หน้าส่วนตัว
ไม่รู้ใจเธอคิดอย่างไรกันแน่
บางครั้งก็ทำเหมือนแคร์...คอยดูแลเอาใจใส่ฉัน
แต่บางทีเธอก็เงียบหายไป...ไม่ส่งข่าวมาให้กัน
ทั้งๆที่เธอเคยบอกว่าห่วงใยฉันไง
เธอเคยบอกให้ฉันรอ
เคยบอกว่าอย่าท้อกับรักนี้ได้ไหม
ฉันก็สัญญากับเธอ...อย่างมั่นใจ
เพราะคิดว่ายังไงเธอคงไม่ใจร้ายทิ้งฉันลง
แต่ทว่า...มาวันนี้
ฉันคิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายลุ่มหลง
ตั้งแต่เธอไปทำให้ใจฉันพะว้าพะวง
เพราะเธอไม่เคยส่งข่าวมา...แล้วถ้าเธอเปลี่ยนใจ...
..........ช่วยมาบอกให้ฉันรู้ที...
ตะแหง่ว 22 พ.ย. 2546 16:05 น. - ID 41823 
1114
19
0
22 พฤศจิกายน 2546 16:19 น. - comment id 183994
ขออภัยค่ะ....ผิดพลาดทางเทคนิค...
22 พฤศจิกายน 2546 17:19 น. - comment id 184011
อิอิ **** กี่ครั้งกี่หนที่เธอทำไม่แคร์ อยากรู้จริงแท้ว่าเธอนั้นคิดยังไง บางทีก็ดูว่ารักกัน บางทีก็ดูว่าสนใจ ฉันสับสนรู้ไหมที่เธอทำ .... .... อย่างงี้ใช่ป่ะตะแหง่ว ฮิฮิ
22 พฤศจิกายน 2546 18:29 น. - comment id 184020
กลอนนี้โดนอย่างแรงเลยค่ะ พาฝันก้อรู้สึกคล้ายๆกับตะแหง่วอ่ะแหละ ^___^ ...ตกลง..จะเอายังไงกันแน่ เดี๋ยวเธอก้อแคร์..และแล้วก้อแปรไปเป็นอื่น วันนี้ถ้าเธอจะไป..และไม่คิดจะหวนคืน บอกเถอะว่ามีคนอื่น..จะไม่ฝืนหัวใจเธอ ...แต่ถ้ายังมี..ความรู้สึกดี-ดี..ให้ฉัน ก้อบอกหน่อยละกัน..อย่าปล่อยให้ฉันเพ้อ อยู่ไกลตา..ส่งข่าวมาบ้างนะเธอ เพราะคนที่รอเก้อ..เขาเผลอคิดไปไกล ((( เอากลอนมาฝากด้วยค่ะ...ครือว่ามันไม่เพราะอ่ะนะ แต่ก้อตั้งใจเอามาฝากตะแหง่วจิงๆนะคะ ^_____^)))
22 พฤศจิกายน 2546 18:37 น. - comment id 184024
แบบว่าระแวงๆ..กลัวๆ อิอิ..ทางเราสันนิษฐานว่าคุณเปนคนขี้หึงแหงมๆ (รึป่าวเนี่ย) ^_^
22 พฤศจิกายน 2546 20:00 น. - comment id 184033
ตอบแทนเขาคนนั้นคงไม่ได้ แต่ตอบในภาพรวมทั่วไปสำหรับผู้ชายได้ เรื่อง ของงานครับ
@วัฎจักร์ชีวิตนี้มันยุ่งนัก
งานก็หนักเหลือเวลาน้อยเต็มที่
โอกาศเจอผู้ที่เข้าใจเราดี
แทบไม่มีให้ได้เห็นเป็นบุญตา
พยายามเข้าใจเค้าหน่อยนะครับ แล้วอะไรต่ออะไรมันจะดีขึ้น
22 พฤศจิกายน 2546 21:00 น. - comment id 184050
หุหุ ตั้งนานมาแล้ว...แล้วตอนนี้รู้รึยังละครับ? ...
