จากที่เคยร่วมเขียนเรียนข้างกัน มีความฝันร่วมกันไม่ห่างหาย ฉันมีเธอเสมออยู่ข้างกาย ไม่เคยคลายความสุขอยู่ทุกครา เพื่อนอย่างเธอรักเสมอมีมอบให้ ไม่เคยไปจากฉันในวันเหงา ไม่เคยจากไปไกลให้ตัวเรา ต้องทนเศร้าเหงาใจเพียงลำพัง ยามเราเรียนเธอเขียนคำกลอนให้ แอบส่งไปหน้าห้องตรงหน้าฉัน ครูจับได้ฉันเผลอคว้าไม่ทัน จะโทษกันก็ไม่ว่านะเธอเอย เธอไม่โกรธแถมซ้ำยังนั่งยิ้ม แน่ะทำติ๋มทำเงียบแล้วนิ่งเฉย อยากจะเขกสักเป๊กทำเลขเลย คุณครูเคยบอกให้ไปช่วยติว อดีตนั้นฉันรู้ว่าเธอรัก แต่ฉันจักไม่อาจหักน้ำใจเขา เขาคนนั้นก็เป็นเพื่อนของเรา ฉันแกล้งเง่าโง่งี่ไม่มีใจ ฉันเองก็วังเวงใจยิ่งนัก ไม่อาจรักเพื่อนกันฉันท่องไว้ ไม่อาจมีเธอได้เพราะว่าใคร เขามีใจให้เธอเอ่อล้นทรวง ใช่ว่าฉันจะไม่เจ็บไม่รู้ปวด ยิ่งร้าวรวดแต่ฉันแกล้งทำเฉย ทุกทุกสิ่งอยากให้เป็นเหมือนอย่างเคย พอเธอเฉยฉันก็เลยทำไม่แคร์ เราจากกันทั้งที่ไม่มีใจ ไม่เคยได้รู้ว่าฉันสับสน ไม่เคยรู้ว่าฉันอีกหนึ่งคน ที่ยังทนอยู่กับรักไม่หักใจ ความทรงจำครั้งนี้เป็นสีจาง ดูเลือนลางลับไปห่างใจฉัน ไม่อยากลืมมันเลยคืนและวัน เธอแบ่งปันรอยยิ้มปริ่มในใจ อยากบอกเธอเออนะเธอคือรักแรก แต่เราแยกห่างกันฉันเลยเขว เจอคนดีคนหนึ่งเขาทุ่มเท เลยโลเลไม่ใส่ใจเธออีกเลย อยากให้เธอรักเขาเราเดาผิด กลายเป็นว่าเธอคิดฉันไม่สน โธ่เพื่อนรักฉันนั้นเคยทุกข์ทน มากเหลือล้นคนอย่างเธอไม่เข้าใจ เราจากกันทั้งที่เรามีรัก ต่างเก็บกักมันไว้ไม่ไปไหน รักที่มีตอนนี้เห็นรำไร แต่เหมือนไกลเกินไปไม่อาจดึง ความทรงจำสีจางระหว่างเรา เธอลืมเงาของฉันจะได้ไหม เราต่างคนต่างอยู่แล้วนะใจ ด้วยเหตุใดเธอยังไม่เลิกลา ฉันรักเธอแบบเพื่อนไปแล้วนะ รู้ไหมจ๊ะฉันรักเขาเข้าแล้วหนา ฉันขอเพียงตอนนี้มีเวลา ได้รู้ว่าเขานั้นดีมีรักมา
12 พฤศจิกายน 2546 15:11 น. - comment id 180770
อ่านแล้วค่ะ
12 พฤศจิกายน 2546 23:10 น. - comment id 180937
คล้ายกับเพลง ไม่เคยถาม ของ พีช เมคเกอร์ เลย
13 พฤศจิกายน 2546 00:53 น. - comment id 180977
ความทรงจำยังมีเธอ ยังไม่เบลอหรือเผลอไป ความทรงจำในหัวใจ ยังมีเธอนั้นเรื่อยไปคนดี ***กลอนไพเราะอีกแล้วค่ะ***