- -สับสน - -

|NdEpEndEnT


สายฝนพรมยอดหญ้า
อุ่นอุราเย็นฉ่ำฝน
หล่นจากฟ้าดวงกมล
เนืองนองน้ำคร่ำย่ำใจ
สายฝน ฤ สายเลือด
ตาพร่าเงาเกลือดหลั่งไหล
แดงฉานคลุ้งคาวไคล
สาบจัญไรเกลื่อนนคร
ปิศาจอาละวาด
จึงกวาดล้างถอดถอน
ต้อนฅนต้อนสัตว์ม้วยมรณ์
วิญญาณ์นอนอย่างเดียวดาย
จักหาผู้กล้าแกร่ง
พิชิตแรงแข่งแสงมิสาย
แม้ชีวาดับมลาย
แต่จิตบ่วายตามกัน
สายฝนระเริงสนุก
เร่งปลุกสุขเหตุแห่งฝัน
สู้ทนฆาษฟาดฟัน
กลับสู่เมืองฟ้าอมร
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 กันยายน 2546 03:59 น. - comment id 169461

    สายฝนพรมยอดหญ้า
    เหมือนดั่งปลาว่ายแหวกสายน้ำ
    เหมือนหัวใจฉันนั้นที่เฝ้าติดตาม
    ถึงคนไกลทุกเวลายามตลอดมา
    
    ***แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ***
  • tiki

    21 กันยายน 2546 07:41 น. - comment id 169491

    ค่อยค่อยอ่านงานกลอนตอนเลือดเดือด
    พร้อมมีเชือดเงื้อง่าถลาใส่
    บอกน้องรักอินดีเพนเด้นท์ให้เย็นใจ
    คูลดาวน์ไว้นะน้องน่อยค่อยใจเย็น
    
          มองสังคมซึ่งดาลเดือดเชือดตลอด
    แล้วมากอดงานกวีที่ได้เห็น
    เอาใจดี คลี่ใจดำ ด้วยจำเป็น
    เขียนให้เห็น เป็นสัจจธรมม  ช้ำสังคม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน