นั่งคุดคู้ซุกตัวอยู่มุมห้อง อยากกรีดร้องให้ใคร-ใครสนใจฉัน อยากบอกว่าทุก-ทุกครั้งที่ทะเลาะเบาะแว้งกัน ยังมีฉันนั่งร้องไห้อยู่ตรงนี้เช็คน้ำตา พ่อ แม่ขา หนูอยู่นี้ เห็นหนูไหม เคยสนใจเด็กผู้หญิงคนนี้บ้างไหมหนา เคยถามเค้าบ้างรึเปล่าทำไมถึงมีน้ำตา ยามที่เค้าเศร้าเหว่ว้ามีบ้างไหมมาปลอบใจ พ่อไปทาง แม่ไปทาง ไม่เคยรู้ เค้าจะอยู่อย่างไรคิดบ้างไหม เค้าปวดร้าวกับทุก-ทุกเรื่องราวที่เป็นไป แม่อยู่ไหน พ่ออยู่ไหน โปรดหันมา ขอแค่เพียงอ้อมกอดที่อบอุ่น ตักเคยหนุนยามเมื่อเค้านั่นโหยหา ขอไอรักมือหยาบกร้านซับน้ำตา ยามอ่อนล้าอยากมีแม่และพ่อคอยปลอบใจ
ข้าวปล้อง 20 พ.ย. 2546 17:02 น. - ID 41741 
939
8
0
20 พฤศจิกายน 2546 17:12 น. - comment id 183344
เขียนได้ดีมากเลยครับ.......
20 พฤศจิกายน 2546 17:52 น. - comment id 183348
เฮ้อ ชีวิต หนอ ชีวิต
20 พฤศจิกายน 2546 19:14 น. - comment id 183357
หน้าส่วนตัว
..เด็กน้อย..หน้างอง้ำ...
เฝ้าถามย้ำ.. แม่ไปไหน..
พบโน๊ตแปะติดไว้..
แม่ไปงาน ..นานสองยาม..
อย่าลืม..แม่สั่งไว้..
อ่านเขียนให้ ..ดูสวยงาม..
ไม่ต้อง..โทรคอยตาม...
แม่รำคาญ..จะไปงาน ไม่สนุก...
..การบ้าน..ต้องเรียบร้อย.
อย่ามัวคอย ..ให้ต้องปลุก..
....
...โห้ยยย.. หิวแล้ววดิคะ...
ซาแว๊ปป..
..เรน..ขอแจม..นะคะ..
แบบ หัดแต่ง นะคะ...
20 พฤศจิกายน 2546 21:01 น. - comment id 183374
พ่อแม่จ๋า อย่าทะเลาะ ขอได้ไหม หนูร้องไห้ ความอุ่นใจ อยู่ไหนหนา ขอให้รู้ หนูปวดร้าว เศร้าอุรา สร้างหนูมา ทำไม ไม่เหลียวแล
21 พฤศจิกายน 2546 12:38 น. - comment id 183501
เข้าบ้านมาก็หน้าบึ้ง พอมาถึงไม่เอ่ยพูด ทั้งสองคนทำหน้าบูด เหมือนไฟจุดที่กลางใจ ทุ่มเททิ้งทรัพย์สิ่งของ พี่กับน้องนั่งขวัญหาย ต้องหลบฉากอันตราย ออกบ้านไปมาบุญครอง.... พ่อจ๋าแม่จ๋าหนูอยากกลับบ้าน เด็กเร่ร่อนมากขึ้นทุกวัน
21 พฤศจิกายน 2546 13:20 น. - comment id 183517
ชีวิตคนเราก็เป็นแบบนี้แหละ...... ยังไงท่านก็เป็นพ่อแม่เรา ท่านก็ยังรักเราอยู่ดี มันอยู่ที่ตัวเรา ว่าต้องสู้ชีวิต ไม่ท้อถอย คิดเสียว่านี่เป็นอุปสรรคอย่างหนึ่ง ถ้าเราสามารถแก้ไขมันได้ แสดงว่าเรานี้สุดยอด สู้!! สู้!! สู้เข้าไว้อย่ายอมแพ้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^-^
21 พฤศจิกายน 2546 13:29 น. - comment id 183531
อ่านด้วยความสะท้อนสะเทือนใจมาก คนเราควรรู้หน้าที่นะคะ ด้วยรักมากคิดถึง
21 พฤศจิกายน 2546 13:38 น. - comment id 183539
เอาใจช่วยนะคะ ....
21 พฤศจิกายน 2546 15:13 น. - comment id 183570
อยากมีมือ มากมาย หลายล้าน
แม้หยาบกร้าน ก็อยาก มีได้
จะแบ่ง มือนั้น ออกไป
โอบกอด เจ้าไว้ ด้วยมือเรา
สงสารข้าวปล้อง
21 พฤศจิกายน 2546 19:12 น. - comment id 183632
โธ่!! น่าสงสาร พ่อจ๋าแม่จ๋าอยู่ที่ไหน กลับมาดูแลหนูได้ไหมพ่อแม่จ๋า คือหนูหนาวหนูหิวและต้องเสียน้ำตา เพราะพ่อแม่ไม่กลับมา........ ........หนูไม่มีค่าสำหรับพ่อแม่เลย +++ คืองานนี้ขอมั่วหน่อยนะคะ +++
21 พฤศจิกายน 2546 22:42 น. - comment id 183699
เพราะจังเลยคับ..ความหมายดีด้วย ^_^
21 พฤศจิกายน 2546 23:47 น. - comment id 183736
อย่าทะเลาะเบาะแว้งกันได้ไหม หนูเสียใจรู้หรือเปล่าพี่แม่ขา ในเมื่อให้กำเนิดเกิดหนูมา แล้วทำไมไม่เห็นคุณค่าตัวหนูเลย เอาแต่ทะเลาะเบาะแว้งกัน รู้ไหมหนูผูกพันจนชาเฉย ชินเสียแล้วความเศร้าเหงาเหมือนเคย เพราะไม่เคยมีแม่พ่อทะนอเหมือนใคร *-*แต่งได้ดีมากเลยค่ะ เป็นสังคมปัจจุบันที่เริ่มจะมีมากขึ้นทุกวัน เพราะความรักที่เกิดจากอารมณ์ชั่ววูบ ทำให้เกิดเรื่องน่าเศร้ากับเด็กน้อย ๆ ตาดำ ๆ น่าเห็นใจน้อง ๆ เหล่านั้นนะค่ะ*-*
24 พฤศจิกายน 2546 07:25 น. - comment id 184557
ปัญหาชีวิตนี่ พูดแล้วอยากร้องไห้เนอะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
