@ ยกทั้งเรือน ไปบริจาค จนหมดสิ้น ว่าต้นเหตุ ให้คุณปู่ ท่านหอบหวัด ลูกทั้งหลาย แทบใจวาย สารพัด บ่นร้องไห้ ย่าข้องขัด ยกเรือนไป.........( -๙๐) @ คราวนี้หนา ถึงวาระ โกลาหล ทุกทุกคน ต้องโยกย้าย อยู่ตึกใหญ่ ของปู่ยนต์ คุณย่าเพี้ยน พี่สะไภ้ ดูสิ้นไร้ อาศัยเขา เศร้าทั้งบ้าน.........( -๙๑) ชีวิตสอนชีวิต โดย ทิกิ( tiki) กวีคอนโด ตอน เจ็ด(๗) คุณปู่-ย่าฉัน (ต่อ) @ คุณย่าสะไภ้ ครานั้นนับ มีทรัพย์มาก ด้วยดูจาก กองมรดก มหาศาล อีกตำแหน่ง คุณปู่ยนต์ ท่านบันดาล ปู่ย่าฉัน ย้ายทั้งบ้าน อยู่ใต้เรือน.........( -๙๒) @ เรื่องนี้พ่อ ฉันชอบเล่า ให้ฟังเสมอ ว่าอย่าเผลอ เอาสติ ไว้เป็นเพื่อน มีบ้านแล้ว ต้องรักษา จำติดเตือน จากเจ้าเรือน กลับอาศัย ร้อนใจกาย.........( -๙๓) @ พ่อเล่าว่า ถึงเวลา ท่องหนังสือ ต้องเร่ถือ เสาไฟฟ้า ท่องอาศัย อ่านโศลก ท่องตำรา สอบคราใด เคหาหาย อาศัยเสา ไฟท่องจำ.......( -๙๔) @ แต่ก็แปลก เหมือนกระท้อน ซึ่งต้องทุบ ยิ่งบิบบุบ กลับชูชุบ ยิ่งหวานฉ่ำ เหล่าลุงพ่อ เมื่อถูกบีบ ลีบระกำ กลับท่องจำ เร่งศึกษา พยายาม.........( -๙๕) @ คิดดูเป็น เรื่องแปลก แสนประหลาด เมื่อคนขาด เคยรวยมา คราคนหยาม เหมือนยากจน อาศัยเขา ตกต่ำทราม เคยเป็นญาติ มาดเคยขาม ลามลบแปร.........( -๙๖) @ ด้วยลำบาก อยู่ภายใต้ ชายคาเขา ด้วยเจ็บเอา กลับมุ่งมั่น ฟันกระแส ลุง-อาทุกคน คิดสู้ญาติ ฉลาดแท้ เหมือนดั่งทอง ซึ่งตีแผ่ ก็เป็นทอง.........( -๙๗) @ .แต่ละภาค การศึกษา ทุกคราครั้ง ลูกของย่า สอบไล่ดัง ไม่มีสอง ล้วนที่หนึ่ง มีชื่อเสียง เป็นก่ายกอง คนทั้งผอง ซึ่งคิดเหยียด ต้องหยุดดู..( -๙๘)
tiki 17 พ.ย. 2546 22:35 น. - ID 41618 
816
7
0
17 พฤศจิกายน 2546 23:57 น. - comment id 182582
ขออภัยเป้นอย่างยิ่งเนื่องจากเครืองแฮงค์แต่แรก ทำให้กลอนลงที่เดียวหกบท และเมื่อแก้วไขแล้วก็ไม่ต่อเนื่องความ จึงต้องนำตอนนี้ต่ออีกตอน ขออภัยเป็นที่ยิ่งค่ะ
18 พฤศจิกายน 2546 00:35 น. - comment id 182589
ภายใต้ความกดดัน ก็สร้างธาตุอันแข็งแกร่งให้คนเรา
18 พฤศจิกายน 2546 17:12 น. - comment id 182724
: ) เจ๊สู้ๆ
18 พฤศจิกายน 2546 17:31 น. - comment id 182728
: ) เจ๊สู้ๆ จาก : 4501 รหัส - วัน เวลา : 185914 - 18 พ.ย. 46 - 17:12 ขอบคุณค่ะ สู้จนนอนเฝ้าหน้าจอไปทั้งคืนแล้วเนี่ย ยังโผล่มานอกระบบอีกบทได้ไงไม่ทราบไม่อยู่ในรายการหน้าส่วนตัว ตอน ๗ น่ะคะ
18 พฤศจิกายน 2546 20:15 น. - comment id 182795
อาศัยเสาไฟฟ้า ท่องจำช่วย ขอขยายความเพิ่มเติมให้ด้วยนะครับ ผมว่าคนเราถ้าคำทุกข์ยากลำบาก จะเป็นแรงกระตุ้น เป็นอย่างดี ให้เราได้เกิดความพยายามครับ
18 พฤศจิกายน 2546 20:30 น. - comment id 182798
หน้าส่วนตัว
ด้วยการอาศัยบ้านเขาอยู่ เขาก็บ่นว่าเรื่องการเปิดไฟในเวลากลางคืน คุณพ่อและคุณลุงก็ต้องออกไปนั่งกันในซอยหน้าบ้านเพื่ออาศัยแสงจากเสาไฟฟ้า ริบหรี่นั้นเพ่งอ่านหนังสือเพื่อจะสอบวันรุ่งขึ้นให้ได้....???
เป็นภาพพอๆกับคนชนบทอาศัยแสงตะเกียงเพื่อจะอ่านหนังสือสอบวิชา...คอมพิวเตอร์ อะไรประเภทนี้ค่ะ
18 พฤศจิกายน 2546 23:40 น. - comment id 182876
เมื่อต้องมาอยู่อาศัยในบ้านเขา คงไม่เหมือนบ้านเรานั้นหรอกหนา ถึงจะเป็นเหมือนเครือญาตนานา แต่ก็ไม่เหมือนบ้านเราหรอกหนาคนดี ***อยู่บ้านคนอื่นก็เป็นอย่างนี้หละค่ะ ไม่มีอะไรสุขใจเหมือนอยู่บ้านเราหรอกค่ะ***
19 พฤศจิกายน 2546 00:17 น. - comment id 182906
บ้านเราแม้นจะเล็กน้อยคับแคบ แต่เราก็คือเจ้าของในบ้านจะใช้น้ำใช้ไฟใช้โทรศัพท์ ใช้คอมพ์ ใช้เน้ต ก็ไม่มีใครว่านะคะ อิอิ
19 พฤศจิกายน 2546 00:17 น. - comment id 182907
บ้านเราแม้นจะเล็กน้อยคับแคบ แต่เราก็คือเจ้าของในบ้านจะใช้น้ำใช้ไฟใช้โทรศัพท์ ใช้คอมพ์ ใช้เน้ต ก็ไม่มีใครว่านะคะ อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
