หยิบปลอกหมอน มาสะบัด พาดหน้าต่าง หลังซักล้าง รอยน้ำตา ตรงหน้าหมอน เพราะร้องไห้ หลายหน จนลืมนอน เฝ้าวิงวอน กับความหวัง พังทลาย ออกปากไล่ ไปซะเถอะ เจอะอย่าทัก เธอก็แค่ คนรู้จัก ที่มักง่าย ต่อไปนี้ เราขาดกัน จนวันตาย เกลียดซะจริง คนปากร้าย นิสัยทราม เลิกกันแล้ว วันนั้น จนวันนี้ ฉันเจ็บปวด ทุกที ที่ถูกถาม รอยความฝัน ที่กำหนด เสียงดงาม ทุกโมงยาม ยังคำนึง ถึงแต่มัน ทำไมนะ ไล่เขา เรานั่งท้อ นึกถึงคำ เธอด่าทอ ต่อว่าฉัน เราไม่คิด สะใจ หรือไงกัน ที่ตัดเธอ พ้นสัมพันธ์ ...จบกันไป อยากจะหัวเราะให้ดัง ๆ ... แต่ทำไม กลับร้องไห้ออกมานะ ...
19 ตุลาคม 2546 20:19 น. - comment id 175051
ถ้าจะทิ้งก็คิดให้ดีนะ ถังขยะมีไว้โปรดใช้สอย ถ้าหากทิ้งกลาดเกลื่อนอย่างเลื่อนลอย อาจจะพลอยโดนด่าว่าไม่ดี ******************************************* ******************************************* กรุณาทิ้งขยะให้ลงถัง เพิ่มความสะอาดให้สังคม
19 ตุลาคม 2546 20:59 น. - comment id 175076
มาง้อเผื่อจะใจอ่อน ชายปากร้าย นิสัยดี พาทีกล่าว โอ้เรื่องราว คราวก่อน ตอนหันหุน พี่ผิดไป อภัยด้วย ช่วยเอาบุญ วอนแม่คุณ มีจิต คิดเมตตา
19 ตุลาคม 2546 21:04 น. - comment id 175077
สงสัยจะต้องหาถังขยะใบใหญ่ๆนะคะ พี่ชัยคะ พิมพ์ไม่โกรธแล้วค่ะ มามะ มาคืนดีกัน หุหุ คนอย่างเป็ดน้อย (เอ๊ะ ยังไง) มีจิตคิดเมตตาเสมอแหละค่ะ หุหุ เหงาเหมือนกันแหละ
19 ตุลาคม 2546 21:36 น. - comment id 175086
..พิมคะ.. เรนเป็นห่วงจัง... บทกวี..ของพิม.... สื่อ..ความรู้สึก... เรน..คือเพื่อน...พิมนะ ..ขอแค่เพื่อน..ได้ใกล้... อาจไม่ใช่.. ใคร..คนนั้น.. ..แต่..เรนให้พิม..คือ..คนสำคัญ ..แค่เวลาสั้นๆ..แต่ผูกพัน..มากมาย.. ...อย่าลืมร่า..ว่าเรน...คือ..เพื่อน...
19 ตุลาคม 2546 21:39 น. - comment id 175088
ขอบคุณนะเรน เรารู้ดี ว่ามีเพื่อนที่แสนน่ารักอย่างเรน เรนเป็นห่วงเรา เราก็ดีใจ เรายังยิ้มอยู่นะ แม้จะยิ้มทั้งน้ำตาก็เหอะ
19 ตุลาคม 2546 21:43 น. - comment id 175092
..ถ้าพิมเหงา... เมล์หาเรน....นะคะ แบบว่า..เรน..กำลัง..ทำงานชิ้นใหญ่... ..อยากมีใคร.. เป็นที่ปรึกษา... .. ..เรนขอ..แค่..มีคน..คอยตรวจตรา.. .เรนจะเรียกพิมว่า... ที่ปรึกษา..ชั้นหนึ่ง...อิอิอิ... .ยิ้มให้เรน...น๊า ..นะ.. น๊า.. .
19 ตุลาคม 2546 22:04 น. - comment id 175099
เมล์เรน เมล์ไรร่าคะ เอาเมล์พิมพ์ไปดีกว่า พิมพ์ยินดีเป็นที่ปรึกษาให้นะ แต่ไม่เอาชั้นหนึ่งไม่ได้เหรอ พิมพ์ไม่เก่งขนาดนั้นหรอกนะ
19 ตุลาคม 2546 23:50 น. - comment id 175130
โอ้โหแฮะ เศร้าได้อารมณ์เจงๆ
20 ตุลาคม 2546 11:33 น. - comment id 175160
อย่าเศร้าไปเลยฮะ ชีวิตยังต้องเจออะไรอีกเยอะนะ เรือใบ
21 ตุลาคม 2546 00:46 น. - comment id 175201
เขียนได้ดี
22 ตุลาคม 2546 07:40 น. - comment id 175312
@@ซมซานซบตรงหน้ามาขอโทษ ขอได้โปรดลงทัณฑ์อันสาสม ฉันผิดเองทุกสิ่งยิ่งระทม จึงโศกตรมจมเศร้าทุกเช้าเย็น @@จะด่าทอเฉือนเชือดให้เลือดสาด ไม่ตัดขาดไมตรีดั่งที่เห็น สำนึกผิดที่ทำรับกรรมเวร พร้อมจะเป็นทาสรับใช้หัวใจเธอ@@..??
23 ตุลาคม 2546 21:49 น. - comment id 175715
เศร้าเป็นด้วยหรือ พี่ลม ก๊ากๆๆ ขอบคุณที่ชมค่ะพี่ก้อง สั้นๆแต่ชื่นใจ หายเศร้านานแล้วล่ะเรือใบ เราเศร้าเป็นบางเวลา เดี๋ยวก็หาย ไม่ให้เป็นทาสค่ะ ยุคนี้เขาเลิกทาสกันแล้วนะคะคุณดิน อิอิ
25 ตุลาคม 2546 11:44 น. - comment id 176101
โอ้ววว... ช่างน่าเศร้าระทมใจเหลือเกินT^T อ่านแล้วสะเทือนใจ.. พอใจสะเทือนแล้วมันสะเทือนแรงมากจนเกาหลีพลอยสะเทือนไปด้วย... และนี่คือเหตุที่มำให้เกาหลีแผ่นดินไหวค่ะ^^
28 ตุลาคม 2546 21:49 น. - comment id 176956
พิมพ์จะโดนจับไหมคะเนี้ย หุหุ หลบลงน้ำดีกว่า