สายลมพัดผ่านไหวไกลลับฟ้า สุขอุรานั่งเหม่อมองนกบินลิ่ว เปรียบเหมือนนกคือเธอลอยคว้างปลิว ค่อยเหินห่างจากพื้นผิวธรณี จากกันแล้วคนรักแสนสุดห่วง โลกทั้งปวงพลิกผันเธอจากหนี รู้ไหมเล่าเคยร่วมสุขอยู่เป็นปี แต่หนนี้แสนโศกเศร้าเราห่างไกล จากกันแล้วคนรักแสนห่วงยิ่ง มีหลายสิ่งอยากบอกให้เธอไว้ ยังคงรักชั่วนิรันดร์มิจากไป จากคนนี้คนมิไกล แสงบุหลัน............