*** ฉันคงยิ้มได้ต่อหน้าผู้คน *** แอบซ่อนความหมองหม่น อย่างอ่อนล้า หัวใจก็ยังเต้นได้คล้ายนาฬิกา...... ......ทำงานไปจนกว่าจะหมดลาน...... *///*///*///*///*///*///*///*///*///*///*///* ...มองเหมือนไม่มีความทุกข์... อาจใช่ฉันมีความสุข....กับฝันหวาน... มีเธออยู่ในความทรงจำของวันวาน... ไม่ต้องการความอาทรจากใคร.... *///*///*///*///*///*///*///*///*///*///*///* ...แต่มีบางอย่าง อยากให้เธอรู้... รักยังวนเวียนอยู่ ในความอ่อนไหว รอโอกาสดี...บอกความรู้สึกนี้จากใจ ว่าเวลาที่ผ่านไป........ยังรักเธอ........ *///*///*///*///*///*///*///*///*///*///*///* ไม ก้านส้มแต่ง
9 ตุลาคม 2546 22:19 น. - comment id 173371
เป็นกลอนที่อ่านแล้วใช่เลย ความรู้สึกคุ้นเคยในใจนั้น เป็นกลอนที่แต่งได้ดีและรู้สึกผูกพัน ขอบอกเพียงสั้น ๆ ว่าชอบจังกลอนนี้ ***เป็นกลอนที่ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ผู้หญิงไร้เงาก็ชอบกลอนบทนี้เหมือนกันค่ะ ถูกใจใช่เลยค่ะ***
10 ตุลาคม 2546 14:03 น. - comment id 173518
ใช่เลยคะโดนใจ เลยเอามาฝากกัน