ฉันเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ รู้เพียงว่าโลกของฉันต่างกับโลกของเธอ ภาษาของฉันก็ต่างไปจากภาษาของเธอ ฉันอาจดูเหมือนหวาดระแวงสิ่งรอบรอบข้างตัว ก็ช่วยไม่ได้ในเมื่อฉันรู้สึกไม่ปลอดภัย ฉันไม่แสดงอารมณ์โต้ตอบกับใคร บางครั้งฉันหลีกเลี่ยงจะพบกับผู้คน เพราะฉันพูดโต้ตอบกับคนอื่นไม่ค่อยได้ ฉันพูดได้เล็กน้อยหรือพูดไม่ได้เลย น้ำเสียงราบเรียบง่ายง่ายของฉัน เหมือนมีเสียงแปลกแปลกแทรก บ่อยครั้งที่ฉันจะพูดย้ำคำพูดที่คนอื่นพูดกับฉัน ฉันชอบบรรยากาศเดิมเดิมกิจกรรมเดิมเดิม ในบางโอกาสฉันมักแสดงอารมณ์รุนแรง เช่นฉันกัดตัวเอง เอาหัวโขกกำแพงซ้ำแล้วซ้ำเล่า ชกตัวเองถึงขนาดที่ทำให้เกิดบาดแผลฉกรรจ์ ฉันถูกตราหน้าว่า บ้า ปัญญาอ่อน ฯลฯ สุดท้ายพวกเขาพากันสรุปเกี่ยวกับตัวฉันว่า อาการไม่ปกติทางจิต หรือ บ้า ฉันถูกส่งไปพักในโรงพยาบาลบ้า นัยว่าเพื่อเยียวยารักษาทางจิตบำบัด แต่ฉันไม่ใช่คนบ้า ฉันเพียงแต่ไม่รู้ว่า ฉันเป็นใครมาจากไหนก็ไม่รู้ ป.ล.ภาพวาดข้างบน วาดโดยสาวน้อยที่เป็นออติสติคชื่อนาเดีย เธอวาดตอนเธออายุได้ 5 ขวบ
ปุถุซน 4 พ.ย. 2546 16:15 น. - ID 40940 
782
4
0
4 พฤศจิกายน 2546 16:30 น. - comment id 178572
:)
4 พฤศจิกายน 2546 16:34 น. - comment id 178573
...อย่าเสียใจไปเลย ในโลกนี้ ยังมีคนอีกมากมาย ที่เราเห็นเดินกันให้เกลื่อนถนนที่แหละ ที่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร การที่เธอยอมไปอยู่ ร.พ. เป็นการยอมรับตัวเอง เพื่อเข้ารับการรักษา แต่พวกเขาเหล่านั้นที่เดินไปมา บนถนนนั่นซิ น่าสงสารกว่า เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่า เขาเป็นใคร แล้วต้องการอะไรในชีวิต จริง ๆ สำหรับภาพวาดด้านบน สวยมาก ฉันอายุ 23 ปีแล้ว มีความปกติ ของร่างกายทุกอย่าง ยังไม่สามารถวาดได้ขนาดนี้เลย ............ูู^-^............. .............................
5 พฤศจิกายน 2546 18:38 น. - comment id 178844
เธอเป็นใครไม่รู้ไม่รู้จัก แต่เธอเป็นเพื่อนรักฉันได้เสมอ เพราะเราเป็นคนเหมือนกันนะเออ เธอจึงเป็นเพื่อนฉันได้เสมอเมื่อเธอต้องการ ***แวะมาทักทายค่ะ***
5 พฤศจิกายน 2546 20:42 น. - comment id 178918
: )
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
