....แมลงปอลอยล่องต่ำสู่เบื้องล่าง เมฆก่อร่างสร้างตัวเป็นกลุ่มใหญ่ ความมืดมนคืบคลานมาแต่ไกล ปกคลุมทั่วไปบนท้องนภา... เพียงไม่นานกลั่นกรองเป็นหยดฝน ซัดสาดบนต้นไม้ใหญ่และใบหญ้า กระหน่ำไปลงในท้องธารา พสุธาอบอวลกลิ่นด้วยดินไอ ฝนที่ซาพลันก็พากันหยุดหล่น เป็นฟ้าใหม่ชุ่มฝนดูสดใส จากวันวานฝ้าขุ่นไม่อุ่นใจ เป็นวันใหม่ชอุ่มใจยิ่งกว่าเดิม ...หากใจคนเป็นดั่งนภาได้ ก็คงไม่ต้องหาใครเข้ามาเสริม ไม่ต้องมีความสุขใดเข้ามาเติม ไม่ต้องเพิ่มความอุ่นใจให้ตัวเรา ไม่จำเป็นที่ต้องไปมีใคร ไม่จำเป็นที่ให้ต้องมีแต่เขา รักตัวเองรักธรรมชาติรักความเป็นเรา แล้ววันเหงาวันท้อแท้จะหายไป
14 ตุลาคม 2546 20:55 น. - comment id 174267
กลอนนี้แต่งตอนฝนตกพอดีคะ อ่านดูนะคะหวังว่าจะชอบกันคะ
14 ตุลาคม 2546 21:00 น. - comment id 174268
ก็ดี เพราะว่าเพื่อนแต่งแต่คิดถูกรึปล่าวกับเพื่อนคนนี้ บ้าฉิบ แต่งกลอนได้เพราะมากเลย ก็ขอให้แต่งต่อไปจะได้เจริญซะที แต่ถ้าเลิกแต่งขอให้มือหงิก ดีมากมากมากมาก
14 ตุลาคม 2546 21:13 น. - comment id 174271
ขอบใจมากต้อม
14 ตุลาคม 2546 21:14 น. - comment id 174272
ไม่น่าเชื่อว่าแกจะเจ้าบทเจ้ากลอนขนาดนี้ สงสัยผีสุนทรภู่เข้าสิง เพราะมากจิงๆ ไม่ได้ยอนะ แต่เพราะจริงๆ
14 ตุลาคม 2546 21:15 น. - comment id 174274
ง่ะกวาง อยู่แบบโดดเดี่ยวมันก้อเหงาแย่สิ แต่ก้อดีแล้วกลอนนี้อ่ะ
14 ตุลาคม 2546 21:24 น. - comment id 174275
อ่านะแต่งได้ไงอะ............ดีดีดีดีดีดีดี
14 ตุลาคม 2546 21:26 น. - comment id 174276
กลอนเพราะดีอ่ะ น่ารักๆ สตายล์คนแต่งเล้ย เย้ๆๆๆ..
14 ตุลาคม 2546 21:33 น. - comment id 174278
นี่ยัยเมย์ ชั้นไม่ได้บังคับนะเอามาให้อ่านเฉยๆ ถามเฉยๆว่าแต่งดีรึป่าว -_-
15 ตุลาคม 2546 17:56 น. - comment id 174471
he last post so good
15 ตุลาคม 2546 20:14 น. - comment id 174497
Natural is so good.Its make me .....
16 ตุลาคม 2546 21:07 น. - comment id 174673
ha