22 พฤศจิกายน 2546 21:09 น. - comment id 184052
อย่างอนเลย... ที่ฉันเคยแคร์บ้างไม่แคร์บ้าง ก็ยัง รักมั่น ไม่จืดจาง ไม่เหินห่าง ไปไกล ใจใกล้เธอ ที่บอกว่า ให้รอ จะได้ไหม เพราะกลัวใจ คนดี คอยเก้อ ฉันก็คอย เธอก็คอย เพราะรักเธอ แล้ววันหนึ่ง คงจะเจอ เสมอไป ที่รอ เพราะฉัน ไปทำงาน จะอยู่บ้าน เฉยเฉย อย่างไรได้ รีบหาเงิน สร้างฐานะ อย่าฟูมฟาย เพื่อไปขอ ขวัญใจ จากแม่เธอ อิ อิ อิ
22 พฤศจิกายน 2546 23:47 น. - comment id 184114
บางครั้งคำสัญญาก็ทำให้การรอคอยของเราเจ็บปวด แต่คนเราก็ยอมเจ็บปวดเพียงเพราะในความเจ็บปวดนั้นยังมีความหวังของเราอยู่ในนั่นด้วย
22 พฤศจิกายน 2546 23:47 น. - comment id 184115
:) แวะมาส่งข่าวครับ
23 พฤศจิกายน 2546 00:01 น. - comment id 184127
เป็นฉันที่คิดไปฝ่ายเดียวใช่ไหม เพราะเห็นเทอบอกว่าห่วงใยและแคร์ฉัน แต่เธอกลับเงียบหาย..ไม่ติดต่อกัน ช่วยอธิบายให้ฉันเข้าใจได้ไหมเธอ
23 พฤศจิกายน 2546 00:11 น. - comment id 184137
การขาดการติดต่อ อาจจะมีเหตุผลเพียงพอก็ได้นะ อย่างไรอย่าพึ่งตัดสินใจเลยหละ เพราะเขาอาจติดภาระก็ได้นะคนดี เพราะจริงจริงเขาคงรักมั่น และผูกพันกับน้องตะแหง่วนี้ แต่ติดภาระกิจที่พึงมา ก็เลยไม่ได้ติดต่อมาเสียทีเท่านั้นเอง *-*เดี๋ยวเขาก็ติดต่อมาเชื่อคิดค่ะ ใครจะลืมน้องตะแหง่วที่น่ารักได้จริงไหมจ๊ะ*-*
23 พฤศจิกายน 2546 00:22 น. - comment id 184146
... สับสนเหมือนกัน...
23 พฤศจิกายน 2546 00:40 น. - comment id 184159
อย่างนี้เค้าเรียกว่าอะไร คนโลเลใช่ไหม...อย่างนี้ ถ้าเบื่อแล้วก็บอกมาเลยซักที คนจริงใจคนนี้จะได้ไม่รอ แวะมาทักทายค่ะ^-^
23 พฤศจิกายน 2546 06:47 น. - comment id 184212
ให้บอกตาม ความรู้สึก นึกถึงฉัน ว่าเธอนั้นเปลี่ยนแปร แน่ไฉน หรือยังดี มีสัมพันธ์ มั่นคงใจ ส่งข่าวให้ ฉันได้รู้ เรื่องความจริง ไม่เป็นไรอกหักไม่ยักกะตายจ้า
23 พฤศจิกายน 2546 10:03 น. - comment id 184250
:) แวะมาอรุณสวัสดิ์น้องตะแหง่ว ครับ แต่ก็ไม่ค่อยเช้าสักเท่าไหร่ อิ อิ
23 พฤศจิกายน 2546 10:59 น. - comment id 184281
... ทีม แวะมา ทักทาย ตอน สายๆ ค่ะ.. .. กลอน น่ารัก เหมือนเดิม นะคะ .. ... อิอิ .. แอบ มาเยี่ยม ชม ค่ะ ..
