มองตัวเองในกระจกเงา มองความปวดร้าวของคนตรงหน้า มองหยดน้ำใส-ใสที่ไหลจากสองตา มองคนที่ไม่มีค่า ในสายตาของเธอ ฉันไม่เหลืออะไรแม้แต่ความมั่นใจในตัวเอง ที่เคยเชื่อว่าเป็นคนเก่งอยู่เสมอ แค่วันนี้...รู้แก่ใจดีว่าจะไม่มีเธอ น้ำตาก็เอ่อเต็มสองตา มองตัวเองในกระจกร้าว ใจก็ยังเหน็บหนาวและปวดปร่า ไงล่ะคนเก่งคนดี...วันนี้ถึงยังมีน้ำตา แค่เขาจะไม่กลับมา รักกัน...เท่านั้นเอง