1. เหมือนทำนองของหัวใจใดไหวสั่น การกลับบ้านนานวันหวั่นใจไหว ห้วงจังหวะขณะว่างกลางภายใน ละลายไปคล้ายเหมือนซีดเลือนจาง ยืนเหม่อลอยคล้อยเวลาครุ่นคราหลัง เพ้อภวังค์ถั่งคลื่นยืนเคว้งคว้าง ตื่นเวลาซับรอยค่อยคล้อยจาง หลือยังความอ้างว้างต่างหวังใด ทิ้งถิ่นเยาว์เก่าก่อนรอนแรมจาก หมายหาหลากมากสิ่งต่อจริงไหน จนเลือนกาลผ่านลับซับห้วงใจ ลบริ้วรอยภายในของห้วงจำ คล้ายมิคุ้นอุ่นร่างจากที่นี่ บ้านบางทีชวนลี้ลับกับลึกล้ำ จวบเลือนกาลผ่านล่วงข้ามห้วง คำตื่น - กระทำ กระหน่ำคลื่นของคืนรวน เวลา, ลบริ้วรอยลางเลือนทางเถื่อนทิศ ใจที่คิดจึงวูบไหวเมื่อได้หวน ห่างออกไปไกลทางระหว่างทบทวน บ้าน - บางทีจึงเรรวนป่วนคะนึง! 2. เหมือนทำนองของหัวใจไหวสะท้าน กี่เนิ่นนานทบวันพลันคิดถึง สาดสะท้อนอ่อนไหวใจรำพึง กาลครั้งหนึ่งเหมือนผ่านนานกัปกัลป์ เวลา, ลบริ้วรอยเลือนลับกับเลยล่วง ปล่อยสิ่งปวง ลิบลับลาหลับฝัน กร่อนจารึกอมตะขณะคืนวัน บ้าน - จึงลาห้วงฝัน นานทุกที ร้อยเรื่องราวคราวครั้งแต่ยังเด็ก ตัวยังเล็ก บ้านยังอุ่น คุ้นที่นี่ ผ่านร้อนหนาวร้าวรวดปวดฤดี บ้าน - บางทียังมีใครปลอบใจตน คืนแรมร้างกลางเถื่อนเหมือนเบือนทิศ ผลักชะตาพาชีวิตทุกทิศทุกหน ออกไขว่คว้าค่าความตามแต่ตน แสวงทางหลุดพ้นถนนทุกข์ หรือรอยเท้าเมื่อเช้าสายมลายแล้ว พัดไปนอนในแนวแถวความสุข หันหลังตั้งหน้าสู่อารยยุค จึงสิ้นกลิ่นที่เคยซุกทุกซอกมุม ไหมฟ้า
10 พฤศจิกายน 2546 18:23 น. - comment id 180268
วรรคที่ 4 พลาดที่โพสต์เปลี่ยนเป็น ....จวบเลือนกาลผ่านล่วงข้ามห้วงคำ ....ตื่น - กระทำ กระหน่ำคลื่นของคืนรวน
11 พฤศจิกายน 2546 00:10 น. - comment id 180383
บ้านของฉันไม่เป็นแค่บางที เพราะทุกเวลานาทีที่ชิดใกล้ ก็เป็นบ้านที่น่าอยู่ดูวิไล ในหัวใจของฉันนั้นนานมา ***กลอนไพเราะมากเลยค่ะ***
11 พฤศจิกายน 2546 12:34 น. - comment id 180471
งามค่ะ
11 พฤศจิกายน 2546 13:25 น. - comment id 180499
บ้านที่ไม่คุ้นเคยเหมือนแต่ก่อน....เอ....แล้วทำไมไม่คุ้นล่ะคะ