บานไม่รู้โรย เพียงฝนโปรย..ยังคงไม่โรยไม่หวั่นไหว หากแต่ว่า...เวลา...ที่ยืดยาวออกไป ก็ยังไม่อาจคงไว้...ต้องร่วงหล่นไป ตามกาลเวลา บานไม่รู้โรย ก็เฉาได้โดย...ไม่อาจยื้อ เพียงแค่ว่า จะช้าจะเร็ว...อย่างไร...ก็ต้องโรยรา เหมือนทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามา จะเร็วจะช้า...ก็ต้องผ่านไป
7 ตุลาคม 2546 10:54 น. - comment id 172817
กว่าจะผ่านแต่ละเรื่องราวไปได้ ก็เกือบทำให้หัวใจอ่อนล้า เหมือนดอกไม้ที่ยังมีวันโรยรา แล้วก็ผลิดอกใหม่ขึ้นมาให้ชื่นชม.... เอ...แล้วมันเข้ากันมั๊ยเนี่ย
7 ตุลาคม 2546 13:41 น. - comment id 172858
@@บานที่ต้น..หล่นโรยโดยทั่วหน้า บานที่ใจนั้นหนาค่าสดใส ไม่รู้ร่วงรู้โรยโบกโบยไป ด้วยหัวใจคงมั่นนิรันดร์กาล @@ค่าดอกไม้มีค่าเมื่อตาเห็น แมลงเร้นเชยชมดมน้ำหวาน จะเบ่งบานอยู่ได้ไม่ช้านาน คงทิ้งก้านกลีบล่วงลับกับเวลา@@..??
7 ตุลาคม 2546 17:09 น. - comment id 172884
ความหมายลึกซึ้งดีค่ะ
7 ตุลาคม 2546 23:18 น. - comment id 172981
บานไม่รู้โรย...นามนี้มีความหมาย สีดอกใช้ ม่วงยิ่งดี สีนี้กล้า จัดพานพุ่ม ขี้นหิ้งพระ กระจะตา งามสมค่า บานไม่รู้โรย โปรยกลีบบาง
13 ตุลาคม 2546 08:33 น. - comment id 174068
บานไม่รู้โรย.. จะเร็วจะช้าก็ต้องโรย... อืมม... ว่าแต่ว่าแบ่งขนมกินมั่งสิ.. :)