ด้วยธุลีแห่งเศษกากซากอวกาศ ก่อกำเนิดชีวธาตุแห่งความหมาย คือการเกิดที่กำเนิดจากความตาย เป็นรูปกายแห่งชีวิต - จิตวิญญาณ นับจากเหตุบิ๊กแบงค์ล้านปีแสง เกิดสำแดงเอกภพให้เรียกขาน ขยายตัว - เย็นลงนานแสนนาน จนจวบจบพบพานความสมดุล อนุภาคเล็กย่อยทยอยร่วม ประสานรวมเป็นหมู่ดาวพราวแรกรุ่น กาแล็กซี่ แรงโน้มถ่วงช่วยค้ำจุน ดาวจึงหมุนดำเนินตามรอยเวลา นานจวบจนมนุษย์ถือกำเนิด คือบ่อเกิดแห่งชีวิตให้ศึกษา อับรูปเรา อันกายเรา ที่ได้มา คือเศษซากของเวลาแห่งจักรวาล
31 ตุลาคม 2546 12:59 น. - comment id 177538
ตะกี้เขียนตั้งแยะ แต่ยังไม่ทันsubmit .. โอย โอย .. เอาใหม่นะ .. เวิ้งจักรวาลกว้างไกลและไพศาล งามตระการหมู่ดาวพราวไสว ผู้ใดหนอเสกสรรค์ปั้นแต่งไป จึงอำไพพิสุทธิ์สุดจารเจียร... เคยสงสัยสิ่งเห็นที่เป็นร่าง จากไกลคว้างเกินกฏเป็นบทเขียน เอนกอนันต์ยากบอกให้ลอกเลียน ด้วยจิตเพี้ยนอยากรู้จึงกู่ความ ... ผู้ใดกันสร้างไว้ฉันอยากรู้ รอบตัวดูมากมายหลายคำถาม หากแต่ไร้คำตอบมอบนิยาม แม้นชอบตาม..ตอบต่อ..ขอขอบคุณ .. ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณฮัลเลลูยา ..
31 ตุลาคม 2546 22:59 น. - comment id 177622
กลอนคุณแต่งได้ดีมากเลยค่ะ
2 พฤศจิกายน 2546 01:57 น. - comment id 177995
ขอบคุณ คุณอัลมิตราครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน
2 พฤศจิกายน 2546 02:04 น. - comment id 178001
ขอบคุณ คุณผู้หญิงฯครับ ที่แวะมาเยี่ยมเยียน