...หยุดตะวันนั้นไว้ที่ปลายฟ้า แด่เวลางดงามมีความหมาย ให้นาทีนี้เตือนอย่าเคลื่อนคลาย มิสลายพร้อมกับแสงลับลา เพียงตรงนี้มีเธอย่อมเลอเลิศ อะไรเกิดช่างมันใช่ปัญหา อ้อมแขนนี้มีเธอเสมอมา ย่อมมีค่าใครเล่าจักเข้าใจ แต่โลกนี้มีเราเท่านี้หรือ ที่จักยื้อตะวันนั้นใช่ไหม เปล่าเลยนี่ที่รั้งทำอย่างใด ป่วยการใช้มือฉุดหยุดตะวัน จึงจำลานาทีที่เป็นสุข ไปสู่ทุกข์ในโลกความโศกศัลย์ คงไม่มีที่เหลือเพื่อเห็นกัน ขอเธอนั้นโชคดีอย่ามีภัย แต่ตะวันนั้นกลับมารับขวัญ เข้าสู่วันฟ้างามตามสมัย ต่างกับเราเฝ้าหายิ่งอาลัย คงมิได้รอรับการกลับคืน ฉันอยากหยุดฉุดไว้ที่ปลายฟ้า แม้รู้ว่ายากนักจักขัดขืน ตะวันจ๋าช้าหน่อยค่อยค่อยกลืน ก่อนสุขชื่นแห่งฉันนั้นสิ้นไป...
ค้างคาวคืนคอน 18 พ.ย. 2546 22:51 น. - ID 41669 
1164
4
0
18 พฤศจิกายน 2546 23:03 น. - comment id 182843
...หยุดตะวันนั้นไว้ที่ปลายฟ้า.. ...เพื่อเวลาเรานี้มิหนีหาย.. ...ให้เวลานาทีที่เคลื่อนคลาย ...มิสลายลงกับแสงลับเลือน ******************************** ....ห้วงเวหาเวิ้งว้างและกว้างแท้ ชายตาแลยังไกลหาใดเหมือน สูงเหลือแสนสิ้นหวังดั่งฟั่นเฟือน ฉันคงเหมือนต้อยต่ำน้ำใต้ดิน ....แม้บางคราวเผลอไผลเข้าใจว่า อยู่ตรงหน้าเชยชมสมถวิล แต่ยังมีเส้นขวางหว่างฟ้าดิน คงหมดสิ้นความฝันอันเลื่อนลอย ....แม้เคยเคียงคู่คราวราวลอยคว้าง ความเหินห่างเหมือนให้ใจท้อถอย ฝันช่างไกลให้ล้าครายืนคอย ยังเศร้าสร้อยยืนตรมระทมทรวง ....ยังเฝ้ารอแสงสายอันฉายฉาน สุริยกานต์เยี่ยมหล้าคราโชติช่วง หวังไออุ่นโอบกายคลายเหงาทรวง ทุกข์หลุดล่วงพ้นผ่านร้าวรานใจ ....แสงแดดฉายเฉิดฉันท์ตะวันเอื้อ ดั่งจุนเจือคำกล่าวราวกล่อมให้ อุ่นไอแดดดั่งกลอนพรหรือไร ดุจมีใครปลอบโยนให้พ้นตรม ....เรื่อรังสีสาดสายที่ปลายฟ้า ท้องธาราเรืองรองมองสวยสม เปลี่ยนสีครามขอบหล้านภาพรหม ให้ชื่นชมเปี่ยมสุขทุกคืนวัน
18 พฤศจิกายน 2546 23:06 น. - comment id 182844
SWEET :) COOL
18 พฤศจิกายน 2546 23:52 น. - comment id 182889
หวานๆๆ
19 พฤศจิกายน 2546 02:10 น. - comment id 182970
สุดยอดทั้งคู่เลยค่ะ ชื่นชมทั้งสองคนเลยค่ะงานนี้ ชอบค่ะชอบ
19 พฤศจิกายน 2546 02:15 น. - comment id 182975
..บ้างก้อร้องหาตะวัน ..บ้างก้อร้องหาจันทร์ ..บ้างก้อร้องหาดาว ..บ้างก้อนั่งเหงา.คนเดียว
19 พฤศจิกายน 2546 15:18 น. - comment id 183098
ได้อ่านเต็มอิ่ม ไพเราะจริงๆทั้งของอัลมิตราผู้แจมด้วย
20 พฤศจิกายน 2546 00:01 น. - comment id 183197
...คุณอัลมิตรา...ฟ้าสูงฝูงนกเหิน อย่างเพลิดเพลินบินกันอย่างหรรษา ถึงอย่างไรได้เพียงเลี่ยงไปมา บินเริงร่าอยู่กับฟ้าลับไกล....ครับ ...คุณทิกิ...ปริคำว่าฉ่ำหวาน คงไม่นานหรอกครับคงดับสูญ พร้อมกับแสงแห่งตะวันอันจำรูญ แล้วอาดูรไปกับแสงลับลา....ครับ ....คุณไอดาโฮ่..โธ่แค่หวานหรือนานนัก ถ้าประจักษ์ถึงใจซิได้หวาน แค่ภายนอกหลอกได้ใช่ชั่วกาล พอวันผ่านเปลือกลอกเริ่มออกลาย...ครับ ...คุณผู้หญิงไร้เงา...เท่านี้ดีใจนัก เข้ามาทักทายกันวันละหน ผมเขียนคำทำมาน่าชอบกล ยังชมจนเกินรับกับคำชม...ครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
