หน้าส่วนตัว
ครั้งหนึ่ง..ฉันนั่งชิด..ติดหน้าต่าง..
นกอ้างว้าง..หลงทาง..ผ่านเข้ามา..
ภาพนั้น ฝังจำ ย้ำติดตา..
เลือดที่ขา..แดงน่ากลัว ตัวสั่นเทา..
นกตัวน้อย.. มองอ้อน นอนตาปริบ..
ฉันเลยรีบ หายา ทาให้เค้า..
วิ่งไปบอก พี่เลี้ยง คอยเคียงเฝ้า..
กลัวนกเหงา ..ฉันไปเรียน หัดเขียนอ่าน..
ตอนเย็น ฉันรีบกลับ..ลืมนัดเพื่อน
ไม่แชเชือน.. ลืมเลือน นกที่บ้าน..
ซื้ออาหาร.. หวังป้อนให้ ใจลนลาน..
คำสั่งผ่าน.. ห้ามเลี้ยง.. นกเคียงคู่..
ไม่เข้าใจ.. บางอย่าง.. แตกต่างหรือ
นกก็คือ.. หนึ่งชีวิต.. คิดให้รู้
มีหนึ่งจิต.. หนึ่งใจ.. ให้คิดดู
คนเริ่ดหรู.. สั่งปล่อย.. น้อยใจจัง...
rain.. 3 ต.ค. 2546 20:29 น. - ID 39788 
861
20
0
3 ตุลาคม 2546 20:48 น. - comment id 171869
ใครจาไปขำ..พี่เรน..อ่ะคะ กลอนออกจาน่ารักอย่างงี้ น่าสงสาร นกตัวนั้นอ่า แต่ก็โชคดีมี พี่เรน..ใจดี ช่วย
3 ตุลาคม 2546 21:38 น. - comment id 171876
ทีม..น่ารักจัง...
พี่เรนฟัง..แล้วปลื้ม...
หัวใจ..ยิ้มใส..ทั้งคืน..
สดชื่น..ที่สุดเอ่ยย..
..พี่เรน..ขอบคุณ..ทีม..นะคะ...
3 ตุลาคม 2546 22:06 น. - comment id 171886
เมื่อโดนปล่อยจากไปให้ไกลที นกที่แสนจะช้ำนี้สุดบินไหว แต่ก็ต้องบินไปและบินไป เพื่อให้เจอกับใครให้ดูแล ***กลอนน่ารักแล้วค่ะน้องเรน และดีใจมากเลยที่ได้เห็นผลงานของน้องเรนในกลอนแนวนี้ พยายามอีกก็จะพัฒนาจนสามารถเทียบเทียมพี่ ๆ เขาได้แล้วหละค่ะ เอาใจช่วยเสมอนะค่ะ***
3 ตุลาคม 2546 22:09 น. - comment id 171888
^______^
3 ตุลาคม 2546 22:22 น. - comment id 171900
***พี่ตูนคะ...
..ภาพ..ที่เรนจำ...
ตาเศร้า..คู่นั้น...
..เหมือน...จะบอก...
..ขอบคุณ..เรน...นะคะ..
***พี่ต้องคะ...
...เรน..ชอบยิ้ม...อันนี้จัง...
อิอิอิ....
ขอบคุณ..นะคะ...
zzz z z z z z
3 ตุลาคม 2546 23:32 น. - comment id 171927
เจ้านกเอ๋ย บินเลยทิศ มาผิดที่
แสนโชคดี มีคนแคร์ ดูแลให้
หายเจ็บแผล แลสุขล้น พ้นผองภัย
สุขหัวใจ เช้าเย็น กับเรนจัง
เจ้านกน้อย คอยอาเรน เย็นเช้าสาย
เที่ยงจนบ่าย คงมอง จ้องใจหวัง
เมื่อไหร่หนา อาเรนกลับ ได้รับฟัง
เสียงเรนจัง ฟังเสนาะ ไพเราะดี
แต่วันหนึ่ง นกจะรู้ อยู่แน่แน่
ว่าคนแคร์ แลดู อยู่ใกล้นี่
คุยๆไป ไหงเงียบ- เชียบแปลกดี
เอ๊ะ..คร่อกฟี้ คอพับ หลับไปแล้ววววววววว..!!
3 ตุลาคม 2546 23:46 น. - comment id 171933
มาดูใจดวงเล็ก ของเด็กตัวน้อยน้อย งดงามอย่างเลิศลอย และเต็มร้อยด้วยเมตตา หัวใจไร้กรงขัง จึงรินหลั่งเพื่อรักษา บาดแผลสกุณา ด้วยเห็นค่าชีวิตกัน ใจงามยามเติบใหญ่ ยิ่งหมายให้ความสุขสันต์ ดุจแสงแห่งตะวัน ที่แบ่งปันโลกสวยงาม ..อิอิ ..แอบมาอ่านอีกแล้วนะ.. ยังมีเวลาแอบมาอีกหลายวัน.... มาดูคนเก่งสานฝัน...(ที่จริงมาเชียร์มากกว่า เอ้า สู้ๆๆ)... ขอบคุณมากค่ะที่คิดถึง และเป็นห่วงด้วยใช่ไหมล่ะ.... คุณพยาบาลเรนจัง... ปล.ดีใจด้วยนะคะที่สอบคราวนี้ได้คะแนนเต็ม..(เต็มส่วนหรือเปล่าก็ไม่รู้เนอะ วิชาอะไรก็ไม่เห็นบอกไว้..)
4 ตุลาคม 2546 02:53 น. - comment id 172016
อ้าว! พี่พึ่งเห็นน้องเรนแต่งเป็นกลอนแปดครั้งแรก เก่งมากจ้า สกุณา มาจาก ธรรมชาติ คงไม่อาจ อยู่กรงทอง หม่นหมองศรี ปล่อยให้บิน กลับถิ่นตน นะคนดี ตามคีรี ป่าเขา แหล่งเจ้ามา พี่ว่าบางทีนกคงชอบที่จะมีอิสระบินไปหากิน ถ้าเราเอาเขามาขังไว้ เขาอาจไม่มีความสุขก็เป็นได้ เอาไหมพี่จะพับนกกระดาษไปให้น้องเรนเลี้ยงแทน
4 ตุลาคม 2546 03:40 น. - comment id 172028
มาอ่านกลอนน้องเรนค่ะ เก่งมากค่ะ มีพี่ชายคนดี...อิอิ..คอยดูแล หายห่วง
4 ตุลาคม 2546 03:42 น. - comment id 172029
มาอ่านกลอนน้องเรนค่ะ เก่งมากค่ะ มีพี่ชายคนดี...อิอิ..คอยดูแล หายห่วง
4 ตุลาคม 2546 06:30 น. - comment id 172038
เรน..อรุณสวัสดิ์..พี่ๆ..นะคะ...
***อาเฮียคะ..
..อาเรน..ชอบกลอน..อันนี้จังคะ..
(ไม่ใช่กลอนประตูนะคะ.. อิอิอิ)..
..เรน..ชอบที่จะอ่าน...
แต่..งาน..คงออกมาไม่สวย...
ก้อ..มัย..ต้องเป็นแบบนั้นด้วย..
อาเรน..งงงวย.. เหมือนกัลล... อิอิอิ...
แบบ..อาเรนแต่ง กลอนแปด...
เหมือนแยก ความรู้สึก..ถูกบังคับ..
..พยายามขยับ..แล้วไม่ได้...
เขียนแล้วลบ..จบ..แบบ..ร้าย..
กลัว.ฉันทลักษ์..จะเสียเพราะ..อาเรน...นะคะ
..แบบ..ชอบอ่าน..มากๆๆ...
..แต่..อาเรน..เขียนไม่ได้..สักทีนะคะ..
...อิอิอิ..มัยร่า..
ชอบว่า.. อาเรนหลับ..
อาเรน..อยากรู้นัก...
..อาเรน..แค่นับดาว... รอ..ก้อเล้ยย..คร่อกฟี้..!!..อะดิคะ...
4 ตุลาคม 2546 06:56 น. - comment id 172041
พี่ดอกแก้ว..ผู้หญิง..ที่สวยงาม..ในความรู้สึก..ของเรน...
...อยากบอก..จังคะว่า..
ถ้า..วันนั้น..เหมือนวันนี้...
ก้อ..วันที่.. มี..คนเข้าใจ...
..มีรัก.. ที่พี่..ให้...
ช่องว่าง..คงไกล.. อย่างที่ใจ..ต้องการ...
..วิชา..ที่เรนสอบหรอคะ...
เป็นตรรกริแอลลิที่ ...
อีกทั้งไอดีอ้อลเลอะจี้..(คัลเซ่อ)..
แบบมี..วกวน..จนเรน..เลิกเรียน..
..ตอนนี้..เรน..เริ่มใหม่..
หัดไว้..คือแยก..น้ำส้ม..
นำส่วน.. ผสม..
เอาน้ำส้ม..มาคั้น..ส่งนอก..นะคะ..
โห้ยย..เรน..ทำได้งัย...
..อย่าใส่ใจ..กับเรน..อีกเลย..
เรียนวิชา..ที่แสนเฉย...
ถ้าเรนเอ่ย..ก้อคง..ฮาตรึม..นะคะ..
ก้อเรนเรียน..โรงเรียนผู้หย่าย..
นั้นงัย..เดินมา..หน้าขรึม..
..เห็นเดินบ่น..งึมๆ...
เรนเล้ยย..ซึม... ไปเลยย... อิอิอิ..
เรน..จะคอยดูแล...
..ที่แน่ๆ.. เรนสัญญา...
..จะส่งใจ..แทน..กายา...
..ตอบแทนค่า.. ที่ได้รับ...
เป็นห่วง...มากมาย..
มีดอกไม้.. อยากให้..พี่ใจดี..
..ความรู้สึก..ที่ได้รับ..ที่นี่...
เรน..ขอจุมพิต..พี่.. แบบเขินจัง...งัยดีร่า..
..เรน...ขอบคุณ...
ที่ดูแล..ความรู้สึก... ของเรน..นะคะ...
4 ตุลาคม 2546 07:03 น. - comment id 172042
พี่ชัยคะ...
..วันนั้น.. เรนจำได้...
บาดแผลใหญ่.. ติดตา...
เรนแค่..อยากรักษา...
..เอาเค้ามา.. อยู่ใกล้....
วันหนึ่ง..เมื่อหาย...
..ร่างกาย.. คงบินได้ไกล..
นก..หรือเรน..ก้อมี..หัวใจ...
อยากไป.. อยากได้..สิ่งใหม่ๆ..นะคะ..
..กลอนแปด..ของเรน...พี่ชัย..ห้ามว่า..เรนนะ...
แล้วเรน..จะพยายาม....
เรน..สัญญา...
ขอบคุณ... มากมาย...นะคะ...
เรน..ยังไม่แว๊ปป...
วันนี้..จะแอบมากวน..ทั้งวันเล้ยย..อิอิอิ...
4 ตุลาคม 2546 07:09 น. - comment id 172043
พี่ทิกิคะ...
..พี่ชาย..ของเรน...
เป็น..พี่ชาย..ที่ดี..ที่สุด..ในโลก...
...เป็น..พี่ชาย...ที่พ่อให้มา...
..มีเมตตา.. ส่องนำทาง...
ในวันที่ เรน..อ้างว้าง...
พี่ชี้..ทางเดิน... ที่ถูกต้อง...
มีเหตุผล...ให้ก้าว...
..พี่สัญญา...จะปกป้อง...
..เรน..มีคำถาม..มากมาย..
พี่ชาย... ไม่เคย..รำคาญ..
ตอบเรน..ทุกๆ...คำถาม...
..สว่าง... ทุกๆ..คำตอบ..ที่ได้...นะคะ..
..เรน..ขอบคุณ..พี่ทิกิ...นะคะ...
..เรนยัง..ไม่แว๊ป.. อิอิอิ...
4 ตุลาคม 2546 07:13 น. - comment id 172044
แว๊ป..ก้อได้...
ขอแอบไป...ดื่มนมอุ่น...
ตอนนี้..กลิ่นโชย..หอมกรุ่น..
โห้ยย..เรน..อยากดืม..นมอุ่น..แล้ววดิ....
ซาแว๊ปปป.....
4 ตุลาคม 2546 09:13 น. - comment id 172048
โหย ... พี่เรนขา ... เห็นกลอนแปดของพี่เรน ไข่เจียวบอกตัวเองเลยนะคะ ... ว่า ... ... ไม่แจม ไม่ได้แล้ว ... อิอิ ... เก่งจังค่ะ ... แถมทำให้คิดเลยไปถึงลุงเวทย์ด้วย ... อยากให้ลุงเวทย์มาอ่านกลอนของพี่เรนจังเล้ย... ... อ่านสิ่งที่พี่เรนสื่อออกมา อยากบอกว่า ... พี่เรน ใจงามจังค่ะ ... คิดถึงเสมอ ๆ ...
4 ตุลาคม 2546 13:14 น. - comment id 172090
ยามที่เจ้านกน้อย ผกโผบินอย่างอิสระในอ้อมกอดฟ้า...... เจ้าก็คงอยากจะบอกกับใครคนหนึ่งว่า ขอบคุณ...สำหรับน้ำใจอันงดงามที่เรน มีให้ค่ะ ......................................................... คิดถึงเรนนะคะ แม้ห่างหายแต่จะยังอยู่ตรงนี้เสมอค่ะ
4 ตุลาคม 2546 14:13 น. - comment id 172103
แวะทักทาย คนใจดี รอบที่สอง พี่ชัยต้อง ขอโทษ โปรดยกให้ ไปดีเลต เหตุข้อความ ลงตามไป ไม่เป็นไหร่ เรนตอบไว้ ด้วยใจดี แหมนกยังสงสาร คิดว่าพี่เป็นพ่อนกก็แล้วกันนะจ๊ะ จุกกรู๊ ๆ (เสียงนกเขานะจ๊ะ)
4 ตุลาคม 2546 15:47 น. - comment id 172121
พริกเครื่องเทศหอมข่าและตะไคร้ เอามาใส่ครกตำละเอียดผง คั้นกะทิขลุกขลิกน้ำพริกลง ค่อยบรรจงแกงสับนกซดโฮกอือ... ถ้ามีวิส กี้น้ำแข็งโซดาเย็นๆพร้อมผองเพื่อน เฮฮาปาตี้ สุขใดจะปาน อิอิ
4 ตุลาคม 2546 23:39 น. - comment id 172202
^-^/ o^-^o แวะมาอ่านกลอนน่ารักๆขอรับ
5 ตุลาคม 2546 04:03 น. - comment id 172261
ขอบคุณ..มากมาย..
กับความใส่ใจ.. ที่..เรนได้รับ..
ขอโทษ..ที่..ผิดนัด..
เรน..เผลอหลับ.. ทุกที นะคะ..
เฮ้อ..!! (ถอนจายย..)..
5 ตุลาคม 2546 04:22 น. - comment id 172263
ไข่เจียวคะ..
..บทกลอน..ของเด็กๆ..
ลุงเวทย์..คงไม่ใส่ใจ..
..ก้อแค่..พี่น้อยใจ..
สงสัย..พี่เรนว่า..คงหลับปุ๋ย..แล้วหล่ะ...
..คิดถึง..ใคร ก้อไม่รู้ (ดิ.).!..
มองดู..ตอนนี้..ตีสาม..ห้าสิบ..
ทุกคน..คง..หลับไปแล้วหล่ะสิ..
คืนนี้ ..คงมี..พี่เรน..คนเดียว..
..พี่เรน..ขอบคุณ..ไข่เจียว..นะคะ..
..คิดถึง..จัง..
5 ตุลาคม 2546 04:31 น. - comment id 172264
วาพราวคะ...
.ตาคู่นั้น.. เรนเห็น...
สื่อเป็น.. เหมือนเพื่อน..
..ยังฝังจำ..ย้ำเตือน...
..ไม่เคยเลือน..คือ เพื่อน..ที่เข้าใจ..
เรน..เข้าใจ...วาพราว..
ขอบคุณ.. มากมาย....นะคะ..
..กับ..เวลา.. ที่ให้เรน...
5 ตุลาคม 2546 04:42 น. - comment id 172266
พี่ชัยคะ...
...นกกระดาษ..ของเรน..
พับแข่งกัน..ปล่าวร่า..
..ของเรน..มีเป็นพัน..
คืนนั้น เก็บใส่..ขวดโหล..
.ตอนนี้.เรน..อยากได้..โบว์...
..เส้นโตๆ... สีชมพู...(ขอเรน..นะคะ..)..
...
5 ตุลาคม 2546 04:52 น. - comment id 172269
..เรน..เกลียด..พี่ฤกษ์..ที่สุด..
โห้ยย..ได้งัยร่า...
จะมา..เอานก..ของเรน...
รู้เปล่า.. เค้าคือเพื่อนเล่น..
..ตอนเย็น...เห็นเค้า.. แล้วดีเอย...
..เฮฮาปาร์ตี้...
ที่นี่เล้ยยดิ..
..เรนจะได้..ชวนเพื่อนซี้..
พามาชี้... นี่งัยร่า..คนใจร้าย.. อิอิอิ..
ซาแว๊ปป..
5 ตุลาคม 2546 04:54 น. - comment id 172270
เมจิคคะ...
..เรน..ขอบคุณ..นะคะ..
..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
