคอิน)

    27 พฤศจิกายน 2546 21:00 น. - comment id 185506

    ขอบคุณค่ะ...ลุงเวทย์
    
    มีอะไรดีๆมาสอนเสมอ
    ได้ทั้งความไพเราะ  และ  คติสอนใจ
  • สมาชิกคนหนึ่ง

    27 พฤศจิกายน 2546 23:53 น. - comment id 185521

    อ่านแล้วได้ความรู้สึก แต่งดีนะ ^-^
  • 4264

    28 พฤศจิกายน 2546 06:04 น. - comment id 185569

    เธอเลือกจะสะใจในวันนี้
    แลกกับกี่สะเทือนใจในวันหน้า
    แค่ประชดชีวิตเผลอผิดมา
    มันคุ้มค่าหรือเปล่า..คิดเอาเอง
    ชอบจัง..เล๊ย...
  • ผีขี้เมา

    28 พฤศจิกายน 2546 08:05 น. - comment id 185598

    มาไม่ทันทักทายก็ไปเสียแล้ว
    
    
  • สุดหล่อ

    28 พฤศจิกายน 2546 08:20 น. - comment id 185602

    ขอบคุณมากครับที่ลุงแวะมาทักทาย
    
    ก็ขอให้หาเวลาแวะมาเยี่ยมเยียนบ่อย ๆ นะครับ
    
    กลอนสอนนางผมไม่ถนัด ผมถนัดแต่กลอนสั่งนางครับ
    
  • เวทย์

    28 พฤศจิกายน 2546 08:54 น. - comment id 185605

    น้องกิ๊ฟ.....จะรับไหวหรือเปล่าตะหาก ฮี่ฮี่
    จาวตาล.....ว่าไปโน่น
    สมาชิกคนหนึ่ง, 4264, สุดหล่อ....^_______^
    ผีขี้เมา.....ก็กลับมาให้ทักแล้วไง  ที่ว่าจะหายไปอีกน่ะ หมายถึงการโพสกลอนตะหาก อิอิ
  • ละอองน้ำ

    28 พฤศจิกายน 2546 17:37 น. - comment id 185669

    สงสัยว่า....มาไม่ทัน
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)

    28 พฤศจิกายน 2546 17:58 น. - comment id 185673

    ขอบคุณลุงเวทย์ ที่มาเยี่ยมเยียน ของฝากล้ำค่าจริง ๆ ครับ
  • ห้องฝัน

    29 พฤศจิกายน 2546 16:13 น. - comment id 185928

    สวัสดีค่ะ  ลุงเวทย์ขา
    ผลงานของลุงเวทย์ไพเราะและแฝงสิ่งดีงาม
    ทุกชิ้นเลยนะคะ เป็นตัวอย่างและให้ข้อคิดที่ดี
    อย่าหายไปนานเลยค่ะ  เชื่อว่าหลายคนติดตาม
    งานของลุงเวทย์อยู่นะคะ
    
  • เวทย์

    29 พฤศจิกายน 2546 16:41 น. - comment id 185939

    ละอองน้ำ.....มัวทำอะไรอยู่ล่ะ อิอิ
    ฤกษ์.....แปลว่าชอบสินะ
    ห้องฝัน.....อืมมมมม
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 พฤศจิกายน 2546 09:57 น. - comment id 186228

    กลอนไพเราะและความหมายดีมากๆๆๆๆเลยค่ะ  ชอบค่ะชอบ
  • เวทย์

    30 พฤศจิกายน 2546 12:23 น. - comment id 186309

    ผู้หญิงไร้เงา.....:)
  • โอ๋ ศิษย์นันท์คนเขียนโคลงกลอน

    7 มกราคม 2547 10:35 น. - comment id 199045

    ครูเฒ่าเจ้าปัญญา   
    ศิษยาน้อมด้วยใจ
    ประดับเกียรติประดิษฐ์ไว้
    ค่าคำกลอนไว้สอนคน
    
      เถลิงเกียรติเถกิงหล้า
    ปรมาชนาชน
    ยอกย้อน ธ กลอนกล
    ผิว์จะแปรจะเปลี่ยนผัน
      
      ดุจสูรย์สาดแสงกล้า
    สว่างหล้าทิวานั่น
    จรัสแจ่มแต้มอรัญ
    ณ ไพรพร่างสว่างตา
    
      เป็นเปลววะวับแสง
    ส่องสำแดง แจ้งกังขา
    สถิตย์เทิศประเสริฐค่า
    อวิชชานิราศ์ไป
    
      ครูเฒ่าเจ้ากลอนกานท์
    นิรวาณ ณ ทุกข์ใด
    อุปัทว์กรายมลายไกล
    ระคายสิ้น เพียงยินดี
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน