เบดูอิน
ปุถุซน
ทะเลทรายสุดเวิ้งว้างร้างว่างเปล่า
ท้องฟ้ากว้างสุดทอดสายตาแลเห็น
ขอบฟ้าสีครามตัดกับเนินทรายสีน้ำตาล
เบดูอินกับอูฐคู่ชีวิตร่อนเร่พเนจร
ชีวิตคือการเดินทาง
การเดินทางคือชีวิต
การหยุดนิ่งดุจแอ่งน้ำเน่า
การเคลื่อนไปดุจสายน้ำที่....หลั่งไหล
ทะเลทรายมีบทเรียนหมื่นแสนล้านบท
ชนเผ่าเราเบดูอินเร่ร่อนนานนานพอ
กับการมีอยู่ของพื้นแผ่นดินทะเลทราย
แห้งแล้งแร้นแค้นโหวงเหวงเดียวดาย
อย่าได้ถามว่าเรามาจากไหน?
เรากำลังจะไปไหน?
และเราคือใคร?
คำตอบมีอยู่...
ในเม็ดทรายทุกเม็ด
บนต้นอินทผลัมทุกต้น
ในก่อหญ้าทุกก่อ
และบนอูฐทุกตัว