ขอบคุณ-ขอรับ

กวี ซีม่า

ต่อง(ต้อง) กับ ตะเอ๋า
ซีม่า เมา จนเมื่อยล้า
เมางาน ที่ค้างคา
จำหายหน้า ไปค่อนปี
คิดถึง จึงแวะเวียน
มาขีดเขียน คำกวี
สนิมเขรอะ เกรอะเต็มที
หวังขัดสี ฉวีวรรณ
เรี่ยวแรง กำลังลด
ฝีมือหมด ขาดเชื่อมั่น
ร่วมด้วย ช่วยเหลือกัน
เพื่อสร้างสรรค์ จรรโลงกลอน
ผู้หญิงไร้เงา- ขอรับ
ขอบคุณครับ ความอาทร
ร้อยพจน์ บทคำพร
มอบเพื่อนแท้ กาพย์กลอนไทย				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 ตุลาคม 2546 03:51 น. - comment id 173647

    ร้อยรสคำประพันธ์
    สำหรับฉันไม่หวั่นไหว
    ถึงเธอจะอยู่ไกล
    แต่กำลังใจอยู่ใกล้เธอ
    
    **อย่างนี้เขาไม่เรียกสนิมเขรอะ หรอกค่ะ  เขาเรียกขัดสีฉวีวรรณแล้วตั้งหาก  เพราะแต่งกลอนได้น่ารักมากเลยค่ะ***
  • กวี ซีม่า

    11 ตุลาคม 2546 16:51 น. - comment id 173760

    ทั้งขัด ทั้งถู ดูแล้ว
    ไม่คล่อง ไม่แคล่ว ขัดเขิน
    อับอาย คล้ายเด็ก หัดเดิน   
    ขายหน้า เหลือเกิน เขียนกลอน
    
    กล้ากล้า กลัวกลัว มั่วนิ่ม
    สนิม เกาะหลัก อักษร
    มีเธอ อยู่ใกล้ ให้พร
    จักกร่อน สนิม ในตน
    
    หลุดจาก ความเขลา ความขลาด
    ตัดขาด จากสิ่ง สับสน
    กลับมา สนอง ผองชน
    ประพนธ์ บทกวี เพื่อชีวิต   
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน