สายตาเธอมองใครอย่างนั้นหรือ ในเมื่อเธอยังกุมมือของฉันไว้ ปล่อยเถอะนะถ้าหากเธอไม่แน่ใจ ปล่อยฉันไปด้วยสองมือนั้นของเธอ เพราะไม่อยากอยู่อย่างคนไร้ความหมาย เป็นแค่เงาข้าง-ข้างกายที่ไม่มีตัวตนอยู่เสมอ เพียงแค่อยากได้ความรักตอบกลับมาจากใจเธอ ไม่อยากกลายเป็นคนบ้าเพ้อเจ้อหลอกตัวเองไปวัน-วัน ก็ในเมื่อสายตาเธอมันฟ้อง บอกว่าทั้งสี่ห้องใจของเธอไม่มีฉัน ที่เป็นอยู่ก็เพราะเธอลวงหลอกกัน หลอกว่ารักกันอย่างนั้นอย่างนี้สะมากมาย พอแค่นี้เถอะนะฉันขอร้อง อย่าเกี่ยวข้องมากกว่านี้ อย่าใจร้าย เพราะแค่นี้ฉันก็เจ็บปวดหัวใจจนแทบตาย ทำเพื่อฉันอีกสักครั้ง-ครั้งสุดท้าย ปล่อยฉันไป
7 พฤศจิกายน 2546 08:30 น. - comment id 179247
กุมมือน้อง นองน้ำตา บอกว่าปล่อย ด้วยใจน้อย น้องนาง บอกห่างหนี เจ้าน่ารู้ รักหวงห่วง ดวงฤดี ยังไล่พี่ จากไกล ได้ลงคอ
7 พฤศจิกายน 2546 17:25 น. - comment id 179282
อยู่กับฉัน ฉันคืออะไรก็ไม่รู้ ที่จริงเธอเองก็ต้องรู้ เพราะมีอีกคนเข้ามา เข้ามาแทนที่ฉัน....เพลงน่ะค่ะ พอดีเห็นมันเข้ากับกลอนนี้พอดี ชอบค่ะ..^-^
7 พฤศจิกายน 2546 17:28 น. - comment id 179283
อยู่กับฉัน ฉันคืออะไรก็ไม่รู้ ที่จริงเธอเองก็ต้องรู้ เพราะมีอีกคนเข้ามา เข้ามาแทนที่ฉัน ที่เคยเป็นหนึ่ง....เพลงน่ะค่ะ พอดีเห็นมันเข้ากับกลอนนี้พอดี ชอบค่ะ..^-^
7 พฤศจิกายน 2546 17:29 น. - comment id 179284
อยู่กับฉัน ฉันคืออะไรก็ไม่รู้ ที่จริงเธอเองก็ต้องรู้ เพราะมีอีกคนเข้ามา เข้ามาแทนที่ฉัน ที่เคยเป็นหนึ่ง....เพลงน่ะค่ะ พอดีเห็นมันเข้ากับกลอนนี้พอดี ชอบค่ะ..^-^
7 พฤศจิกายน 2546 20:24 น. - comment id 179314
เศร้าจัง.....นะครับ
7 พฤศจิกายน 2546 22:31 น. - comment id 179340
หากเธออยู่กับฉันแค่ตัว แล้วเอาหัวใจไปให้ใครเขา ก็จงไปเถอะหนาอย่ามาเห็นค่าคำว่าเรา เพราะรักต้องได้ทั้งตัวและหัวใจรู้ไหมเล่าคนดี ***กลอนน่ารักมากเลยค่ะ***
8 พฤศจิกายน 2546 08:57 น. - comment id 179445
พี่พุดคิดถึงทุกคน.. คิดถึงพี่คะน้า คิดถึงเจทท์ คิดถึงโมโน คิดถึงอาจารย์ณธีร์..และ..อีกหลายดวงใจ ทุกคราที่อ่านงานข้าวปล้องน้องรัก อย่าหายไปอีกนะ รักนี้มิเสื่อมคลาย