ยืนหยัดย่อหย่อนย่าง ถึงแถวทางเถื่อนถากไถ ร่วงโรยแรงรางไร คราบไคลคลอนคลางใครครา สิ้นสุขสุดส่อแสง จรแจ้งจิตเจิดจ้า ทุกถิ่นทิศถานทา เหว่ว้าวอนวานวี่วัน แค้นขัดเคืองขึ้งฆ่า โหยหาเหี่ยวแห้งห่อนหันต์ เพรงเพราพรุพ่างพันธุ์ เนานันต์เนืองนองเนิ่นนาน ชิงชังช่างเชือดฉาด เกลื่อนกลาดกลางกรุงกรึกร้าน มาดมุ่งหมายหมู่มาร ละลานลู่ลมล่วงเลย ผิผลูผลุผลักผลาญ ฉายฉานเฉิดฉินฉะเฉย ขู่เคี่ยวเข็ญคุ้นเคย เยาะเย้ยยั่วยวนหย่อมญาณ
|NdEpEndEnT 21 ก.ย. 2546 16:16 น. - ID 39253 
2640
1
0
22 กันยายน 2546 23:01 น. - comment id 169892
เข้าใจแต่งดีนะค่ะ แต่งานอย่างนี้ความสามารถไม่ถึงจริง ๆ ที่จะต่อกลอนด้วย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
