ตอน ห้า.... (๕) วัยจำความ..ชีวิต..ฯ.

tiki

@	พอยามว่าง		จากเรียน	เข้าห้องสมุด
ก้มหน้างุด		คว้าหนังสือ 		ทุกเล่มอ่าน
ศิลปะ		วาดเขียน		ก็ชำนาญ
อีกร้องเพลง	ดนตรีสำราญ		ชื่นบานนัก		.........( ๕๔)
	@เวลาเรียน	ก็เหมือนเล่น	เย็นในใจ
ฟังคุณครู	ท่านไซร้		ให้เก็บกัก
ท่านมอบศิษย์	เล็๋กเล็กนั้น	ด้วยความรัก
คอยทายทัก	บอกกล่าว		เล่าวิชา	....( ๕๕)
	@	เป็นชีวิต	ที่น่ารัก		ยามฉุกคิด
ถึงมวลมิตร		จิตของฉัน	แสนหรรษา
พวกเด็กเด็ก	เรียนและเล่น	เป็นเวลา
เก่งทั้งนั้น		เรื่องภาษา	บทกวี.........( ๕๖)
ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด	
		  	@เวลาเรียน	ขับร้อง		หรือเล่นรำ
เจ้างามขำ		ร้องและเล่น		เป็นทุกที่
บนตำหนัก		มีหลายสิ่ง			เครื่องดนตรี
ของเจ้าจอม	ท่านนั้นมี			แม้นเปียนโน..............( ๕๗)
	@	เป็นเวลา	สนุกสนาน		ตามประสา
ไม่ต้องคิด		เครียดทำหน้า		ว่าข้าฯโก้
แต่มีบ้าง		ว่าบางครั้ง			ก็คุยโว
แล้วอวดโต		เบ่งทับกล้า		ท้าทายทัก.........( ๕๘)
	@	ที่ซอยหนึ่ง		ศรีย่าน		ที่อาศัย
สิบกว่าปี	จำขึ้นไว้		ใจจำหลัก
บ้านเลขที่		หกเจ็ดแปด		พิงพำนัก		
เป็นแหล่งพัก	ในวัยเยาว์		เจ้าจำดี.........( ๕๙)
	@	เมื่อยังเล็ก		แม่พาไป	จ่ายตลาด
สิ่งไหนขาด		แม่จดไป		ได้ถ้วนถี่
ซื้อทุกอย่าง		ตามรายการ		ที่ควรมี
ทุกทุกที่			แม่พูดว่า			กากี่นั้ง.........( ๖๐)
	@	กากี่นั้ง	คืออะไร		นะจ๊ะแม่
ภาษาจีน		ทั้งหลายแหล่		แม่ไม่สั่ง
สอนให้รู้		พูดไว้			คนไม่ชัง
กากี่นั้ง			คือญาติมิตร		สนิทกัน.........( ๖๑)
	@	แม่สอนว่า		เจรจา		คราต่อรอง
คนขายของ		ไม่ชังหน้า		ว่าเย้ยหยัน
พูดจาเพราะ		สุภาพมี			ดีสารพัน
ทุกชนชั้น			เขาจะชอบ		คิดตอบความ.........( ๖๒)
	@	เปรียบเช่นโค		นันทวิศาล		นิทานเก่า
ถูกเตะถีบ		ถองด่าเอา		เข้าคราดหาม
ถูกเทียมเกวียน		เทียมไถ		ไม่พยายาม
ฟังคนลาม		ด่าทอ			ไม่พอใจ.........( ๖๓)
 
ชีวิตสอนชีวิต		โดย ทิกิ( tiki)  กวีคอนโด		
ตอน ห้า(๕)		วัยจำความ  (ต่อ)
	@	พ่อโคถึก		ฟังว่า			ประสาโค
นายอวดโต		ดุด่า			ไม่ปราศรัย
เรียกไอ้ควาย		โคฟังคำ		เคียดช้ำใจ
ไม่ยอมเดิน		ลากเกวียนไถ		ให้ระกำ.........( ๖๔)
	@	ครั้นนายเรียก		พ่อโคจ๋า		นันทวิศาล
กลับฮุยเล		ฮุยลนลาน		ถลาถลำ
แม่สอนแล้ว		ก็พูดให้		ใจฉันจำ
จะพูดจา		ทุกคมคำ		น้อมคำนับ.........( ๖๕)