สายฝนร่วงโถมโหมกระหน่ำ ปะทะภพเหยีบย่ำแผ่นดินไหว หมายขจัดชะล้างโลกีย์ภัย ฤๅหทัยเคืองโกรธพสุธา เฉกสวรรค์กลั่นแกล้งโลกมนุษย์ มิให้ผุดกรรมก่อเกิดตัณหา ลงโทษทัณฑ์ทุกข์นภา ทุกแหล่งหล้าล้วนประสบเคราะห์อนันต์ ฤๅครั้งนี้ถึงกาลชีพดับสูญ จึงขอทูลอภัยโทษเหล่าเทวัญ โปรดเมตตาปวงสัตว์หลากชาติพันธุ์ ให้โศกศัลย์ร้าวรนเป็นไฟฟอน เพลิงพายุอัคคีโรมรันรุก ผลาญหมดยุควิปริตจักถอดถอน มุ่งปลิดชีวิตให้ม้วยมรณ์ ร่างเจิ่งนองนอนนิ่งใต้ผืนดิน
21 กันยายน 2546 21:41 น. - comment id 169613
แผ่นดินเดือดเลือดนองทั่วผองถิ่น เทพยลยินเกรี้ยวโกรธพิโรธคลั่ง ทั้งวายุอุทุกภัยใส่ประดัง เกินจะรั้งฝืนฤทธาเทวาดล
22 กันยายน 2546 10:03 น. - comment id 169682
เปรี้ยงเปรี้ยงเสียงพลันสั่นสะะท้าน โครมโครมโถมทานพาลหวั่นไหว ครืนครืนระนาวล้มระนาดไป ฟืดฟืดลมหายใจก็ดับลง
22 กันยายน 2546 16:35 น. - comment id 169772
ขอบคุณค่ะคุณ อัลมิตรา และคุณผีขี้เมา ที่เข้ามาต่อบทกลอนนะคะ
22 กันยายน 2546 23:03 น. - comment id 169896
เป็นกลอนที่แต่งได้นะค่ะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