ห้องสมุดนี้ ผะ.. ผะ..ผีดุ!

ตะแหง่ว

เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นที่ห้องสมุด
     ในวันหยุดสุดสัปดาห์พาสดใส
     มีชายหนุ่มนักศึกษามหาลัย
     เข้าไปหาข้อมูลใช้ทำรายงาน
     เดินเข้าลิฟท์ตัวนั้นกดชั้นสี่
     เป็นแหล่งรวมหนังสือดีมีข่าวสาร
     เหมาะสำหรับการค้นคว้าตัวรายงาน
     ได้เล่มที่ต้องการนั้นนำมา
     นั่งทำงานไปเรื่อยๆเมื่อยก็พัก
     จวบเวลาเลยหลักจักค่ำหนา
     โอ้! นี่มันหกโมงกว่ามัวลืมเวลา
     เหลียวทางซ้ายแลทางขวาไม่เห็นใคร
   
     บรรยากาศเงียบเชียบเกือบค่ำแล้ว
     เห็นต้องแจวไปล่ะท่าไม่ไหว
     เก็บหนังสือเข้าชั้น...ทันใดนั้นไง!
     เหลือบตาไปมองเห็นใครบางคน
 
     เอ๊ะ! หรือเราตาฝาดไปหรือไม่หว่า
     ไม่หรอกน่ะ..เราอาจจะสับสน
     แต่ภาพนั้นมันลางเลือนเคลื่อนวกวน
     ชุดสีขาวลอยพ้นพื้น..มึนล่ะซี!
     ไม่ไหวแน่แต่ทำไงได้ล่ะวะ
     กล้าก็กล้ากลัวก็กลัวมัวรอรี่
     เดี๋ยวเป็นได้หัวใจวายตายแน่ซี
     นั่นมัน ผะ ผะ ผี!...เร็วรี่หนีออกไป
     ถึงชั้นหนึ่งถามเขาเจ้าหน้าที่
     ห้องสมุดนี้มีผีใช่หรือไม่
     พี่เขาตอบน้องกินข้าวมาหรือไง
     เมล็ดข้าวถึงได้ติดหางตา..........
     				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)

    16 พฤศจิกายน 2546 13:11 น. - comment id 182121

    คงเป็นผีฝรั่ง เท้าลอยพ้นพื้น
    ถ้าเป็นผีไทยต้องตาโบ๋ ห้อยหัวอยู่บนเพดาน
    
    อิอิ พื้นกระดานบ้านเป็นร่องก็จะเอามือล้วงลอดขึ้นมา อิอิ
  • somebody

    16 พฤศจิกายน 2546 13:41 น. - comment id 182133

    ความเงียบเชียบวังเวดูเหว่เหว่
    เสียงหมาเห่เห่าหอนนอนผวา
    เงาดุ่มดุ่มดำดำถลำมา
    รึ..รึจะเป็นอย่างว่า ผะ ผะ..ผี น่ะซี
    จึงถลกผ้าห่มมาปิดหน้า
    เสียงนั่นหนายังเข้ามาหาอีกนี่
    ตุบ..ตุบ..ตับ.ตับ..โอดครวญ..กวนฤดี
    อะ..อะ อิ..อิ  ..รึว่าจะเป็นเสียงผีจริงจริง
    เหงื่อแตกพลักชุกโชยโรยผ้าห่ม
    สั่น..สั่น.ข่มความกลัวมากลั้วสิง
    กลัวแล้วจ้า..กลัวแล้ว กลัวจริงจริง
    จึงแน่นิ่งแกล้งหลับให้กลับไป
    แต่เสียงนั่นยังคงตรงเข้าหา
    กลิ่นโชยมาเหม็นสาปคราบเลือดไหล
    หยดอิ่ง..อิ่ง..หนอนหล่น.กล่นพื้นไป
    ทำให้ใจผวาอุรารอน
    นี่ฉันไปทำอะไรไว้หรือนี่
    จึงมีผีมาหามาหลอกหลอน
    ขณะคิดสิ่งหนึ่งซึ่งคือกร
    ยื่นมาบีบคออ่อนให้งอนลง
    กรี๊ด!!!....น้องตะแหง่ว..แว่วเสียงลั่น
    ตื่นจากฝันนั่งนิ่งสิ่งไหลหลง
    หอบ แฮก..แฮก...เหนื่อนอ่อน..แล้วนอนลง
    อิ อิ อิ มันก็คง เป็นแค่ฝัน..นั่นนี่เอง
    เพราะดูหนังฟังเรื่องผีนี้มากนัก
    จึงย้อนยักรุกใส่ไล่ข่มเหง
    แล้วถ้าหากเจอจริงหล่ะจะกลัวเกรง
    หรือครื้นเครงกันนะบอกมาที...
    
