หากความเสียใจคือสายน้ำ ตอนนี้ฉันคงล่องตามสายน้ำไหล หากความเศร้าคือใบไม้ที่ผลิใบ ในหัวใจฉันตอนนี้มีป่าคลุม หากใช้ฝนหยดหนึ่ง แทนคิดถึงใจฉันคงเปียกชุ่ม หากใช้ลมแทนเหงาที่เร้ารุม ลมพายุที่คลั่งคลุ้มคงพอแทน ท้องฟ้าวันนี้ยังสีเดิม.. แม้แต้มเติมด้วยเมฆขาวทั่วทั้งแผ่น เพียงอยากหวังเอาท้องฟ้ามาเทียบแทน ว่าใจฉันจะเหมือนแม้นดังฟากฟ้า
หมอกจาง 18 พ.ย. 2546 11:58 น. - ID 41647 
1098
6
0
18 พฤศจิกายน 2546 13:09 น. - comment id 182673
ให้สมหวังดังฝันที่พลันเพริด แหล่งก่อเกิดสุขได้ยามไหวหวั่น เปรียบแผ่นฟ้าผาภูดูสูงชัน ไม่พึงพลั่นสิ่งใดที่หมายลวง
18 พฤศจิกายน 2546 16:07 น. - comment id 182702
จะจุงมือเธอก้าวไปในวันนี้ กับสิ่งที่ผ่านมาคราหวั่นไหว ลืมมันซะ...อย่าให้น้ำตารินรดใจ พรุ่งนี้เริ่มใหม่...เราจะเดินไปด้วยกัน....
18 พฤศจิกายน 2546 16:51 น. - comment id 182718
: P
18 พฤศจิกายน 2546 21:59 น. - comment id 182827
เข้าใจเปรียบนะค่ะ เห็นภาพเลย
19 พฤศจิกายน 2546 01:17 น. - comment id 182935
หากความเสียใจที่พบเห็น เป็นดั่งเช่นสายน้ำเย็นที่มากหลาย ฉันคงมีสายน้ำจากในกาย ท่วมท้นภายในใจเหลือเกิน ***เข้าใจเปรียบเทียบจริง ๆ ค่ะ เห็นด้วยกับคุณข้าวปล้องเลย***
19 พฤศจิกายน 2546 09:57 น. - comment id 183008
ขอบคุณมากครับคุณผีขี้เมา ตะแหง่วและผู้หญิงไร้เงา สำหรับบทกลอน.. ขอบคุณ -ข้าวปล้องสำหรับคำชม.. และขอบคุณละอองน้ำสำหรับ..เอ้อ.. :P :) :) :)
19 พฤศจิกายน 2546 15:11 น. - comment id 183096
หน้าส่วนตัว
วั น นี้. . . แ ห ง น ห น้ า ม อ ง ฟ้ า
ฉั น เ ห็ น ฟ้ า เ ป็ น สี ฟ้ า
เ ห็ น ก้ อ น เ ม ฆ เ ป็ น สี ข า ว
พ รุ่ ง นี้ ฟ้ า อ า จ ไ ม่ เ ห มื อ น เ ดิ ม
ฟ้ า ที่ เ ป ลี่ ย น สี . . .
มี เ ม ฆ สี ห ม่ น
ฉั น ไ ม่ อ ย า ก เ ห็ น เ ธ อ เ ป็ น เ ช่ น ฟ้ า . . .
อ ย า ก เ ห็ น ใ บ ห น้ า เ ริ ง ร่ า
อ ย า ก เ ห็ น เ ธ อ ยิ้ ม ใ ห้ ฟ้ า
เ มื่ อ แ ห ง น ม อ ง . . .
ท้ อ ง ฟ้ า เ ป ลี่ ย น สี ไ ม่ ส ด ใ ส ทุ ก วั น นี่ น า . . .
อ ย่ า เ ป รี ย บ หั ว ใ จ ใ ห้ เ ป็ น เ ช่ น ฟ้ า เ ล ย น ะ พี่ . . .
ตื่ น ส า ย . . . ดู จิ เ ล ย ม า ไ ม่ ทั น เ ช็ ค ชื่ อ . . . อิ อิ
=^_______^=
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
