ทำให้ฅนเคืองขัดเกิดความผิด เคยใกล้ชิดมิตรมั่นแยกห่างรัก เกิดเป็นหนามตอผุดจากตรมปรัก จึงต้องหักทางใครทางมัน คิดอะไรก็จงทำตามที่คิด คือชีวิตผิดถูกที่เลือกสรร นาฬิกาเดินไปแต่ละวัน หากชีวาสั้นแล้วจะกระทำเช่นไร มีคติประจำใจอยู่หนึ่งอย่าง อย่าละวางสิ่งที่คิดที่สดใส คือมีความสุขกับสิ่งที่เป็นไป แค่เท่านี้หัวใจก็พองโต ใครจะมองฉันลบช่างหัวเขา คือตัวเราเท่านั้นไม่ยโส ใครจะประนามหยามเหยียดกระโท่โร่ อยากจะกู่ร้องโห่ก็เชิญเลย
21 พฤศจิกายน 2546 23:27 น. - comment id 183722
นั่นสิขอรับ เห็นด้วยกะบทสุดท้าย โฮะๆๆ -^^-
22 พฤศจิกายน 2546 00:22 น. - comment id 183763
เคืองเขาแล้วเราทุกข์???
22 พฤศจิกายน 2546 00:24 น. - comment id 183765
^_^
22 พฤศจิกายน 2546 01:14 น. - comment id 183809
เกิ๊กกก เกิ๊กกก ว่าแล่วไหมล่ะ
22 พฤศจิกายน 2546 07:02 น. - comment id 183879
..ถูกใจ..เรนจังเลยคะ... แวะมา..ทักทาย..อรุณสวัสดิ์นะคะ..
22 พฤศจิกายน 2546 12:52 น. - comment id 183932
:) ชอบ จัง อิอิ ... .. มาทักทาย ตอน เที่ยงๆ นะคะ ..
22 พฤศจิกายน 2546 13:28 น. - comment id 183941
?????????????????
22 พฤศจิกายน 2546 22:56 น. - comment id 184081
เจ็บแค้นเคืองโกรธใครมา อย่าเลยหนาอย่ากักเก็บไว้ เพราะเรายิ่งโกรธแค้นเคืองใคร ในความรู้สึกในจิตใจจะตรอมตรม *-*แต่งได้ดีนะค่ะ คิดถึงจัง*-*