    อิ อิ ระวังผีหลอกนะครับ
    :)
    
    
    
  • หมึกมรกต

    16 พฤศจิกายน 2546 13:44 น. - comment id 182134

    ความเงียบเชียบวังเวดูเหว่เหว่
    เสียงหมาเห่เห่าหอนนอนผวา
    เงาดุ่มดุ่มดำดำถลำมา
    รึ..รึจะเป็นอย่างว่า ผะ ผะ..ผี น่ะซี
    จึงถลกผ้าห่มมาปิดหน้า
    เสียงนั่นหนายังเข้ามาหาอีกนี่
    ตุบ..ตุบ..ตับ.ตับ..โอดครวญ..กวนฤดี
    อะ..อะ อิ..อิ  ..รึว่าจะเป็นเสียงผีจริงจริง
    เหงื่อแตกพลักชุกโชยโรยผ้าห่ม
    สั่น..สั่น.ข่มความกลัวมากลั้วสิง
    กลัวแล้วจ้า..กลัวแล้ว กลัวจริงจริง
    จึงแน่นิ่งแกล้งหลับให้กลับไป
    แต่เสียงนั่นยังคงตรงเข้าหา
    กลิ่นโชยมาเหม็นสาปคราบเลือดไหล
    หยดอิ่ง..อิ่ง..หนอนหล่น.กล่นพื้นไป
    ทำให้ใจผวาอุรารอน
    นี่ฉันไปทำอะไรไว้หรือนี่
    จึงมีผีมาหามาหลอกหลอน
    ขณะคิดสิ่งหนึ่งซึ่งคือกร
    ยื่นมาบีบคออ่อนให้งอนลง
    กรี๊ด!!!....น้องตะแหง่ว..แว่วเสียงลั่น
    ตื่นจากฝันนั่งนิ่งสิ่งไหลหลง
    หอบ แฮก..แฮก...เหนื่อนอ่อน..แล้วนอนลง
    อิ อิ อิ มันก็คง เป็นแค่ฝัน..นั่นนี่เอง
    เพราะดูหนังฟังเรื่องผีนี้มากนัก
    จึงย้อนยักรุกใส่ไล่ข่มเหง
    แล้วถ้าหากเจอจริงหล่ะจะกลัวเกรง
    หรือครื้นเครงกันนะบอกมาที...
    
    อิ อิ ระวังผีหลอกนะครับ
    :)
    
    
    
  • ตะแหง่ว

    16 พฤศจิกายน 2546 13:46 น. - comment id 182136

    คุณฤกษ์....555 ตะแหง่วไม่กลัวค่ะ ไม่ว่าผีไทยผีฝรั่ง(ถ้าไม่เห็น อิ อิ)
    แต่ถ้าเห็นล่ะก็....คงกลัวไม่ทัน เพาระจะเป็นลมไปซะก่อน อิ อิ
    