23 พฤศจิกายน 2546 11:06 น. - comment id 184286
เมจิคเชี่ยน....ใช่มั้งคะ อิ อิ
พาฝัน....กลอนเพราะมากๆๆเลย ขอบคุณนะจ๊ะ
รักคุณครับ....ป่าวขี้หึงซักหน่อย อิ อิ
คุณด๊อกเตอร์จิรา....พยายามแล้วค่ะ แต่ว่ามันก็ไม่ทำให้รู้สึกดีเลย
คุณ11....คิดว่ารู้แล้วค่ะ ว่าความจริงเค้าก็เป็นแค่
ผู้ชายใจโลเลคนหนึ่ง ซึ่งตะแหง่วตัดออกจาก
กองมรดกตั้งนานแล้ว อิ อิ
คุณพิกุลทอง....ระหว่างไปทำงาน
แน่ใจนะว่าจะมั่นคงต่อฉัน
อย่ามาหลอกให้พร่ำเพ้อรำพัน
ถ้าไม่รักกันแน่ก็อย่ามาแคร์กันเลย...
อิ อิ แน่ใจนะว่าจะมาขอ
คุณข้าวปล้อง....ขอบคุณค่ะ แต่ว่าตะแหง่วยอมทำใจดีกว่า
คุณภูวทาส....แล้วข่าวที่ส่งคืออะไรล่ะคะ ม่ายเห็นเขียนบอกเลย
คุณทะเลหวั่น...ช่ายค่ะช่าย..
พี่หญิง....ถ้าเค้าติดต่อมา ตะแหง่วก็คิดว่า
ตะแหง่วคงไม่รู้สึกกับเค้าเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้วค่ะ
4264....หายสับสนยังคะ อิ อิ
เจ้าหญิงไม้ขีดไฟ....เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ
คุณอาชัย....ไม่ตายเหมือนกันค่ะ ไปแคร์ทำไม
ผู้ชายหลอกลวง จริงมั้ยคะ อิ อิ
พี่ดอย....อรุณสวัสดิ์ตอนสายเหมือนกันค่ะ กินข้าวยังเอ่ย..
23 พฤศจิกายน 2546 11:08 น. - comment id 184291
น้องทีม....หวัดดีจ้ะ ขอบคุณนะจ๊ะ เมื่อคืนหลับสบายมั้ย...
23 พฤศจิกายน 2546 13:36 น. - comment id 184338
เรื่องไรจะบอก หลักการพูด ต้องพูดเรื่องในความคิดของคนอื่น ไม่ใช่บอกเรื่องความคิดของตัว เมื่อไรแน่ใจว่าเรื่องในความคิดของตัวตรงกับเรื่องในความคิดของคนอื่นจึงพูด อิอิ
23 พฤศจิกายน 2546 14:19 น. - comment id 184353
คุณฤกษ์...เอ่อ..ไม่เข้าใจอ่ะ ช่วยแปลเป็นภาษาไทย (ที่เข้าใจง่ายกว่านี้ให้ฟังหน่อยสิคะ) อิ อิ
23 พฤศจิกายน 2546 17:18 น. - comment id 184395
ปล่อยให้งง..... ที่ไม่บอกเพราะยังไม่แน่ใจว่าในความคิดของเราตรงกับของเธอรึเปล่า ไง
24 พฤศจิกายน 2546 13:08 น. - comment id 184592
คุณฤกษ์....อ้อ อ อ...............งั้นก็คงไม่ได้บอกแล้วล่ะค่ะ อิ อิ
26 พฤศจิกายน 2546 13:35 น. - comment id 185110
รับประทานแห้วกระดาน ก็อร่อยไปอีกแบบ อิอิ
27 พฤศจิกายน 2546 11:03 น. - comment id 185423
คุณฤกษ์....ระวังจะติดคอนะคะ ตะแหง่วแนะนำให้ อยู่ใกล้โทรศัพท์ไว้ เผื่อจะได้ตามหมอทัน อิ อิ..
27 พฤศจิกายน 2546 15:48 น. - comment id 185465
เค้าสองคนพูดอะไรกัน งง????.....อิอิ...เอ่อ..กลอนเพราะดีจ๊ะ...อิอิ..
28 พฤศจิกายน 2546 13:18 น. - comment id 185620
ฟูจัง....งงเหรอ....เค้าก็งงเหมือนกันอ่ะ อิ อิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
