กาแฟหอมกรุ่น กับความรู้สึกอบอุ่นในตอนเช้า แสงแดดอ่อน ๆ ทอดยาว ช่วยลบเลือนความหนาวเมื่อค่ำคืน เพราะอะไรเธอรู้ไหม กาแฟถึงหอมจับใจ .. ไม่ขมดั่งเคยฝืน ทุก ๆ สิ่งรอบตัวก็ดูแสนจะร่มรื่น รู้สึกถึงความสดชื่น .. กับหลาย ๆ อย่างข้าง ๆ กาย ก็เพราะเธอนั่นแหล่ะ .. พ่อตัวดี ทำฉันแป้วทุกทีในเวลาที่เธอห่างหาย บางทีก้อส่งข้อความมา.. เนื้อหาอ่านแล้วแทบละลาย แต่บางทีก้อทำฉันวุ่นวาย สับสนมากมายเมื่อเธอไม่โทรหากัน ไม่รู้สิ.. ว่าโดนเธอ หลอก หรือเปล่า แต่ใจเหงา ๆ บอกว่าไม่อยากป็นเพียงภาพฝัน เพราะทุก ๆ อณูพื้นที่ใจ ฉันมีเธอไว้อยู่ในนั้นทุกวัน เลยอยากให้เป็นเหมือนกัน ~ ให้ในใจเธอมีฉันได้บ้างไหม คนดี
18 กันยายน 2546 10:00 น. - comment id 168749
:)
18 กันยายน 2546 11:31 น. - comment id 168772
มีแดดอุ่นอรุณสางช่วยสร่างเหล้า มิให้เมาจนอ่อนนอนไม่ฟื้น มีแรงต่อสู้เขาเมาอีกคืน ค่อยแช่มชื่นหาการทำงานไป
18 กันยายน 2546 13:24 น. - comment id 168788
หอมกริ่นกรุ่น กาแฟ แลหน้ายิ้ม แวะมาชิม ลิ้มรส จิตสดใส น้องเติมทำ น้ำตาล หวานเกินไป ตัวพี่ชาย ลุกไม่ได้ ใจงวยงง ( ใส่น้ำตาลมากเกินไปนะจ๊ะหลานหมิง ว่าแต่เราเหอะ ทำไมไม่แต่งกลอนปิด หรือว่าหัวใจเปิดรอใคร ที่ไหน ซะแล้ว )
18 กันยายน 2546 21:15 น. - comment id 168876
ตอบ คุณลุงเวทย์ ค่ะ... ขอบคุณค่ะ ที่แวะเข้ามาตามกลิ่นของกาแฟ แหะๆ ตอบ คุณผีขี้เมา ค่ะ... โอ๊ะโย้ะโย๋ .. อันนี้เมาเหล้านี่นา มิได้เมากาแฟแต่ประการใด อิอิ ขอบคุณนะคะสำหรับการมาเยือน ตอบ คุณอาชัย ค่ะ... อะไรคือกลอนปิดหรอคะ?? งงค่ะ รบกวนให้คำตอบด้วยนะคะ แหะๆๆ ถือว่าสงสารหลานความรู้น้อยคนนี้ด้วยแล้วกันค่ะ
18 กันยายน 2546 21:20 น. - comment id 168877
ตอบ คุณลุงเวทย์ ค่ะ... ขอบคุณค่ะ ที่แวะเข้ามาตามกลิ่นของกาแฟ แหะๆ :) ตอบ คุณผีขี้เมา ค่ะ... โอ๊ะโย้ะโย๋ .. อันนี้เมาเหล้านี่นา มิได้เมากาแฟแต่ประการใด อิอิ ขอบคุณนะคะสำหรับการมาเยือน :) ตอบ คุณอาชัย ค่ะ... อะไรคือกลอนปิดหรอคะ?? งงค่ะ รบกวนให้คำตอบด้วยนะคะ แหะๆๆ ถือว่าสงสารหลานความรู้น้อยคนนี้ด้วยแล้วกันค่ะ แต่หวานดีใช่มั้ยคะ กาแฟที่ทานทุกวันก็หวานแบบนี้ล่ะค่ะ อิอิ ขอบคุณเช่นกันนะคะ สำหรับการแวะเข้ามาเยี่ยมหลานคนนี้อย่างสม่ำเสมอค่ะ :)
18 กันยายน 2546 22:13 น. - comment id 168893
วรรคที่ ๓ ขอเปลี่ยนเป็น น้องแต่งเพิ่ม เติมน้ำตาล หวานเกินไป ไม่ทราบจริงหรือว่าลองภูมิอาแน่ เดี๋ยวลุงเวทย์ก็หัวเราะอาซิครับถ้าตอบไม่ถูก กลอนปิด ก็คือกลอนที่มีบังคับสัมผัส และจำนวนคำ เช่น กลอน ๘ (อาจมีกลอน ๖ , ๗ , ๙ ) กาพยานี เป็นต้น เอาเป็นว่างานประพันธ์ทุกอย่างที่เราเรียนในชั้นเรียน ใช่เลยครับ ส่วนกลอนเปิด ก็กลอนตามอำเภอใจ แล้วแต่จะอยากใช้กี่คำ อยากสัมผัสหรือไม่ หรือสัมผัสที่ไหน ก็แล้วแต่เธอ ( ไหน ๆ ก็แวะมาแล้ว อาขอกาแฟอีกซักถ้วยน๊ะจ๊ะ แหม! อาว่าถ้ากินกาแฟหวาน ก็เสียรสชาติซิจ๊ะ แบบนี้ควรเปลี่ยนไปฉันโอวัลตินแทนดีกว่าครับ ถ้าชอบรสหวาน)
18 กันยายน 2546 22:21 น. - comment id 168897
ขอบคุณมากค่ะ คุณอาชัย.. นึกกลัว ๆ อยู่ว่าคุณอาจะไม่ได้เข้ามาอ่านและตอบหลานคนนี้อีกครั้ง หลานคนนี้มิกล้าลองภูมิผู้ใดเป็นแน่แท้ ที่ถามเพราะไม่ทราบจริง ๆ ค่ะ แล้วก็ขอบพระคุณเป็นอย่างมากเลยนะคะสำหรับความรู้ใหม่ค่ะ อืม.. เพิ่งทราบจริง ๆ นะคะเนี่ย ปกติแต่งกลอน เพราะชอบ เพราะรัก บางทีก็ยอมรับว่าไม่ได้รู้ถึงทฤษฎีอะไรมากมาย แหะๆๆ แหม .. คุณอากาแฟอีกถ้วย เดี๋ยวคืนนี้ตาค้างไม่รู้ด้วยนะคะ เปลี่ยนเป็นโอวัลตินดีแล้วค่ะ จะได้นอนหลับสบาย แหะๆๆ
19 กันยายน 2546 01:40 น. - comment id 168963
หอมกลิ่นโอตินมาแต่ไกล ทำให้ความห่วงใยเจอห่วงหา หอมกลิ่นโอตินตลอดเวลา ทำให้มีทั้งความห่วงหาและห่วงใย ***หอมแต่กาแฟได้ไง ต้องเอาโอตินมาผสมซิค่ะ กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ***
19 กันยายน 2546 10:19 น. - comment id 169033
ตอบ คุณผู้หญิงไร้เงาค่ะ... แหม..เอากันใหญ่ ๆ กินกาแฟแก้ง่วง ส่วนโอวัลตินเนี่ย เค้าเรียกว่าของหวาน กินได้เรื่อย ๆ ค่ะ อิอิ ดีใจจริง ๆ สำหรับการแวะเข้ามาทักทายกันสม่ำเสมอเช่นเดิมค่ะ พักนี้อาจจะยุ่ง ๆ กับงานบ้าง (หัวฟูเลยอ่ะค่ะ) เลยไม่ค่อยมีผลงานออกมาบ่อยเท่าไหร่นักค่ะ ...
19 กันยายน 2546 23:12 น. - comment id 169173
แดดยามเช้ากะกาแฟหอมกรุ่น กลิ่นหอมชวนละมุนยั่วเย้าเหลือหลาย ยิ่งเธอชงให้คงอร่อยซะมากมาย สุดท้ายลองลิ้มรส ... ........... รสชาดช่าง ..... เกินบรรยาย อิอิ
20 กันยายน 2546 16:08 น. - comment id 169298
แหม.. ใครชงให้หรอพี่เปา ถึงหอมหวานซะขนาดนั้นคะ =^___=