วันเวลาผ่านไปนานแสนนาน แต่ฉันไม่เคยลืมวันวานระหว่างเราสอง ที่ผ่านมาอาจมีบ้างที่ต้องน้ำตานอง หรือหม่นหมองกับเรื่องของสองเรา แต่ไม่ว่าจะเป็นอย่างไร ในหัวใจยังรักเธอเหมือนเก่า ไม่มีใครทั้งนั้นที่จะมาเป็นเงา แทนเธอคนเก่าในความผูกพัน ซึ่งทั้งนี้และทั้งนั้นในความรู้สึก เธอยังอยู่ในส่วนลึกของใจฉัน ไม่ว่างเว้นความห่วงหาความผูกพัน ที่ฉันมีให้เธอนั้นทุกวันเวลา แม้นว่ามันจะเนินนานสักกี่ปี เธอจะเป็นคนดีที่ฉันห่วงหา ไม่มีใครทั้งนั้นกับกาลเวลา นอกจากเธอเสมอมานะคนดี
21 กันยายน 2546 06:42 น. - comment id 169483
ขอบคุณค่ะเช่นกันเสมอมา ผู้หญิงไร้เงาเป็นเพื่อนอันดับหนึ่งที่จะเรียกหาทุกทุกที่ ผู้หญิงไร้เงา รู้ว่าเหนื่อยมากกว่าจะเข้าได้สักที พอจะตอบเครื่องก็พอดีหลุดไปพลัน พอจะตอบอีกทีอ้าวกลอนมีปัญหา แต่งไว้ยาวเป็นวาทำไมจึงกลายเป็นแสนสั้น ยุ่งอุดตลุดแก้ไขเป็นพัลวัน ในที่สุดก็แก้ได้นั้นพลันเวลาก็ผ่านไป แล้วผุ้หญิงไร้เงาก็หายไปไม่เหลือแต่ไร้เงา โฉมเจ้าไปเอาเงาไปไว้ที่ไหน???? กลับมาดุนาฬิกาก็น่าจะต้องบอกตัวเองให้เข้าใจ นี่หกโมงเช้าแล้วใช่ไหม?? ก็เห็นเงาเธอนั้นไซร้าตอนตีสาม???
21 กันยายน 2546 07:39 น. - comment id 169490
กลอนอ่านแล้ว เพราะครับ แต่พี่ไม่เข้าใจรูปฉันทลักษณของมัน ช่วยแจงหน่อยครับ
21 กันยายน 2546 08:57 น. - comment id 169499
บางเรื่องราว คราวอดีต มีผิดพลั้ง ไม่ไปนั่ง รื้อฟื้น ให้ขื่นขม ลืมเรื่องร้าย ทำลายน้อง ให้หมองตรม อย่าสะสม ให้หมองเศร้า เงียบเหงาใจ
21 กันยายน 2546 10:56 น. - comment id 169515
ขอบคุณมากที่ว่ารักยังมั่นคง จะไม่หลงเชื่อเหมือนเมื่อก่อนนี้ เธอก็บอกเช่นเดิมเกือบทุกที แต่คนดีอยู่ที่ไหนไม่เห็นเงา...... อิอิ ไม่เป็นเด็กๆอีกแล้ว
21 กันยายน 2546 11:39 น. - comment id 169527
ใจฉันมีเธอฅนดี กายาเริงรี่สุขสม แต่เธอไปไกลใจฉันระทม ตรอมตรมโหยหาเธอ เธอคงไม่มีฉันในหัวใจ แต่รู้ไหมฉันมีเธอเสมอ คิดถึงฉันบ้างสิเออ ฉันพร่ำเพ้อถึงเธออย่างเดียวดาย
21 กันยายน 2546 11:52 น. - comment id 169532
..นานจัง..ที่เธอห่าง... เธออ้าง จำเป็น..ต้องไป.. ..เธอจะรู้..บ้างมั้ย... มีใคร.. แอบนับ..เวลา.. ..เนี่ย!ห่างกัน..เหลือเกิน.. คงเพลิน ..สิ่งที่ได้มา.. ..ฉันจำได้ ..นะว่า... ..เธอสัญญา.. จะกลับ..พรุ่งนี้... ..เรน..ขออนุญาต..แจมนะคะ..
21 กันยายน 2546 12:02 น. - comment id 169536
มาร่วมให้กำลังใจฮะ
21 กันยายน 2546 12:31 น. - comment id 169544
คือความรู้สึกที่แสนดี กับสิ่งที่มีไมตรีสุขสันต์ ที่ต่างปรารถนาดีให้แก่กัน เชื่อมั่นผูกพันทุกวันมา...
21 กันยายน 2546 15:10 น. - comment id 169564
แม้เวลามีหมุนเปลี่ยนมีเวียนผ่าน แต่ความรักงามตระการผ่านเลยไม่ เราสองขอคล้องคู่ชูสายใย รักปักใจเก็บไว้นิจนิรันดร์กาล......... คิดถึงพี่ผู้หญิงไร้เงาค่ะ...
21 กันยายน 2546 15:24 น. - comment id 169570
เดี๋ยวนี้พี่ตูน เขียนกลอนได้น่ารักและอบอุ่นดีจังค่ะ
21 กันยายน 2546 15:37 น. - comment id 169578
ระหว่างเรา ทุกเรื่องราวมิอาจลบเลือนไป แม้นจะนานแสนนานสักเพียงไหน สิ่งที่ยังคงอยู่เสมอไป...คือเธอ ^________________^ มีรอยยิ้ม และความรู้สึกดีๆ ทุกคราวที่ตั้งใจมาหา...ค่ะ
21 กันยายน 2546 16:23 น. - comment id 169593
วันเวลาจะผ่านไปนานสักเท่าไร่ รู้บ้างไหม ใจคนหนึ่งไม่เเปรผัน ต่อให้เจอใครใครอีกร้อย พัน แต่ใจฉันจะมีเธอเพียงผู้เดียว
21 กันยายน 2546 23:35 น. - comment id 169629
ผู้หญิงไร้เงามีความรักที่น่าสรรเสริญเสมอมา เท่าที่ได้อ่านกลอนมา ก็เยอะพอสมควรแล้ว หัวใจที่พร้อมที่จะให้แบบนี้ คงจะทำให้นิยามแห่งรัก หวานหอมขึ้นมากมายนะครับ ด้วยชื่นชมครับ
22 กันยายน 2546 00:13 น. - comment id 169640
เพราะเธอช่างแสนดี ฉันจึงอยู่ตรงนี้ทุกเวลา เพื่อบอกให้เธอรู้ว่า ฉันไม่กล้าไปจากคนที่แสนดี มาเยี่ยมคนนอนดึกค่ะผู้หญิงไร้เงา ...
22 กันยายน 2546 00:37 น. - comment id 169644
ฉันเองก็ยังมีเธอเหมือนเดิม ความรักที่ให้มีแต่จะเพิ่มรู้ไหม เพราะเธอตอนนี้เป็นทุกอย่างของหัวใจ คือคำตอบสุดท้าย...ยังไงๆ ... ก็รักเธอ ***** กลอนเพราะมากขอรับ ^^
22 กันยายน 2546 09:23 น. - comment id 169666
ลืมไม่ลง จริงๆ แวะมาทักให้หายคิดถึงกัน
22 กันยายน 2546 09:47 น. - comment id 169678
ใครจะลืมกลอนหวานๆแบบนี้ได้นะ
22 กันยายน 2546 13:33 น. - comment id 169738
ต่อให้ลมหายใจสุดท้ายต้องหมดลง เธอยังคงเป็นความรักที่ฝังลึกในใจนี้ ต่อให้ต้องห่างไกลกันเป็นแรมปี รู้ไว้เถอะคนดี......ไม่มีใครแทนที่เธอได้เลย เศร้าจังเลยคะพี่ตูน แต่ชอบนะคะ คิดถึงเสมอ
22 กันยายน 2546 14:10 น. - comment id 169749
จะได้เจอคุณมั้ยเนี่ย อยากได้ยินเสีนของหัวใจตัวจริงจัง ว่าจะเหมือนดั่งบทกลอนที่เขียนไว้หรือเปล่า ยังสงสัยอยู่เลยว่าคุณจะเป็นคนที่เรารู้จักทางเน็ตหรือเปล่า (50/50)
22 กันยายน 2546 14:24 น. - comment id 169752
จะได้จอคุณมั้ยเนี่ย อยากได้ยินเสียงหัวใจของคนแต่งจังเลยว่าจะเหมือนดั่งที่เขียนหรือเปล่า ยังสังสัยอยู่เลยว่าจะเป็นคนที่ผมรู้จักทางเน็ตอยู่หรือเปล่า (50/50)
22 กันยายน 2546 22:16 น. - comment id 169858
ถึง คุณtiki ขอบคุณคุณทิกิด้วยเช่นกัน ที่ดูแลหญิงไร้เงานั้นทุกวันทุกวี่ และขอบคุณแทนนักกลอนกวี ที่คุณทิกินี้ให้ความผูกพัน แม้เครื่องคอมจะทำให้ยุ่งยาก และทำความลำบากยังไม่ไหวหวั่น ยังมาดูแลและเอื้ออาทรกัน ฉะนั้นขอบอกสั้น ๆ ว่าขอบคุณ ***ผู้หญิงไร้เงาก็มีปัญหาเรื่องเน็ตเหมือนกันค่ะ ไม่ทราบว่าเป็นอะไร เข้าไทยโพเอ็มยากมากๆๆๆๆเลยค่ะ แต่ก็พยายามจะเข้าให้ได้นะค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่ให้มา*** ถึง คุณdoctorchira ขอชี้แจงเพียงสั้น ๆ ว่ารูปแบบของกลอนนั้นคล้ายกลอนแปด เพียงแต่มีลักษณะแตกแยก มากกว่ากลอนแปดเท่านั้นเอง ซึ่งถ้าให้อธิบายเพิ่มอีกนิด คือกลอนที่ฉันผลิตไม่จำกัดตัวอักษร แต่ถ้าเป็นกลอนแปดต้องใช้เจ็ดแปดเก้าคำแน่นอน ซึ่งเรียกบทกลอนนี้ว่ากลอนเปล่าโปรดเข้าใจ ***ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาก็ไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับบทกลอนเท่าไหร่เลย แต่ถ้าจะให้อธิบายคราว ๆ คงจะอธิบายได้แค่ว่า กลอนนี้เป็นกลอนอิสระ หรือกลอนเปล่า ที่จะมีลักษณะการแต่งคล้ายกลอนแปด แต่จะมีจุดต่างตรงที่กลอนแปดสามารถมีคำในแต่ละวรรคได้เพียง เจ็ดคำ แปดคำ หรือเก้าคำ เท่านั้น แต่กลอนเปล่าหรือกลอนอิสระ จะมีกี่คำก็ได้ สำหรับการโยงคำจะมีลักษณะคล้ายกับกลอนแปดค่ะ*** ถึง คุณชัยชนะ ถึงอดีตจะเป็นความขื่นขม ทำให้น้องหมองตรมสุดขมขื่น แต่ไม่อาจลืมเขาได้ทุกวันคืน ฉะนั้นขอจำเขาทั้งหลับตื่นตลอดกาล ***ขอบคุณค่ะคุณชัยชนะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เป็นประจำ*** ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ หากต้องการจะเห็นเงาฉัน ก็ลงมาระนองนั้นจะได้ไหม จะได้เห็นทั้งเงาและหัวใจ ว่ามีคุณนั้นอยู่ข้างในในทุกวัน ***ถ้าคุณไม่เป็นเด็ก แล้วผู้หญิงไร้เงาจะเป็นแกะได้อย่างไรหละค่ะ ว้า! อย่างนี้ผู้หญิงไร้เงาก็ไม่มีคนเลี้ยงเสียแล้วซิค่ะ อิ อิ*** ถึง คุณอินดิแพน ใจฉันยังมีเพียงเธอ แม้เธอไกลไม่พบเจอใจยังคงมั่น ยังมีเธอเรื่อยไปด้วยในใจยังผูกพัน ไม่เคยลืมเธอนั้นทุกวันเวลา ซึ่งเธอจะรู้ไหมฉันไม่รู้ แต่ฉันมีเธออยู่ในใจให้ห่วงหา เป็นคนเดียวที่ฉันรักและศรัทธา ทุกวันเวลาของหัวใจ ***ขอบใจจ๊ะน้องจ๋า ที่แวะมาเป็นกำลังใจให้ตลอดๆ เลย คิดถึงจังเลยค่ะ*** ถึง คุณrain นานจังที่ไม่ได้พบเจอ แต่หัวใจฉันมีเธอเสมอในใจฉัน และไม่เคยลืมสัญญาที่ให้ไว้แทนความผูกพัน ว่าฉันจะกลับไปหาเธอนั้นในวันพรุ่งนี้ ***ขอบใจจ๊ะสำหรับกลอนที่แจมมา น่ารักจังเลยจ๊ะ*** ถึง คุณสนิม ขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่คุณแวะมาให้ในวันนี้ และขอขอบคุณอีกที สำหรับการแวะมาหาฉันนี้เพื่อเป็นกำลังใจ ***ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่นำมาให้ เอาไว้แล้วนะค่ะ*** ถึง คุณติตรากร คือความรู้สึกที่ผูกพัน ที่สื่อประสานกันทั้งฉันเขา ทำให้ความรู้สึกดี ๆ ระหว่างเรา ยังมีเหมือนเก่าที่ผ่านมา ***ขอบคุณค่ะคุณติตรากรที่แวะมาเป็นกำลังใจให้*** ถึง คุณตะแหง่ว ถึงวันเปลี่ยนเปลี่ยนวันนั้นเรื่อยไป แต่ถ้าในหัวใจฉันนั้นไซร้ยังคงมั่น ไม่เคยเปลี่ยนเปลี่ยนไปในทุกวัน เพราะหัวใจมีเธอทุกวันเวลา ***คิดถึงน้องตะแหง่วเช่นกันค่ะ ยังไงดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ ถ้าภาคเหนือฝนตกหนัก เดี๋ยวจะไม่สบาย เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ*** ถึง คุณใจปลายทาง อาจเป็นเพราะช่วงนี้แต่งกลอนหวาน ทำให้ความร้าวร้านนั้นหมดสิ้น จึงเกิดความอบอุ่นเกิดมาเป็นอาจิณ แทนความร้าวร้านนั้นสิ้นในหัวใจ ***ขอบใจจ๊ะน้องอ้อม ที่มาเป็นกำลังใจให้ จริง ๆ ช่วงนี้พี่อยากแต่งกลอนเศร้านะค่ะ แต่แต่งทีไร กลายเป็นกลอนมั่นคง(หวาน) ซึ่งก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ยังไงใกล้สอบแล้วอ่านหนังสือเยอะ ๆ นะค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ แล้วก็อย่าลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยหละ ช่วงนี้ฝนตกหนักเดี๋ยวจะไม่สบายไป เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ*** ถึง คุณวาพราว ระหว่างฉันและเธอ ยังเหมือนเดิมเสมอไม่เปลี่ยนผัน ทั้งความห่วงหาและความผูกพัน ฉันยังมีให้เธอนั้นทุกวันเวลา ***รู้สึกโลกจะเป็นสีชมพูแล้วซิค่ะ เมื่อได้เห็นรอยยิ้มคุณวาพราวทุกวัน ๆๆๆ อย่างนี้ อบอุ่นดีจังเลยค่ะ สมกับเป็นคนไทย ซึ่งเป็นดินแดนแห่งสยามเมืองยิ้ม และขอบคุณมากสำหรับการตั้งใจแวะมาทักทายกัน ผู้หญิงไร้เงารู้สึกเป็นปลื้มอย่างไรบอกไม่ถูกเลยค่ะ*** ถึง คุณใยแมงมุม วันเวลานั้นมีการเปลี่ยนผัน แต่หัวใจฉันนั้นไม่เคยจะเปลี่ยนไปไหน รักเธอวันนี้พรุ่งนี้ก็ยังจะรักเธอเรื่อยไป ถึงแม้จะเจอใคร ๆ แต่หัวใจยังรักเธอ ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน*** ถึง คุณลำน้ำน่าน นิยามความรักในความฝัน ช่างสวยงามอย่างนั้นเสมอ ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ ฉันติดจะเศร้านะเออ แต่ถ้าความรักที่ฉันมีเสมอคือเขาจริง ๆ ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทาย จริง ๆ ผู้หญิงไร้เงาชื่นชมบทกลอนของคุณลำน้ำน่านเสมอมาเช่นกันนะค่ะ เพียงแต่บางบทผู้หญิงไร้เงาไม่มีความสามารถเพียงพอที่จะสานมาเป็นบทกลอนได้เท่านั้นเอง*** ถึง คุณพี่ดอกแก้ว เพราะเธอช่างแสนน่ารัก ฉันจึงได้พิงพักรักไว้ให้ ไม่ยอมที่จะทิ้งห่างร้างไกล เพราะความน่ารักนั้นไงคนดี ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเยี่ยมเยียนคนนอนดึก ข้าวต้มรอบดึกสักถ้วนไหมค่ะ แก้ง่วงค่ะ*** ถึง คุณเมจิคเซี่ยน ฉันเองก็ยังรักเธอเหมือนเก่า มีความห่วงหาในความเป็นเราเหมือนเก่าก่อน ไม่เคยคิดมีใครใหม่ให้ใจเธอต้องร้าวรอน เพราะหัวใจฉันทุกบทตอนมีเพียงเธอ ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเป็นกำลังใจให้กัน กลอนของคุณเมจิคเซี่ยนก็ไพเราะมากเลยค่ะ แถมหวานซึ้งมากเลยด้วย*** ถึง คุณเจ้ามอมแมม จะให้ลืมเธอได้ไง ก็เธอสำคัญกับหัวใจของฉัน เป็นคนที่ฉันเองก็รู้สึกผูกพัน และมีหัวใจให้เธอนั้นตลอดมา ***ถ้าคุณเจ้ามอมแมมลืมผู้หญิงไร้เงาหละก็เสียใจแย่เลยค่ะ อ้อ เมล์ยังไม่ได้รับเลยนะค่ะ ยังไงรบกวนส่งมาให้ใหม่ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ และอยากจะบอกว่าคิดถึงเจ้ามอมแมมมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*** ถึง คุณทะเลลม อาจมีใครบางคนเขาลืมไป กับกลอนที่ไม่ไฉไลของตัวฉัน แต่ไม่ใช่คุณแน่นอนแล้วแล้วกัน เพราะคุณนั้นคงไม่ลืม ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน*** ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล ต่อให้ชีวิตต้องเดียวดาย ไม่มีคนเคียงข้างกายเหมือนก่อนนั้น ก็จะอยู่เรื่อยไปในทุกวัน เพราะถ้าไม่มีเธอนั้นฉันก็ไม่มีใครทั้งนั้นแทนเธอ ***อย่าเศร้าเลยค่ะ บางที่การอยู่คนเดียวคิดในทางที่ดีก็มีความสุขได้เหมือนกันนะค่ะ คิดถึงน้องเสมอเช่นกันค่ะ*** ถึง คุณผู้ใช้ดาบเวทย์มนต์ เซริส จะเจอฉันได้อย่างไร ในเมื่อฉันมีแต่เงาไม่มีใครมองเห็น ทั้งเช้าสายบ่ายก็มีแต่เงาที่เฝ้ารำเข็น ฉะนั้นคุณอยากได้คิดเห็นตัวจริงเลยนะคนดี ***แหมคนขี้ใจน้อยแล้วยังขี้ลืมอีก อย่างนี้พี่ลืมบ้างได้ไหมจ๊ะน้องปากกา น้อยใจแล้วนะจ๊ะ อิ อิ***
23 กันยายน 2546 10:14 น. - comment id 170019
พี่ดาหลามาช้าหน่อยนะคะ....ขอโทษที่ตอบเมล์ให้ไม่ได้ขอตอบทางนี้นะคะ....คิดถึงน้องหญิงมากเช่นกันคะ....พี่เปิด msn เวลาทำงานด้วยนะคะ...ถ้าคอมที่ทำงานใช้ได้แล้วเข้ามาคุยกันบ้างนะคะ...อีกอย่างเมล์น้องหญิงเต็มอีกแล้วจ้า.....ส่งไปให้ไม่ได้เลยค่า......ช่วยลบหน่อยนะคะน้องรัก..พี่ดาหลามีบทความดีๆจะแบ่งบันคะ.....แค่นี้ก่อนนะคะ...เก้าโมงแล้ว....เจ้านายมองมาแล้วจ้า....ดูแลตัวเองด้วยนะคะ...เป็นห่วงจ้า......
24 กันยายน 2546 09:31 น. - comment id 170216
ถึง คุณพี่ดาหลา คิดถึงพี่ดาหลาเช่นกัน แต่ตอนนี้นั้นไม่ค่อยสบาย จึงทำให้ไม่ค่อยมีโอกาสได้ทักทาย เหมือนก่อนได้เลยหละโปรดเข้าใจ ***ผู้หญิงไร้เงาตอนนี้ไม่ค่อยสบายค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ ที่ตอบช้าไปหน่อยค่ะ เนื่องด้วยกินยาเข้าไปแล้วง่วงนอนมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ส่วน Msn ที่ทำงานเล่นไม่ได้ค่ะ ต่อไม่ติดเลย ไม่ทราบเหมือนกันว่าเพราะอะไร ซึ่งถ้าอย่างไรตอนนี้ได้ลบเมล์เรียบร้อยแล้วนะค่ะ ยังไงคิดว่าคุณพี่ดาหลาคงส่งข้อมูลมาได้เหมือนเดิมแล้วค่ะ และขอบคุณสำหรับเมล์ดี ๆ ที่ส่งมาให้อ่าน ทำให้น้องรับรู้อะไร ๆ ขึ้นเยอะเลยค่ะ ขอบคุณค่ะสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ให้มา และอย่างลืมดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะเพราะช่วงนี้ฝนตกหนัก อาจจะไม่สบายได้ เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ***
24 กันยายน 2546 22:31 น. - comment id 170360
@..ผู้หญิงไร้เงา.. มาเยี่ยมค่ะน้องตูน ....คิดถึงจัง หายเร็วๆนะคะ ..เพี้ยง! ..
27 กันยายน 2546 23:03 น. - comment id 170487
ถึง คุณพี่ดอกแก้ว ขอบคุณค่ะคุณดอกแก้ว ตอนนี้หายแล้วกับพิษไข้ จึงขอบคุณสำหรับกำลังใจ ที่แวะมามอบให้แก่กัน ***ขอบคุณค่ะคุณพี่ดอกแก้ว หายไข้แล้วนะค่ะ***
27 กันยายน 2546 23:27 น. - comment id 170497
วันเวลาผ่านนานแค่ไหน ในหัวใจยังมีเธออยู่เสมอ ทุกภาพความทรงจำก็มีเธอ คิดถึงเสมอนอกจากเธอไม่มีใคร ***พักผ่อนเยอะๆค่ะ
27 กันยายน 2546 23:46 น. - comment id 170501
ถึง คุณนู๋หน้าแดง วันเวลาผ่านมาผ่านไป แต่ถ้าในจิตใจไม่เคยเลยผ่าน ยังมีเธอเสมอมั่นเหมือนวันวาน และจะเป็นตลอดกาลเนินนานไป ***ขอบคุณค่ะ ยังไงจะพักผ่อนให้มากๆๆๆๆๆนะค่ะ และขอบคุณที่แวะมาทักทายกัน***
27 กันยายน 2546 23:53 น. - comment id 170507
ขอโทษมากๆค่ะว่าคลิ๊กครั้งเดียวทำไมออกมาซะแยะเลย..
28 กันยายน 2546 02:10 น. - comment id 170540
ถึง คุณนู๋หน้าแดง ไม่เป็นไรจ๊ะคนดี เดี๋ยวพี่นี้จะลบให้ เพื่อให้น้องสบายใจ เดี๋ยวลบให้ก็แล้วกัน ***ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวพี่จะลบข้อความออกให้นะค่ะ อย่าคิดมากไปเลย และขอบคุณมากเลยสำหรับความห่วงใยที่ให้มา***
30 กันยายน 2546 15:11 น. - comment id 170990
เวลาจะผ่านไปนานสักเพียงไหน ในใจฉันก็ยังมีเธอเสมอ.... หากวันใดที่ได้กลับมาพบเจอ อยากให้รู้ไว้นะเออ....ฉันยังมีเธอในใจ ***************************************** มาทักทายอีกแล้วค่ะ
30 กันยายน 2546 21:35 น. - comment id 171054
ถึง คุณNam Khaeng เวลาผ่านไปนานเพียงไหน ใจฉันยังมั่นไว้ให้เธอนี้ ทั้งความรักความห่วงใยให้ทุกนาที ด้วยหัวใจดวงนี้มีแด่เธอ ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
1 พฤศจิกายน 2546 16:30 น. - comment id 177851
เพราะสุดสุด .. อึ้ง..ทึ่ง..แต่ไม่เสียว อิอิ แว๊ปปปป.. เพราะจริงๆนะ