  • ตะแหง่ว

    16 พฤศจิกายน 2546 14:05 น. - comment id 182143

    พี่ดอย...อย่าหลอกตะแหง่วสิคะ เดี๋ยวตอนกลางคืน
    ตะแหง่วก็ไม่กล้าลุกไปห้องน้ำแน่ๆ 
    อ้อ! คืนนี้ขอให้พี่ดอยฝันดีนะคะ ฝันเห็นผีหลายๆตัว
    อิ อิ อิ แล้วมาเล่าให้ตะแหง่วฟังมั่งว่ารูปร่างหน้าตามันเป็นยังไง อิ อิ
    
  • หมึกมรกต

    16 พฤศจิกายน 2546 14:12 น. - comment id 182144

    ถึง น้องตะแหง่ว
    อิ อิ ไม่ต้องให้ฝันก็ได้ครับ
    พี่ดอยเคยเห็นจริงๆมากับตาแล้วครับ
    อยากฟังไหมหล่ะ พี่ดอยจะเล่าให้ฟัง
    แต่บอกไว้ก่อนนะ ฟังแล้วอาจจะไม่กล้าไปไหนมาไหนคนเดียว เดี๋ยวจะหาว่าพี่ดอยไม่เตือน อิ อิ อิ 
    
                                   พี่ดอย
    
  • แววดาว

    16 พฤศจิกายน 2546 14:30 น. - comment id 182149

    แหม  น้องตะแหง่ว  เข้าใจคิดโครงเรื่องนะครับ ว่าแต่ว่า  ผีมีจริงหรือเปล่า  อันนี้แววก็ไม่เคยเห็น  ทั้งทั้งที่เป็นคนชอบเข้าห้องสมุดนะเนี่ย
  • ^สีไม้ระบายฝัน^

    16 พฤศจิกายน 2546 16:09 น. - comment id 182164

    ..  คิดว่า อะไร ที่แท้ ก็ เมล็ด ข้าว นี้ เอง ..
       .. เรา ก็ อุตส่าห์ ลุ้นตาม  อิอิ ..
      .. กลอนนี้ น่ารักดีนะคะ ..
     .. มาทักทายด้วย ความชื่นชมอ่าค่ะ ..
    
    
  • 4501

    16 พฤศจิกายน 2546 18:00 น. - comment id 182200

    อิอิ เคยเห็นแต่ผีผ้าห่มอ่ะ ตะแหง่ว 
    55555
    
    สวัสดียามเย็นนะขอรับ -^^-
  • สายรุ้ง

    16 พฤศจิกายน 2546 19:01 น. - comment id 182217

    อายไรแหง่วกลัวอะไรนี่
    เอาคาถาหรือเปล่าจะบอก
    ให้
  • ชัยชนะ

    16 พฤศจิกายน 2546 22:16 น. - comment id 182245

    ความคิดนำ อำพราง มาสร้างก่อ
    สืบสานต่อ หวาดหวั่น พรั่นพรึงเอ๋ย
    เห็นเป็นเงา ขาวลอย ขนลุกเลย
    มาเฉลย ว่าเม็ดข้าว ทำเจ้ากลัว
    
    Very good  ขอกระแดะพูดอังกฤษซะหน่อย ฝีมือเยี่ยมมาก 
    ดูเหมือนอาจะยังไม่เคยอ่านเจอใครแต่ง เรื่องผีผีแบบนี้ 
    วิ่ง(กลอน)ให้แรงแซงโค้งไปเลยนะจ๊ะ
    
    
  • 11

    17 พฤศจิกายน 2546 00:50 น. - comment id 182299

    กร๊ากกกก
    หุหุ  เก๋าคับ
  • doctorchira

    17 พฤศจิกายน 2546 01:09 น. - comment id 182310

    @ขอพนมก้มลงกราบสิ่งศักสิทธิ์
    ให้สถิตย์อยู่กลางใจป้องภัยข้า
    ขอบรรดาเหล่าภูติผีอวิชา
    หลีกลี้ข้าอย่าให้พบปรากฏกาย
    
           ไม่เชื่ออย่าลบหลู่  ขวัญเอ๋ยมาอยู่กับเนื้อกับตัว
                                             จาก    หมอผีจิรา
  • ตะแหง่ว

    17 พฤศจิกายน 2546 12:10 น. - comment id 182379

    พี่ดอย....อยากฟังค่ะ แต่เมื่อวานตะแหง่วต้องไป
    ช่วยงานอาจารย์ ก็เลยไม่ได้อยู่ฟังแล้วผีที่พี่ดอย
    เจอน่ากลัวมั้ยคะ สงสัยจะเป็นผีสาวแน่ๆ อิ อิ
    
    พี่แววดาว....ขอบคุณค่ะ แต่ระวังน๊า...อย่าอยู่ค่ำนักล่ะ
    เดี๋ยวจะเจอใครไม่รู้โผล่มาจากชั้นหนังสือ..อิ อิ
    
    น้องทีม....ขอบคุณจ้ะ ตอนเพื่อนเล่า พี่ก็ลุ้นแทบตาย
    ที่ไหนได้ ...กลับกลายเป็นเรื่องตลกซะนี่
    
    เมจิคเชี่ยน....เป็นไงเหรอคะ ผีผ้าห่ม...
    
    สายรุ้ง....คาถาอะไรจ๊ะสายรุ้ง  บอกหน่อยดิ เผื่อเอาไว้ป้องกันอ่ะ
    
    คุณ11....อิ อิ ขอบคุณค่ะ
    
    คุณด๊อกเตอร์จิรา....ขอบคุณนะคะที่มาไล่ผีให้..
    
  • aomma

    17 พฤศจิกายน 2546 12:21 น. - comment id 182385

    ไม่ต้องกลัวหรอก...ผีน่ะไม่มีในโลกดูอย่างเราสิ
    กลางค่ำกลางคืนน่ะกล้าเข้าห้องน้ำคนเดียวซะที่ไหน.....
  • ตะแหง่ว

    17 พฤศจิกายน 2546 12:31 น. - comment id 182390

    อ้อม....555 ทำไมล่ะ ไม่กล้าเข้าคนเดียว ปลุกเราได้นะ....แต่จะหลับต่อ อิ อิ
  • กระดานโต้คลื่น

    17 พฤศจิกายน 2546 13:05 น. - comment id 182401

    คิดไม่ไงเม็ดข้าวติดหางตา เราก็กลัวแทบแย่.....................
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 พฤศจิกายน 2546 15:12 น. - comment id 182445

    เมื่ออ่านจบพบแล้วเจ้าผีน้อย
    ที่เฝ้าลอยอยู่หางตาทำให้เห็น
    นึกว่าผีที่ไหนได้เพียงแค่เป็น
    เม็ดข้าวที่เห็นเช่นนั้นเอย
    
    ***กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ  ชอบค่ะชอบ***
  • ตะแหง่ว

    17 พฤศจิกายน 2546 16:16 น. - comment id 182457

    คุณอาชัย....แหม...ลืมอาชัยไปได้ไงเนี่ย มีอีกเรื่องนึงค่ะอาชัย
    แต่ยังไม่ได้แต่งเลย...ขอบคุณนะคะ แล้วระวังอยู่ดึกๆ
    จะมีใครไปอยู่เป็นเพื่อนนะคะ อิ อิ
    
    คุณกระดานโต้คลื่น....โอ๋ๆๆ มันเป็นมุขอ่ะค่ะ อิ อิ
    
    พี่หญิง....ขอบคุณค่ะพี่หญิง ^_^ 
    
  • ภูวทาส

    19 พฤศจิกายน 2546 21:20 น. - comment id 183166

    ฮา   ครับ
    
  • ตะแหง่ว

    20 พฤศจิกายน 2546 11:22 น. - comment id 183244

    ขอบคุณค่ะที่มาช่วยหัวเราะ555
  • **พาฝัน**

    22 พฤศจิกายน 2546 18:34 น. - comment id 184021

    ง่า...เมล็ดข้าวว ^^ 
    
    ....เหอๆ กร๊ากกกก!!!!....
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน