ความรัก~เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แอบซ่อนอยู่ในหัวใจดั่งความฝัน เธอเองก็เหมือนทุกคนที่เคยพบกัน แต่กลับมีความสำคัญมากกว่าใคร~ใคร เพราะเธอเป็นผู้หญิงธรรมดา ฉันจึงเห็นคุณค่า และเข้าใจความหมาย อ่อนโยน ลึกซึ้งกว่าใครล้านคนมากมาย หัวใจ~เลยให้เธอเข้ามาผูกพัน เธอแสดงความรักผ่านมาให้ได้เห็น ผ่านแววตาที่ใสเย็น ส่งตรงถึงฉัน ยิ่งน่าค้นหา ยิ่งน่าทำความรู้จักทุกวัน เช่นนั้น~หัวใจจึงเต็มใจให้เธอสลักความรัก ไว้ภายใน เธอกุมมือฉัน แล้วพาเดินไปในโลกสีชมพู ลบความหดหู่ ที่ฉันเคยอยู่ในโลกสีหม่นที่ร้างไร้ กับชีวิตคนหนึ่ง เธอเข้ามาอุดรอยรั่วให้จางหายไป โลกจึงดูอบอุ่นยิ่งใหญ่ ชีวิตมีแรงบันดาลใจมากกว่าที่ผ่านมา หนทางข้างหน้าแม้จะยาวไกล ฉันพร้อมที่จะก้าวไป แค่มีเธออยู่ใกล้และห่วงหา เธอส่งสายตาและจับมือฉันไว้ สื่อถึงความมั่นใจตลอดเวลา จากวันนี้ไปฉันเข้าใจแล้วว่า ชีวิตนี้จะอยู่เพื่อรักใคร เราจะมีกันและกัน และทุกวันจะรักกันตลอด และจะโอบกอดซึมซับความหวาน กับการอยู่ใกล้ ช่วงเวลาทั้งหมดจะมีความสำคัญ สำหรับเราทุกวันไป ชีวิตนี้จะแน่นไปด้วยความสุขอันยิ่งใหญ่ .........................ที่มาจากลมหายใจของเราทั้งสองคน ************************ กว่าจะเขียนเสร็จเล่นเอาซะเหงื่อแต๊กเลย ไม่คิดว่าจะออกมายาวขนาดนี้ ... พอไปโบสถ์ได้ละมั้ง อิอิ
23 กันยายน 2546 12:53 น. - comment id 170052
เธอคนเดียว ธรรมดา แต่ค่าล้น ความหมองหม่น ห่างหาย ใจห่วงหา โลกใบนี้ มีเราสอง ปองสัญญา ส่งสายตา สื่อสัมพันธ์ ฉันรักเธอ
23 กันยายน 2546 13:33 น. - comment id 170057
มาม่ะ จะช่วยซับเหงื่อให้ เฮ้อ มันเหน็ดเหนื่อยปานนั้นเลยเหรอ
23 กันยายน 2546 13:42 น. - comment id 170061
สุดยากยิ่งหานิยามถามความหมาย รายรอบกายแฝงไว้ด้วยความหวัง รักคำเดียวเกี่ยวดวงใจให้พลัง ทุกข์ประดังไม่ทุกข์กลับสุขแทน แล้วจึงเริ่มไขว่คว้าค้นหารัก ทำงานหนักเสาะหามาห่วงแหน ผลสุดท้ายได้น้ำตาหลั่งมาแทน จิตคับแค้นเกลียดความรักไปจนตาย ความรักที่ให้ทั้งคุณและโทษ วันนี้เรานำมันมาใช้ถูกทางแล้วหรือยัง ปรารถนาความรักที่อุ่นยิ่งใหญ่ และอ่อนโยนเฉกเช่นเดียวกับปรารถนาให้ทุกๆ คนได้รับมันเช่นกัน ขอบคุณความรัก และยทกวีที่อบอุ่นยิ่งกว่า
23 กันยายน 2546 15:13 น. - comment id 170079
หวานค่ะ........อื้อ...อบอุ่นด้วย เพราะอีกต่างหาก........อยากมีความรักมั่งจัง.. อิ อิ...
23 กันยายน 2546 17:35 น. - comment id 170104
เพราะมากค่ะ...ขอบอกแค่นี้แหละนะ
23 กันยายน 2546 21:42 น. - comment id 170128
รัก.. ที่พบ... เป็น..ลมหายใจ.. รักให้ ..มากมาย.. ความหมาย.. อบอุ่น.. ยิ่งใหญ่.... ..ขอได้... แค่รัก..คุณ... เรน..แวะมา..ทักทาย... ไพเราะ..อบอุ่นจัง....
23 กันยายน 2546 22:52 น. - comment id 170137
ถึงจะไม่หวานหรืออ่นโยนดั่งใคร ฉันคนนี้ก้อผู้หญิงรักจริงใจ อ่อนไหวตามการและเวลา อยากหวานดั่งใครใคร คงทำได้ดีแค่ผู้หญิงไร้ในยามนี้ หวัดดีค่ะแวะมาทักค่ะ
24 กันยายน 2546 01:30 น. - comment id 170170
มากไปด้วยความหมาย ฉานฉายความรักอันมีค่า ฝากฝังความงามไว้กับกาลเวลา ฟากฟ้าอันเจิดจรัสอำไพ
24 กันยายน 2546 04:51 น. - comment id 170177
พุดพัดชาลุกขึ้นมาตอนตีสี่ ในราตรีมมืดมิดน่าใจหาย ฟังเพลงเดือนต่ำดาวตกน้ำตาพราย สิ่งสุดท้ายฝากไว้ให้คือคำลืม!จะได้ไม่เสียใจ.. ........... ความรักคือความทุกข์จริงๆนะคะ การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ การประสบกับสิ่งที่ไม่รักก็เป็นทุกข์.. .... แต่สำหรับเมจิคเชี่ยนขอให้มีเวทย์มนต์ดลให้รักมีแต่สุขตลอดไปนะคะ...
24 กันยายน 2546 09:59 น. - comment id 170224
ดีใจด้วยนะพี่ .. ถึงโบสถ์ซะที แล้วเมื่อไหร่จะถึงวัดล่ะคะ :)
24 กันยายน 2546 17:38 น. - comment id 170326
เธอและฉันจะมีกันมั่นเสมอ ไม่พบเจอความเศร้าเจ้าปัญหา ด้วยวันนี้มีเราปองครองสุขทุกเวลา ให้ความเศร้าเหว่ว้าจางหายไป ***แต่งกลอนได้แสนจะอบอุ่นและอ่อนหวานซะไม่มี จนทำให้คนอ่านนึกว่าคนแต่งเป็นเสียเองแล้วนะนี่ เอ หรือว่าเป็นตัวเองแล้วไม่กล้าหละค่ะ อิ อิ***