ความทรงจำสีจาง

Rainsummer


จากที่เคยร่วมเขียนเรียนข้างกัน            มีความฝันร่วมกันไม่ห่างหาย
ฉันมีเธอเสมออยู่ข้างกาย                     ไม่เคยคลายความสุขอยู่ทุกครา
เพื่อนอย่างเธอรักเสมอมีมอบให้            ไม่เคยไปจากฉันในวันเหงา
ไม่เคยจากไปไกลให้ตัวเรา                   ต้องทนเศร้าเหงาใจเพียงลำพัง
 
ยามเราเรียนเธอเขียนคำกลอนให้        แอบส่งไปหน้าห้องตรงหน้าฉัน
ครูจับได้ฉันเผลอคว้าไม่ทัน                 จะโทษกันก็ไม่ว่านะเธอเอย
เธอไม่โกรธแถมซ้ำยังนั่งยิ้ม                 แน่ะทำติ๋มทำเงียบแล้วนิ่งเฉย
อยากจะเขกสักเป๊กทำเลขเลย                คุณครูเคยบอกให้ไปช่วยติว
 
อดีตนั้นฉันรู้ว่าเธอรัก                           แต่ฉันจักไม่อาจหักน้ำใจเขา
เขาคนนั้นก็เป็นเพื่อนของเรา                ฉันแกล้งเง่าโง่งี่ไม่มีใจ
ฉันเองก็วังเวงใจยิ่งนัก                         ไม่อาจรักเพื่อนกันฉันท่องไว้
ไม่อาจมีเธอได้เพราะว่าใคร                   เขามีใจให้เธอเอ่อล้นทรวง
 
ใช่ว่าฉันจะไม่เจ็บไม่รู้ปวด                       ยิ่งร้าวรวดแต่ฉันแกล้งทำเฉย
ทุกทุกสิ่งอยากให้เป็นเหมือนอย่างเคย        พอเธอเฉยฉันก็เลยทำไม่แคร์
เราจากกันทั้งที่ไม่มีใจ                              ไม่เคยได้รู้ว่าฉันสับสน
ไม่เคยรู้ว่าฉันอีกหนึ่งคน                            ที่ยังทนอยู่กับรักไม่หักใจ
 
ความทรงจำครั้งนี้เป็นสีจาง                      ดูเลือนลางลับไปห่างใจฉัน
ไม่อยากลืมมันเลยคืนและวัน                    เธอแบ่งปันรอยยิ้มปริ่มในใจ
อยากบอกเธอเออนะเธอคือรักแรก              แต่เราแยกห่างกันฉันเลยเขว
เจอคนดีคนหนึ่งเขาทุ่มเท                          เลยโลเลไม่ใส่ใจเธออีกเลย
 
อยากให้เธอรักเขาเราเดาผิด                      กลายเป็นว่าเธอคิดฉันไม่สน
โธ่เพื่อนรักฉันนั้นเคยทุกข์ทน                    มากเหลือล้นคนอย่างเธอไม่เข้าใจ
เราจากกันทั้งที่เรามีรัก                                 ต่างเก็บกักมันไว้ไม่ไปไหน
รักที่มีตอนนี้เห็นรำไร                                 แต่เหมือนไกลเกินไปไม่อาจดึง
 
ความทรงจำสีจางระหว่างเรา                    เธอลืมเงาของฉันจะได้ไหม
 
เราต่างคนต่างอยู่แล้วนะใจ                      ด้วยเหตุใดเธอยังไม่เลิกลา
ฉันรักเธอแบบเพื่อนไปแล้วนะ                 รู้ไหมจ๊ะฉันรักเขาเข้าแล้วหนา
ฉันขอเพียงตอนนี้มีเวลา                          ได้รู้ว่าเขานั้นดีมีรักมา
				
comments powered by Disqus
  • tiki

    12 พฤศจิกายน 2546 15:11 น. - comment id 180770

    อ่านแล้วค่ะ
  • ตัวกลม

    12 พฤศจิกายน 2546 23:10 น. - comment id 180937

    คล้ายกับเพลง
    ไม่เคยถาม  ของ
    พีช  เมคเกอร์  เลย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 พฤศจิกายน 2546 00:53 น. - comment id 180977

    ความทรงจำยังมีเธอ
    ยังไม่เบลอหรือเผลอไป
    ความทรงจำในหัวใจ
    ยังมีเธอนั้นเรื่อยไปคนดี
    
    ***กลอนไพเราะอีกแล้วค่ะ***

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน