อย่าเสียใจได้ไหมคนดี

ผู้หญิงไร้เงา

จะเศร้าไปทำไมคนดี
ความเศร้านั้นมีดีอะไร
ทำไมคนดีต้องเศร้าเสียใจ
ทำไมไม่ห่างไกลกันเสียที
กับความเศร้าที่เธอพบเห็น
หรือเธอชอบที่เธอเป็นอยู่อย่างนี้
อยู่กับความเศร้าความปวดร้าวที่มี
อยู่ทำไมหรือคนดีฉันนี้ไม่เข้าใจ
ในเมื่อโลกนี้ยังมีความสุขสันต์
ที่เธอนั้นสามารถจะชิดใกล้
แล้วทำไมคนดีต้องเศร้าเสียใจ
ทำไมไม่ทิ้งมันไปเสียที
แล้วหันมาหาเจ้าความสุข
ลืมความทุกข์แล้วหลีกหนี
ให้มันไกลตัวไกลใจเสียที
เพื่อให้เธอสุขในชีวีตลอดกาล				
comments powered by Disqus
  • hallelujah

    19 กันยายน 2546 04:04 น. - comment id 169005

    จะเศร้าไปทำไมคนดี ? 
    ชีวิตนี้ยังมีสุขรออยู่
    ใจเธอหม่นจนเธอไม่อยากรับรู้
    มิหมายดูหาความสุขที่มากมาย
         ขอเพียงเธอทิ้งความเหงาความเศร้าสร้อย
    เพียงเธอปล่อยทิ้งมันไปจากใจหมาย
    เอนกายลงพักผ่อนให้ใจสบาย
    ยิ้มทักทายรับความสุขที่มาเยือน
  • ชัยชนะ

    19 กันยายน 2546 08:10 น. - comment id 169009

    
    เจ้าความเศร้า เหงาใจ ขอไล่เจ้า
    อย่ารุมเร้า น้องข้า พามัวหมอง
    ไปเถอะจ้า ลาจากขวัญ ด่วนจับจอง
    จากนวลน้อง ตัวข้า อาสาแทน
    
    
  • วาพราว

    19 กันยายน 2546 08:54 น. - comment id 169013

    เมื่อใดดวงใจเธอหม่นเศร้า  
    เปลื้องปลดทุกข์ที่สุมเร้า  ให้จางหาย
    แม้เส้นทางชีวิตวกวน  วุ่นวาย
    ยังซ่อนความหมายให้เธอค้นหา
    
    เปิดรับความสุขเข้ามาทักทาย
    เธอสร้างขึ้นมาได้  หากใจเธอกล้า
    เก็บความหมองหม่นปนหยาดน้ำตา
    เป็นตัวสอนให้รู้ค่าแห่งชีวิต 
    
    สุขและทุกข์ที่หม่นเศร้าอยู่ที่ใจของเราเอง...
    สวัสดีค่ะผู้หญิงไร้เงา...เช้านี้ฟ้าเป็นสีเทาไม่ค่อยสดใส...แต่วาพราวยังมีรอยยิ้มมามอบให้และกำลังใจเช่นเคย...คิดถึงค่ะ
    
  • ผีขี้เมา

    19 กันยายน 2546 09:45 น. - comment id 169025

    ..อยากปลดเศร้าเร้ารุมไปทุ่มทิ้ง
    ลืมทุกสิ่งเคยหวานที่พาลขม
    ทำไม่ได้ใจมันจำแต่ช้ำตรม
    จึงจำข่มจมปลักกับรักลวง
    
    
  • โกโรโกโส

    19 กันยายน 2546 10:27 น. - comment id 169035

    เวลาที่เศร้าฉันมักมานอนร้องไห้คนเดียว
    น้ำตามันพาลไหลเอ่อล้นออกมาเอง
    ฉันเบื่อกับความรู้สึกแบบนี้จังเลย
    แต่ต้องทนอยู่แบบนั้นตลอดมา....
    
    แจมแบบวลีแล้วกันน่ะ..
  • |NdEpEndEnT

    19 กันยายน 2546 11:10 น. - comment id 169046

    หัวใจชอบนั่งเหงา
    กับความเศร้ามิรู้หาย
    หัวใจจักทะลาย
    กำแพงรายรอบขอบกมล
    
    ติดกับบ่วงทุกข์ไข
    มิรู้ไยใครใคร่ระคน
    ขังคุกฝังต้องทน
    ชีพร้าวรนในบ่วงกรรม
  • สิปราง

    19 กันยายน 2546 11:39 น. - comment id 169049

    ..ติดใจในความเศร้า...
    
    ..นั่งเหงาในบ่วงโศก...
    
    เหมือน ๆ โลกทั้งโลก...
    
    ..วิปโยคเพียงลำพัง...
    
    
    
    
  • weenie

    19 กันยายน 2546 12:12 น. - comment id 169054

    ฉันก้อไม่อยากเศร้าหรอก ที่รัก
    แต่บางครั้งความทุกข์ใจมันทับถม
    ฉันอยากยิ้มแย้ม ไม่อยากตรอมตรม
    แต่ขอเวลาสักพัก ให้ความขื่นขมมันจางไป..
    
  • ตะแหง่ว

    19 กันยายน 2546 12:31 น. - comment id 169060

    ความเอยความเศร้า
    ใยตัวเจ้าเข้ามาหาที่นี่
    ข้าไม่อยากพบเจอเจ้าความเศร้าตัวดี
    ช่วยหลีกลี้ให้ใกลจากใจเอย......
    
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    19 กันยายน 2546 14:33 น. - comment id 169077

    ร้องเถอะร้องเพลงถ้าอยากจะร้องก็ร้องไป
    ร้องเถอะร้องไห้ถ้าได้ร้องแล้วลืมมัน
    เผลอไปรักใครเค้าไม่รักไม่ยักมัน
    แล้วก็แล้วกันบอกว่าตัวฉันสบายดี
    
    เศร้า เสียใจ สนุกตรงไหนเสียน้ำตา
    ใช้เวลาเศร้าน้อย ๆ ก็คงดี
    ฟ้าที่แสนไกลจ้องตรงไหนก็โสภี
    ดูสิดูสิ ว่าโลกนี้ช่างดีจัง
    
    ชีวิตคนเราย่อมต้องมีหลากความรู้สึกนะจ๊ะ
    วันนี้เศร้า พรุ่งนี้อาจหัวเราะก็ได้ เก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีดี
    ให้หัวใจและเผื่อคนรอบข้างด้วยนะสุข ๆๆๆทั่วหน้า
    เป็นกลอนให้กำลังใจที่ดีมาก ๆ คะพี่ตูน ด้วยรักและคิดถึง
  • เจ้ามอมแมม

    19 กันยายน 2546 15:21 น. - comment id 169081

    :P  มาส่งความคิดถึงให้แก่กัน
    
  • ลำน้ำน่าน

    19 กันยายน 2546 16:33 น. - comment id 169099

    การปฏิบัติกับคำพูดมันจะขัดแย้งกันเสมอๆ
    เฉกเช่นความเศร้า หาได้ง่ายไม่ ในการขจัดออกไปจากใจ แต่กระนั้นก็ไม่ละความพยายาม
  • พี่ดาหลาจ๊ะ....

    19 กันยายน 2546 18:08 น. - comment id 169111

    คิดถึงคะ..น้องรัก....ส่งเมล์ไปให้แล้วนะคะ.....ดูแลสุขภาพนะคะ...เป็นห่วงคะ....
  • ตะเกียงแก้ว

    19 กันยายน 2546 19:10 น. - comment id 169126

    ...อย่ามาถามฉันเลยเรื่องความเศร้า
    ด้วยว่าเจ้าไม่เข้าใจในความหมาย
    ถึงภาระรับผิดชอบลูกผู้ชาย
    เมื่อความหวังมันสลายมลายลง
    
    ...เคยมีหวังที่จะสร้างทางชีวิต
    แต่มันผิดที่ใจไปไหลหลง
    ทางชีวิตจึงต้องปิดสนิทลง
    และต้องปลงคงความเศร้าในจิตใจ
    
    ....ว่าต่อไปอย่าคิดเดินทางผิด
    เก็บเอาไว้สอนจิตสนิทไว้
    เป็นบทเรียนเพียรจำย้ำในใจ
    เพื่อไม่ให้เสียใจกว่านี้เอยฯ...
    
    คนเราบางครั้งก็ต้องใช้ความเศร้าความผิดพลาดมาเป็นบทเรียนเพื่อก้าวต่อไปนะครับ
  • พี่ดอกแก้ว

    19 กันยายน 2546 19:29 น. - comment id 169132

    เมื่อให้ทิ้งความเศร้า
    แล้วให้หาเจ้าความสุข
    บอกว่าให้รีบหนีทุกข์
    ก็ช่วยชี้ทางสุขให้ได้ไหมล่ะ...
    
    มาเยี่ยมจ้ะ น้องตูนคนร่ำรวยความสุข
  • rain..

    19 กันยายน 2546 20:59 น. - comment id 169152

           ..วันนี้ ..เรน..ไม่ได้เศร้า..นะคะ...
             มายืนยิ้มแฉ่ง..ฉีกยิ้ม..แบบสุด.ๆ..
               ให้..กับ..พี่สาว..ที่น่ารัก...
    
              ..ซาแว๊ปป..
  • หมึกมรกต

    19 กันยายน 2546 22:43 น. - comment id 169166

    ....ความเศร้า.......
                  ....เมื่อรุมเร้าเหล่ามนุษย์....
                      .... มันแสนสุดฉุดทรวงดวงใจหมอง....
              ....เมื่อครอบงำความฉ่ำชื่นผืนจำลอง....
                 ....ฟ้าจะหมองผ่องหายมลายไป..
                      ....สู้ซิ....
              ....สู้..เพื่อชีวิตใหม่....
                 ....ฟ้าหมองจะผ่องใส.....               
                       ....แล้วเจ้าจะยิ้มได้เสียที....
  • อัลมิตรา

    19 กันยายน 2546 23:52 น. - comment id 169188

    วันนี้เศร้า เพราะรู้ความจริงบางอย่าง วันนี้สุข ก็เพราะรับรู้ความจริงบางอย่างเช่นกัน
  • มาดามมด

    20 กันยายน 2546 09:29 น. - comment id 169220

    อ่านแล้ว...กำลังใจมาเป็นกองทัพเลย
    .....................^-^.....................
    ..........................................
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    20 กันยายน 2546 11:33 น. - comment id 169241

    ความเศร้าเจ้าประจำ
    จะคอยซ้ำให้ทุกข์ตรม
    เศร้าโศกจนอกขม
    ใจหมองตรมก็เพราะเธอ.....
    
    ไม่ได้กล่าวโทษ แต่จิตใต้สำนึกบอกอย่างนั้น
  • เจ้ามอมแมม ไม่ได้ login

    20 กันยายน 2546 15:40 น. - comment id 169294

    พี่ตูน นู๋ไม่แน่ใจว่าส่งเมลล์ไปให้พี่แล้วพี่ได้ไหม
    ไงพี่ตอบนู๋ด้วยนะค่ะ
    
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 กันยายน 2546 01:20 น. - comment id 169392

    ถึง    คุณhallelujah
    
            จะเศร้าไปทำไมหรือคนดี
            ในเมื่อในชีวีเธอนี้ยังมีความสุขสันต์
            ฉะนั้นโปรดทิ้งทุกข์มาสนุกสุขด้วยกัน
            แล้วเธอจะรู้ว่าความสุขสันต์นั้นเป็นฉันท์ใด
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกันเป็นประจำๆๆๆ  เลย***
    
    ถึง       คุณชัยชนะ
    
               อาสาอะไรหรือพี่ชัยจ๋า
               หรือจะอาสาพาใจให้สุขสันต์
               ถึงได้ไล่ความเศร้าเหงาจาบัลย์
               ให้ไกลกันจากน้องนั้นทุกวันเวลา
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกันเสมอ ๆ***
    
    ถึง       คุณวาพราว
    
              ทุกย่างก้าวแห่งชีวิต
              ยังมีถูกผิดให้เราเฝ้าค้นหา
              ฉะนั้นอย่ามัวอยู่กับความเหงาเศร้าอุรา
             เพราะจริง ๆ ยังมีความสุขหนามารอทักทาย
    
    ***สวัสดีค่ะคุณวาพราว  ผู้หญิงไร้เงาขอบคุณมากเลยนะค่ะสำหรับรอยยิ้มที่ส่งให้พร้อมกับกำลังใจเสมอ ๆ เลย  ผู้หญิงไร้เงารู้สึกมีความสุขกับรอยยิ้มที่ได้รับจังเลยค่ะ  ฉะนั้นขอมอบรอยยิ้มและกำลังใจให้คุณวาพราวด้วยเช่นกันนะค่ะ***
    
    ถึง       คุณผีขี้เมา
    
               ลืมซิลืมให้ได้ดั่งใจหมาย
              ลืมให้หมดความเดียวดายอย่างได้หวง
              ในเมื่อเขาทิ้งเราไปเขาหลอกลวง
              แล้วเราจะจำให้ซ้ำทรวงไปทำไม
    
    ***ผู้หญิงไร้เงาว่าคุณผีขี้เมาลืมรักลวงได้  แต่ลืมเหล้า  น้ำแข็งและโซดาไม่ได้มากกว่ามั้งค่ะ อิ อิ*** 
    
    ถึง      คุณโกโรโกโส
    
             คุณไม่เคยอยู่คนเดียวหรอกคนดี
             คุณยังมีผู้หญิงไร้เงานี้อยู่เป็นเพื่อน
             ฉะนั้นอย่าได้ทุกข์เศร้าโปรดเถอะเจ้าโปรดลางเลือน
             ให้ความสุขมาเยี่ยมเยือนเหมือน ๆ หญิงไร้เงา
    
    ***ขอบคุณค่ะ  สำหรับการแจมไม่ว่าจะเป็นวลีหรือกลอน  ผู้หญิงไร้เงาก็ดีใจเสมอกับมิตรภาพที่คุณแวะมามอบให้ค่ะ***
    
    ถึง       คุณอินดิแพน
    
               ทุกข์เศร้าอยู่ที่ใจ
               ใช่ว่าใครจะขังเรา
               บ่วงเศร้ากับบ่วงเหงา
               ก็เพราะเราเป็นคนทำ
    
               ฉะนั้นไม่อยากเย็น
               หากเราเป็นคนกระทำ
               ไม่มีการชีวีที่ชอกช้ำ
               ก็อย่าจดจำในสิ่งไม่ดี
    
    ***ขอบใจจ๊ะน้องจ๋าที่แวะมาทักทายพี่เสมอ ๆ เลย  ช่วงนี้พี่มาอ่านกลอนค่อยข้างดึก  ทำให้ไม่ค่อยได้มีโอกาสเจอน้องเลย  แต่ยังคิดถึงเสมอนะจ๊ะ***
    
    ถึง      คุณสิปราง
    
              อย่าติดใจกับความเศร้า
              อย่านั่งเหงากับบ่วงโศก
              เพราะโลกทั้งโลก
             เธอยังมีโชคดีที่แวะมาทักทาย
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาทักทายกัน***
    
    ถึง       คุณweenie
    
              เธออาจต้องใช้เวลาสักพัก
              เพื่อให้ใจพักลืมทุกข์เศร้า
              แต่อย่าได้ใช้เวลาทั้งหมดในชีวิตเรา
              เพียงเพื่อลืมความเศร้าโปรดเข้าใจ
    
              เพราะวันเวลาที่ดียังมีอยู่
              ให้เธอได้รับรู้อยู่เรื่อยไป
              ฉะนั้นหากเธอลืมความเศร้าได้เร็วเท่าไหร่
              เธอจะได้เห็นสุขสดใสเร็วเท่านั้นนะคนดี
    
    ***ขอบใจจ๊ะที่แวะมาทักทายกัน  คิดถึงจังเลย  หายไปนานเลยนะค่ะ  สบายดีหรือเปล่า***
    
    ถึง       คุณตะแหง่ว
    
                เจ้าความเศร้าตัวดี
               ทำไมเจ้าชอบมาอยู่ในชีวีของฉัน
               ไปให้ไกลเถิดหนาโปรดลากัน
               ด้วยฉันนั้นไม่ต้องการตัวเจ้าโปรดเข้าใจ
    
    ***ขอบคุณค่ะที่แวะมาทักทายกัน  เป็นไงค่ะสอบหรือยัง  แล้วทำข้อสอบได้บ้างหรือเปล่า  ยังไงก็ขอให้ได้เกรดเอ ทุกวิชานะค่ะ***
    
    ถึง         คุณแอ็ปเปิ้ล
    
                หากจำเป็นจะต้องร้องไห้
                แล้วหัวเราะให้ได้ครั้งร้องไห้ได้ไหม
                เพราะถ้าร้องไห้แล้วเจ้าได้ความเสียใจ 
                ฉะนั้นหัวเราะหลังร้องไห้ให้ได้เจ้าจะได้ความสุขใจเช่นกัน
    
    ***สวัสดีจ๊ะน้องแอ็ปเปิ้ล  ชีวิตคนเรามีหลายรูปแบบจริง ๆ จ๊ะ  ฉะนั้นถ้าเราเศร้าได้เราก็ต้องสุขได้เหมือนกันจริงไหมจ๊ะ พี่เคยได้รับเมล์จากคุณพี่ดาหลา  เขาบอกว่า  ถ้าต้องร้องไห้ก็ร้องไปเถอะ แต่หลังร้องไห้ขอให้หัวเราะได้ทุก ๆ ครั้ง  ซึ่งมีความรู้สึกว่าเป็นคำคมที่ดีมาก ๆ เลย  ก็เลยนำมาฝากกัน  และพี่ยังรักและคิดถึงน้องเหมือนเดิมนะค่ะ***
    
    ถึง        คุณเจ้ามอมแมม
    
               คิดถึงเช่นกันคนดี
               คิดถึงทุกนาทีในความรู้สึก
               คิดถึงความห่วงหาความคิดถึง
               และความรู้สึกดีดีที่มีให้กัน
    
    ***คิดถึงเช่นกันค่ะน้องเจ้ามอมแมม  งานเยอะไหมจ๊ะช่วงนี้  ยังไงก็ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะค่ะ  เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ***
    
    ถึง        คุณลำน้ำน่าน
    
               ความขัดแย้งและสับสน
               เกิดขึ้นกับทุกคนได้เสมอ
               และความเศร้าที่แวะมาทักทายฉันและเธอ
              ก็ยากเสมอที่จะลบเลือน
    
              แต่ไม่ลบก็ไม่ได้
             เพราะมันยิ่งทำให้ใจพาย้ำเตือน
             ฉะนั้นโปรดใช้เวลาทั้งปีเดือน
             เพื่อทำให้มันลางเลือนจากเราไป
    
    ***ความพยายามเป็นบ่อเกิดแห่งความสำเร็จค่ะ  ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ***
    
    ถึง       คุณพี่ดาหลา
    
               ขอบคุณสำหรับความห่วงใย
               ที่พี่ดาหลามีให้เสมอมา
               และจะดูแลสุขภาพอย่างที่พี่มา
               และขอบคุณหนักหนากับความห่วงใย
    
    ***คิดถึงคุณพี่ดาหลาเช่นกันค่ะ  น้องเช็คเมล์ดูแล้วนะค่ะ  ปรากฏว่ายังไม่ได้รับเมล์พี่เลย  ฉะนั้นรบกวนให้พี่ส่งมาใหม่ด้วยนะค่ะ  แล้วอย่างไรจะรอนะค่ะ  และดูแลสุขภาพด้วยเช่นกันนะค่ะ  ห่วงใยไม่เคยเสื่อมคลายค่ะ  รักและคิดถึงเสมอค่ะ***
    
    ถึง      คุณตะเกียงแก้ว
    
             ใช่ไม่รู้ความเศร้าของพี่นั้น
             แต่ด้วยเป็นห่วงกันรู้บ้างไหม
            เพราะถ้าหากยึดติดความเศร้าไว้ภายใน
            และไม่ลืมความช้ำไปไกลจากตัว
    
            อาจทำให้ใจพี่ต้องเศร้าหมอง
            และมีความทุกข์อยู่ในครรลองให้หมองมัว
           ฉะนั้นลืมทุกข์บ้างให้ไกลตัว
           จะได้ไม่หมองมัวในหัวใจ
    
    ***สวัสดีค่ะคุณตะเกียงแก้ว   ผู้หญิงไร้เงาเห็นด้วยกับความคิดของคุณนะค่ะ  แต่ถ้าเราอยู่ยึดติดกับมันมากเกินไปอาจทำให้ใจเรามองหาความสุขไม่เจอก็เป็นได้เหมือนกันนะค่ะ  ฉะนั้นขอสรุปว่าอดีตเป็นบทเรียนสอนใจ  แต่อย่าให้อดีตเป็นอนาคตเรื่อยไป  เพราะจะไม่มีความสุขในใจตลอดชีวิต  สุดท้ายผู้หญิงไร้เงาขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอมา  กลอนไพเราะและมากด้วยความหมายมากๆๆๆๆเลยค่ะ***
    
    ถึง        คุณพี่ดอกแก้ว
    
               ทางสุขไม่ต้องชี้
               เพียงแต่คุณคนดีจะหันมองหา
               ก็สามารถจะสุขได้กับวันเวลา
              เพียงแต่ใช้ใจนำพาเป็นตัวกระทำ
    
    ***ขอบคุณค่ะสำหรับการแวะมาเยี่ยมเยือนกันเสมอ ๆ   และอยากจะบอกว่าผู้หญิงไร้เงาสุขได้ขนาดนี้ก็ได้คุณพี่ดอกแก้วและมิ่งมิตรทุกคนหละค่ะที่เป็นกำลังใจให้***
    
    ถึง       คุณrain
    
               ดีใจจังเลยน้องรัก
               ที่แวะมาทายทักพร้อมรอยยิ้ม
               ทำให้พี่สุขใจจริง ๆ 
               ที่ได้เห็นรอยยิ้มของน้องเรน
    
    ***ชอบรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของน้องมากๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ***
    
    ถึง      คุณหมึกมรกต
    
             คงเป็นเพราะความเศร้า
             ที่มาเป็นเงาเจ้าความเหงาหงอย
             ทำให้ผู้คนใหญ่น้อย
             ต้องเศร้าสร้อยน้อยหทัย
    
             ฉะนั้นเพื่อให้ชีวิตใหม่ 
             มีสุขสดใสไม่หมองหม่น
             ก็ต้องใช้ความสู้และอดทน
             เพื่อให้ใจได้สุขล้นนะคนดี
    
    ***ขอบคุณค่ะคุณหมึกมรกต  ที่แวะมาเป็นกำลังใจให้  ทั้ง  ๆ ที่ใกล้จะสอบแล้ว  ยังไงก็อ่านหนังสือมากๆๆๆๆๆ แล้วอย่าลืมดูแลสุภาพตัวเองด้วยนะค่ะ  เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ***
    
    ถึง      คุณอัลมิตรา
    
             ถ้าหากวันนี้คนดีต้องเศร้าและสุข
             ก็ขอให้หมดสิ้นทุกข์สุขสดใส
             ให้พบเจอวันหน้ามีแต่สุขหฤทัย
              ลืมเศร้าไปไม่เข้าใกล้ในชีวัน
    
    ***หากวันนี้คุณอัลมิตรามีทั้งทุกข์และสุขในเวลาที่ไล่เลี่ยกัน  ฉะนั้นผู้หญิงไร้เงาขอให้วันข้างหน้าคุณอัลมิตรามีแต่ความสุขตลอดไม่  ไม่มีความเศร้าในใจนะค่ะ  เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ***
    
    ถึง      คุณมาดามมด
    
             ดีใจจังเลยคนดี
             กับวจีที่น้องบอกกล่าว
             เพราะเหมือนกำลังใจในทุกคราว
             กับคำบอกกล่าวที่ให้มา
    
    ***สวัสดีจ๊ะน้องมาดามมด  ดีใจมากเลยค่ะ  ถ้ากลอนบทนี้จะทำให้น้องมีกำลังใจเอาเป็นมาเป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ***
    
    ถึง     คุณฤกษ์   ชัยพฤกษ์
    
            ทำไมต้องเศร้าเล่าคนดี
            ในเมื่อหัวใจฉันนี้มีคุณอยู่
            หรือเพราะเศร้าที่ได้รับรู้
            ว่าหัวใจฉันมีคุณอยู่นะคนดี
    
    ***จิตใต้สำนึกของผู้หญิงไร้เงาก็บอกอย่างนี้เหมือนกันค่ะ อิ อิ***
    
    ถึง    คุณเจ้ามอมแมม
    
           เช็คเมล์แล้วนะคนดี 
           แต่ไม่มีเมล์น้องนี้เลยเหมือนกัน
           ฉะนั้นรบกวนน้องช่วยส่งอีกครั้ง
           ด้วยพี่นั้นไม่ได้รับเมล์
    
    ***พี่เช็คเมล์ตัวเองแล้วนะค่ะ  ปรากฏว่าไม่มีเมล์ส่งมาเลย  ฉะนั้นรบกวนให้น้องส่งมาใหม่นะค่ะ  แล้วนะรอรับนะค่ะ***
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน