หน้าส่วนตัว
สองมือ.. ที่พ่ออุ้ม..
อบอุ่นได้..ในอ้อมแขน..
แค่รู้สึก..หวงแหน...
สิ่งทดแทน.. ที่ขาดหาย...
ก่อนนั้น..เมื่อเยาว์วัย..
พ่อพาไป .เที่ยวแดนไกล..
ขี่คอพ่อ..สุขใจ...
มีสายรุ้งใสใส.. ของพ่อให้... มากมาย..
คงแค่..ความรู้สึก...
ลึกๆ..ที่..อยากจะได้...
ขอแค่.ความ..ห่วงใย..
ถามไถ่...คนใกล้..ที่..รักคุณ..
....
rain.. 17 ก.ย. 2546 05:13 น. - ID 39099 
850
34
0
17 กันยายน 2546 05:21 น. - comment id 168487
..เรน..ขอบคุณ..นายดอกไม้...
http://www.geocities.com/sekpanyasiri/...
ภาพ..ที่เรน..แอบเก็บไว้....
เรน..ขออนุญาต... นะคะ..
17 กันยายน 2546 06:05 น. - comment id 168492
อ๊ะนะ อิอิ ไม่เป็นไรแหละจ้า
17 กันยายน 2546 06:09 น. - comment id 168493
..คนที่ถูกเอ่ยถึง..ใครร่า...
อิอิอิ...
17 กันยายน 2546 06:12 น. - comment id 168494
(หญิง)
แต่งตัวมารอเก้อ
นัดเจอะเจอเธอไปไหน
(ชาย)
ขอบอกน้องทรามวัย
คุณยายใช้ไปทำบุญ
(เชื่อพี่เถอะน้องเรน พี่พูดเล่นเป็นที่ไหนละจ๊ะ )
17 กันยายน 2546 06:16 น. - comment id 168496
ก็น่านนะสิน่ะ แล้วคือใครกันล่ะน่ะ ให้เดาเองล่ะกัน อิอิ
17 กันยายน 2546 06:25 น. - comment id 168497
พี่ชัยคะ...
เรน..อรุณสวัสดิ์.......
จำได้...ตอนพ่อพาไป..เยี่ยมคุณย่า..
ที่บ้านริมน้ำ....
จะถูก..คุณย่าปลุก.. ทุกเช้า..
ให้ตักบาตร..พระ....
..คุณย่า..บอกเรนว่า....
.. ให้..คิดดี... ยิ้มสวยๆ...
ทุกคน..จะรัก....
..เรน..ขอบคุณ...นะคะ..
ใคร..บอกร่า..ว่าเรนไม่เชื่อ...
..อิอิอิ...
ยังไม่แว๊ปป...นะคะ...
17 กันยายน 2546 06:32 น. - comment id 168499
บอกหน่อยระกาน..
คนนั้น.. คือใคร...
เรน เดา..ว่า..ใช่...
คนใจดี.. ที่สุดเอย...
โห้ยย... เรน..อยากต่อกลอน..
.. คิดตั้งนาน...กว่าจะได้..เฮ้อ!...
แบบว่า... เรน..หัวไม่ดี...
..ต้องขออภัย..พี่ๆ...
..ต่อนี้... เรน..จะพยายาม...
..ยัง..ไม่แว๊ปป...
ขอแอบ..ไปดื่มนมอุ่น...
..ได้กลิ่น.. หอมละมุน..
..เรน ตัวยุ่ง..ไปดื่ม นมอุ่น..ก่อนระกานน..
อิอิอิ...
17 กันยายน 2546 08:54 น. - comment id 168505
พ่อ.. วันนี้ขอพูดเป็นวลีแล้วกันน่ะ....เรนจัง ฝ่ามือดูยิ่งใหญ่เวลาที่โอบอุ้มตัวฉัน ความสูงที่พ่อเอาไว้เทินหัว และขี่หลังเมื่อฉันยังเล็กๆ ฉันจำได้อะความรู้สึกนั้น เวลาที่พ่อจากไปทำงานไกล...ไกล เวลาที่พ่อไม่อยู่ให้ฉันได้กอด เวลาที่พ่อไม่มาบอกลาฉัน เวลาที่พ่อห่างจากตัวฉันไป... ฉันมักจะมานั่งร้องไห้คนเดียวเสมอ......... เพราะฉันคิดถึงพ่อ.......... จริงๆๆยังมีอะไรอีกมากมายที่เกี่ยวกับพ่อที่รู้สึกได้มากกว่านี้น่ะเรนจังเอาเท่าที่พอนึกได้ก่อน.. อิอิอิอิอิ
17 กันยายน 2546 09:04 น. - comment id 168509
... เด็กน้อยขี่คอพ่อ...พ่อพาไปดูจันทร์
ช่วยกันเก็บดวงดาวมาร้อยเป็นของขวัญ...
ในคืนฟ้าสวยใส
ค่ำนี้มีสายเบา เบา กล่อมเจ้าดวงใจ
พริ้มหลับตาฝันในอ้อมกอดพ่อ
สวัสดีค่ะเรน...พ่อเป็นฮีโร่ในดวงใจ...
วาพราวคิดถึงพ่อจังค่ะ
17 กันยายน 2546 09:08 น. - comment id 168511
เรนจ๋า...วาพราวพิมพ์ตกอ่ะค่ะ อิอิ...ตกคำว่า
( ลม ) ...ไป
เด็กน้อยขี่คอพ่อ...พ่อพาไปดูจันทร์
ช่วยกันเก็บดวงดาวมาร้อยเป็นของขวัญ...
ในคืนฟ้าสวยใส
ค่ำนี้มีสายลมเบา เบา กล่อมเจ้าดวงใจ
พริ้มหลับตาฝันในอ้อมกอดพ่อ
ขออภัย กลับมาแก้ไขค่ะ ^_________^
17 กันยายน 2546 09:09 น. - comment id 168514
นายดอกไม้ใจดีเสมอ น้องเรน...
17 กันยายน 2546 09:58 น. - comment id 168534
งานใส ใส อบอุ่นดีค่ะ เรนจ๋า
17 กันยายน 2546 10:07 น. - comment id 168544
:)
17 กันยายน 2546 10:12 น. - comment id 168547
*^_^* แวะมาทักทายค่ะ
17 กันยายน 2546 10:18 น. - comment id 168550
กลอนใสๆ น่ารักๆอีกแล้ว อิอิ หวาดดีนะขอรับ ยามเช้ารึป่าว โฮะๆๆ
17 กันยายน 2546 12:30 น. - comment id 168588
มาแอบอ่าน.. พี่เรนจัง.. อิอิ..
17 กันยายน 2546 12:41 น. - comment id 168591
ฮีโร่เก่งคนนี้ คงไม่มีใครแทนได้ น้องเรนอยู่แห่งไหน มีเขาไปด้วยทุกที ถึงอยู่ในสวรรค์ สิ่งขวางกั้นคนแทนที่ คือใจเรนคนดี ฝังอยู่ที่พ่อคนเดียว....
17 กันยายน 2546 14:15 น. - comment id 168610
แม้นพ่ออยู่...หนใด...เดาไม่รู้
พ่ออาจอยู่..วิมาน...ชั้นสี่..ห้า
แต่แน่นอน...พ่อยังอยู่....คู่ชีวา
เหมือนพ่อพา..ขี่คอเล่น เป็นประจำ
เหมือนยังมี นิทาน พ่อขานเล่า
ให้ฟังเอา เพลินใจ ในคืนค่ำ
่พ่อจ๋าพ่อ...เคยสอนสั่ง หนูยังจำ
หนูจะทำ ดีเท่านั้น ขอสัญญา...
17 กันยายน 2546 15:17 น. - comment id 168650
น่ารักจางคับพี่เรน.. กลอนก็ใส..รูปก็เจ๋ง เข้ากั๊น..เข้ากัน.. อิอิ..^_^
17 กันยายน 2546 20:54 น. - comment id 168686
พี่เรน... กลอนน่ารักจัง เข้ามาทักทายค้าบบบ
17 กันยายน 2546 21:03 น. - comment id 168690
มมายิ้มค่ะ
17 กันยายน 2546 21:18 น. - comment id 168697
เ ร น . . .
ส บ า ย ดี ป่ า ว . . . น ก ล่ ะ เ ค รี ย ด
ก ล อ น ก็ ม่ า มี เ ว ล า แ ต่ ง
คิ ด ถึ ง เ ร น น๊ า า า า
=^____________^=
17 กันยายน 2546 23:58 น. - comment id 168728
@ เรนน้อย... ขอโทษนะจ๊ะที่ไม่ได้เข้าไปทักทายตั้งแต่เมื่อคืนก่อน ..เพราะทานยาแล้วง่วงมาก ... จนสายตาโฟกัสภาพไม่ชัดเจน ..พยายามบอกกับน้องตูน..เพราะเกรงใจหลายๆท่านที่เข้าไปแจมบทกวีเอาไว้.. ..โดยเฉพาะน้องเรนที่แอบเข้าไปเยี่ยมเยียน ..เมื่อวานนี้ไปประชุมที่ มสธ.เพื่อผลิตชุดวิชาชุดหนึ่งค่ะ ..ให้แก่นักศึกษา .. และก็เป็นเรื่องยากมากนะคะ ที่จะนำพระพุทธศาสนาเข้าไปสู่หลักสูตรในระดับอุดมศึกษา.. ..หลายๆครั้งที่กำลังใจยังเปี่ยมล้นที่เวลาเขียนกลอนเกี่ยวกับธรรมะแล้ว ...นักเรียนนักศึกษาให้ความสนใจ... ..นั่นก็แสดงว่า ในวงการศึกษายังมีที่ว่างสำหรับพระพุทธศาสนาไว้บ้าง ชื่นใจมากค่ะ ที่เรนน้อยให้ความสนใจในหลายบทกวีที่แฝงด้วยธรรมะ... เพราะนั่นแสดงถึงเนื้อแท้ที่งดงามของจิตใจที่ซ่อนอยู่ไงคะ ..... ..วันนี้อาการไข้ก็ยังไม่ดีขึ้นหรอกค่ะ แต่พยายามที่จะพักผ่อนให้มากตามที่..มีใครเป็นห่วง.. ..แต่ตั้งใจเหลือเกินที่จะเข้ามาบอกขอบคุณน้องเรนในค่ำคืนนี้ให้ได้ ... แม้จะยังไม่ได้เข้าไปที่หน้าส่วนตัวของตนเอง .. ..ขอบคุณในน้ำใจและความห่วงใยที่มีให้นะคะ เช่นกันค่ะน้องน้อยๆ ..อย่าลืมดูแลตนเองโดยเฉพาะ..ใจ ... ให้ไกลจากความเหงาและความคิดที่ไม่ให้กำลังใจตนเองนะคะ ... พี่ดอกแก้วเขียนยาวมาก ก็เพราะเป็นห่วงเรนน้อยมาก ...และขอให้อำนาจแห่งความรักของคุณพ่อน้องเรน ..จงมีพลังคุ้มครองหัวใจดวงน้อยดวงนี้ให้มีความสุขตลอดไปนะคะ .... ขอบคุณมากนะจ๊ะเด็กดีที่น่ารักของพี่ดอกแก้ว
18 กันยายน 2546 00:35 น. - comment id 168731
สองมือพ่อโอบอุ้ม เจ้าตัวนุ่มในอ้อมแขน ถนอมรักอย่างหวงแหน มิให้ช้ำย้ำผิวนวล สองมือพ่อเกี่ยวเกาะ เจ้าฉอเลาะและหยิกข่วน บางทีกระบิดกระบวน เที่ยวโอดครวญร้องงอแง สองใจพ่อกับลูก นั้นพันผูกด้วยรักแท้ กับอีกหนึ่งดวงแด คือใจแม่ที่สวยงาม ....ขอให้หลับฝันดี ใต้แสงดาวที่สวยงาม..นะครับ
18 กันยายน 2546 10:19 น. - comment id 168757
.อบอุ่น..มากมาย..กับความรู้สึก. เหนื่อยล้า..
..มากมาย ที่..สัมผัสได้...
บทกวี ..ที่ไพเราะ...
วลี.. ที่ทำให้... มีน้ำตา...
คำทักทาย...ที่ทำ..ให้...ดีใจ...
ความห่วงใย... ที่พี่ๆ... ให้....
ตอนนี้..เรนยิ้มหรู....
สัญญา...กับตัวเอง...
จะไม่แพ้...กับเส้นทาง...ที่เลือก..
จะบอกพ่อว่า... อีกไม่นาน..
ดาว..ที่พ่อหวัง...
เรนจะคว้า...ให้พ่อ...นะคะ..
..ขอบคุณ...ทุกความรู้สึก...ที่ให้เรน....
..ซาแว๊ปป....
18 กันยายน 2546 10:21 น. - comment id 168758
..โห้ยย..เรน..ไม่อยากไป...
อยากอ่าน...ทุกความรู้สึก..อีกครั้ง...
....
18 กันยายน 2546 11:14 น. - comment id 168765
คิดถึงพ่อใช่ไหม ไม่เป็นไร อย่างไรพี่ก็ยังมามอบความอบอุ่น และห่วงใยให้น้องเรนเสมอ อิอิ
18 กันยายน 2546 14:33 น. - comment id 168797
สองมือของพ่อ หนูเฝ้ารอว่าเมื่อไร พ่อจะหลับมาจูงมือไป ออกท่องเที่ยวสู่แดนไกลอีกครา เมื่อไรจะกลับมาลูบผม นั่งดื่มกาแฟขม ๆ อยู่ตรงหน้า หยอกล้อกันตามประสา พ่อ ลูก และครอบครัวเรา คิดถึงพ่อจังเลยคะ น้องเรนแต่งได้ดีจัง
18 กันยายน 2546 21:56 น. - comment id 168888
สองมือที่โอบกอด พร้อมทั้งอ้อมแขนที่สอดมาหา แทนความผูกพันที่พ่อให้มา ไม่เคยลืมความอบอุ่นทุกเวลาที่ได้รับ ***สวัสดีน้องเรนคนเก่ง คุณพ่อจะอยู่ในใจเราเสมอจ๊ะ***
19 กันยายน 2546 02:04 น. - comment id 168978
***พี่โกโร๊ะคะ...
.ความรู้สึก..แบบนั้น...
.นานมาก... ที่เกิด...
น้อยใจ..ในครั้งแรก...
แต่เมื่อเรนรู้..เหตุผล... ที่พ่อให้...
พ่อบอกว่า...
ให้รู้จัก..ที่จะกำหนด.. หรือวางเป้าหมาย..
ให้กับ..อนาคต...
เหมือน..อย่างที่พ่อเหนื่อย.. เพื่อเรน..
เพื่อแม่...
ทุกครั้ง.. ที่มอง...ท้องฟ้า...
คอยพ่อ... เรน..ร้องไห้...
....
***วาพราวคะ...
ในความเป็นฮีโร่..ของพ่อ...
เรนมี ..เรื่องเล่า..มากมาย...
ไดฯ ..สีชมพู.. ของเรน..
... คงไม่มี..ใคร..จะอ่านได้ซ้ำๆ..
..หลายๆรอบ.. เหมือนเรน...
ขอบคุณ.. วาพราว..นะคะ...
19 กันยายน 2546 02:13 น. - comment id 168987
***พี่อัลมิคะ..
.นายดอกไม้..เป็นพี่ชาย..ใจดี..
พร้อม..ให้อภัย
แนะนำ.. และเข้าใจ..
สิ่ง.ที่เรน..ทำ....นะคะ..
เรน..ขอบคุณ..พี่อัลมิ...
ที่กรุณา.. แวะมา..ทักทาย...เรน..นะคะ..
..พระจันทร์..ในฝัน..ของเรน...
....
19 กันยายน 2546 02:18 น. - comment id 168990
***อ้อมคะ..
..เรน..ขอบคุณ..อ้อมนะ..
สิ่งที่..อ้อมให้... เรน
คือ ความเป็นเพื่อน ที่เสมอต้น..เสมอปลาย..
เรน..ต้องขอโทษ อ้อม...
บางครั้ง มีงานมากมาย.. ที่เรน..ถูกกำหนด..
ให้ทำ... (ก็..โครงการโปรเจกต์..เรื่องน้ำส้มคั้นแห้ง. .ที่เรนทำไม่ได้..สักกะทีอะดิ..)
อยากเข้ามา ทักทาย ขอบคุณ..
พี่ๆ..เพื่อนๆ.. อย่างที่..เรน..อยากทำ..
..
อ้อม คือ เพื่อน..ของเรน..
..ขอบคุณ..นะคะ...
***น้าผีฯคะ...
มัย..ยิ้มอย่างเดียวร่า...
อิอิอิ...
ยิ้มอย่างเดียว..ของน้าผีฯ
ก็..ทำให้เรน..ปลื้มจัง..
เรน..ขอบคุณ..นะคะ..
***ผีเสื้อปีกบางฯ...
..เรน..ขอบคุณ....
ที่แวะมา..ทักทาย...นะคะ..
19 กันยายน 2546 02:22 น. - comment id 168993
***เมจิคคะ..
..เรน..ขอบคุณ นะ..
บทกลอน..ของเมจิค...
เรนอ่าน.. ทุกบทกลอน..
แต่งได้.. น่ารัก.. ที่สุด...
***พี่ลม...
มัยต้อง..แอบอ่านด้วยร่า..
ใคร..คนนั้น..จะรู้ปล่าวน๊า..
พี่เรน..คิดถึง..
ขอบคุณ.. ที่ไม่ลืม...
19 กันยายน 2546 02:27 น. - comment id 168994
***พี่ฤกษ์คะ..
หลายครั้ง.. ในบทกวี.. ของเรน.
.คือ...ของพ่อ..
บางครั้ง.. กลัวจัง..
..กลัวพี่ๆ..เพื่อนๆ..จะว่า..
ทุกครั้ง.. ที่ได้เขียน...
..บอกเล่า ..ความรู้สึก...
เป็นสิ่ง ที่เรน ทำได้... ที่นี่...
..มีความสุข..ทุกครั้ง..
ที่ได้เล่า..เขียนถึง...
..ฮีโร่.. คนนั้น.. ของเรน...
..เรน..ขอบคุณ..นะคะ
19 กันยายน 2546 02:34 น. - comment id 168995
***อาเฮียคะ..
..อาเรน..รู้ว่า..
มองที่ฟ้า.. จะเห็นพ่อ..
..พี่ชาย..บอก....พ่อจะรอ..
ให้เรนขอ.. พ่อจะต่อ เติมฝัน.. ให้เรนเอง..
อิอิอิ...
อาเรน..มัยต่อกลอน กับอาเฮีย ไม่ได้ร่า..เฮ้อ..!..
แบบ อาเรนบอกแล้วงัย..
อยากแต่งกลอนหวาน..ๆๆ..
..เฮ้อ!...มัย..ยากจังร่า..
บอกด้วยดิ!.... อาเรน..อยากหวาน..
..จริงๆ..นะ..
***แพ๊คคะ...
..ภาพที่แพ๊คเห็น...
บทกวี.. ที่เป็น...
..คือ..ความรู้สึก..ทั้งหมด..
ที่พี่เรน..มี..ตอนนั้น...
..พี่เรน.. ขอบคุณ แพ็คนะ..
***ทีมคะ..
..พี่เรน.. ขอบคุณทีม..มากๆ..เล้ย..
..แบบ..ตอนนี้ ใครๆเห็น..
คงว่า.. พี่เรนบ๊องส์.. ก็..งัยร่า..
นั่งยิ้ม.. กับคอมฯ อะดิ..
อิอิอิ..
19 กันยายน 2546 02:46 น. - comment id 168996
***พี่ทิกิคะ..
..ยิ้ม..ให้เรน...
..ตอนนี้.. เรนยิ้มตอบนะคะ..
แบบ..สามสิบสองซี่เล้ยคะ..
..เรนขอบคุณนะคะ..
***นกคะ...
เรน..อยากให้..นกแบ่งเวลา..
พักผ่อนบ้าง...นะคะ
..เรื่องบางอย่าง.. ที่ทำให้เครียด..
เรน..ขอนะ.. อย่าซีเรียส.. กับมัน..
เรนรู้คะว่า.. นกต้องอดทน..กับกฏระเบียบ
จากโรงเรียน..หรือคน..รอบข้าง..มากมาย..
ที่ไม่เข้าใจ.. (สิ่งที่เราทำ)..
เมื่อ นก.. กลับถึงบ้าน..
คงต้องการ..เวลาผ่อนคลาย..สบายๆ..
เรน..ว่า ไม่จำเป็น ที่จะต้องมานั่ง..
คร่ำเคร่ง..ทบทวน..บทเรียน ..มากมาย... ปวดหัว..เปล่าๆ..
เรนว่า ..ให้เวลา กับสิ่งที่..เราชอบ..
..และอยากทำ.. เป็น..การพัก...
หายจาก..ความเครียด..ได้นะคะ..
เลือก..กิจกรรม ที่นกชอบ... ผ่อนคลาย..
แล้วนก จะมีความสุข... กับสิ่ง..และเวลา..ที่นกได้ทำ.. และเป็น..ของเรา..จริงๆ..
อย่าเหมือน..เรน..
ที่ก้มหน้า..ก้มตา..เรียน...(..วิธีทำ..น้ำส้มคั้นแห้ง).. เกือบแล้วนะ.. เกือบที่เรน..จะไม่มีใคร.. เป็นโลกใหม่..ที่ไม่แคบ.. ของเรนจัง..
..มีเพื่อน.. มีคน..ที่รับฟัง...
..หนึ่งความฝัน.. หนึ่งที่หวัง..
นก..กับ เรน..อาจแตกต่าง...
..แต่สิ่งหนึ่ง.. ที่มี ..ร่วมกัน..
คือ.รักและหวังดี..... ที่นกมี..ให้เรน..
และเรน..มีให้นก...
..เรน..ขอบคุณ นก..นะ...
19 กันยายน 2546 03:07 น. - comment id 168997
***พี่ดอกแก้วคะ...
..เรนกราบ..ขอบคุณพี่มากๆ..นะคะ..
กับ..ความห่วงใย ..ที่ให้..เรน..
..ยอมรับคะว่า...มีบ้างที่เรนรู้สึก..ล้า..
สับสน.. กับ..คำว่า คนดี.. ของใครๆ..
..ก่อนนั้น.. เรนชอบคิด..ที่จะดูถูกตัวเอง..
หรือไม่ก็..รักตัวเอง..มากเกินไป.. นะคะ
ชีวิต ..มัย..ไม่บาลานซ์.. อย่างที่เรน..อยากได้...
แต่..ตอนนี้.. พี่ชาย..ได้สอน..ให้เรน
รู้จัก ..ที่จะเรียนรู้..
มองชีวิต..ให้เป็น..
รู้จักที่จะปรับตัว...
รู้จัก..คุณค่า ของตัวเอง..
ปรับ และแก้ไข.. จุดเด่น ..จุดด้อย.. เพื่อปรับปรุง..
.พี่ชาย..บอกว่า อย่าหยุด ที่จะเรียนรู้.
ประสบการณ์..ร่วมไปกับการฝึกฝน...ในทุก ๆ ด้าน...
จะช่วยให้ ...เข้าใจ...อะไรๆ..เพิ่มมากขึ้น ...ค่อยเป็นค่อยไป..
สั่งสมประสบการณ์....ทุกอย่าง จะดีขึ้น.. .
ขอเพียงอย่ากลัว...อย่ากังวลอะไร...มากมาย..เกินไป.
อย่าท้อแท้...อย่าสิ้นหวัง...ทุกอย่าง..มันมีหนทาง..ในตัวของมันเอง..
พี่บอกว่า...แม้แต่ ไวรัส..ยังรู้จักปรับตัวของมัน..เพื่อให้อยู่รอด
มนุษย์ขอเพียงอย่ายอมแพ้ ..อย่าสิ้นหวัง....
..ก้อ จะมีหนทางในการที่จะฝ่าปัญหา....ทุก ๆ ด้านไปได้เอง
ทุก ๆ คน.. ต้องผ่าน..ประสบการณ์..ในการเรียนรู้ ด้วยกัน..ทุกคน
ผ่านการ..ลองถูกลองผิด มาเหมือนกัน..
ไม่มีใครรู้ หรือ ทำอะไรได้ถูกต้องไปเสียทั้งหมด..
เรียนรู้..ในทุกเรื่อง.. เพราะเราอยู่ในโลก.
..ก้อ ต้องเรียนรู้ส่วนต่าง ๆ....ในโลกนี้ไปด้วย.
ไม่ต้องลึกซึ้งมากนัก...แต่ควรรู้..ไว้บ้าง..
จะได้เข้าใจ..ชีวิตได้ดี.. ยิ่งขึ้น..
พี่ชายบอกว่า.. อย่าลืม...อย่าหยุดที่..จะเรียนรู้..ในสิ่งที่ไม่รู้..
ทุกอย่าง มีประโยชน์...มีคุณค่าเท่า ๆ กัน...
พี่บอกว่า.. แนวคิด.. กรอบ..ความคิด...เป็นสิ่งที่ดี..
แบบว่า เรา ก้อ...ต้องพยายาม..ที่จะเข้าใจ คนอื่น
ก่อนที่จะให้คนอื่นมา..เข้าใจเรา...
ถ้าเราใช้กรอบของเรา...ไปมองผู้อื่น...
.เราก้อจะไม่เข้าใจความคิดของผู้อื่นได้เลย ว่า....
มัย เขาถึงคิดและ ทำอะไร แบบนั้น...
..เรน..ต้องขอโทษ.. ที่พูดถึง..คำสอน..
ของ..พี่ชายที่ให้.เรน..
ก้อ..เรนรู้ว่า.. พี่ดอกแก้ว.. ห่วงเรน...
คืนนี้.. ขอเรนนะ..
..ขอเรน..หลับ.. ในบ้าน..ที่อบอุ่น...
..กับพี่ๆ.. ที่แสนดี.. ที่นี่..นะคะ.
ขอ..ผ้าห่ม.. ให้เรนด้วย..
..แบบ เรน..อ้อน.. พี่สาว...ที่ใจดี...
zzz z z z
19 กันยายน 2546 03:13 น. - comment id 168998
***พี่ณรังษีคะ..
บทกวี.. ที่ให้เรน..
อ่อนโยน.. อย่างที่เรน..อยากได้..
เป็นสัมผัส.. ที่เรนเคย..ได้รับ..
โกรธ..เมื่อถูกขัดใจ..
..ถูกมี้ดุ.. เมื่อเรนดื้อ...
แต่พ่อ..จะแก้แทนเรน..ทุกครั้ง..
นิทาน..ของพ่อ..
ของขวัญ.. ทุกชิ้น..
..เรนเก็บไว้.. เป็นความทรงจำ..
รู้สึกผิด... ที่ทำ..
.ให้พ่อ.จากไป...
อยากบอก..ทุกคนว่า...
เรน..เสียใจ...
ขอบทกวี.. ที่อ่อนโยน...
ให้เรน..หลับ.. ฝันดี..
เพื่อตื่นพบ.. โลก..ที่ต้องเรียนรู้...
กับเช้า...วันใหม่... ที่สดใส..
..เรน..ขอบคุณ..นะคะ..
zzz z z z
19 กันยายน 2546 03:14 น. - comment id 168999
***พี่มอมค่ะ...
..เรน..ขอบคุณ...นะคะ..
z z
19 กันยายน 2546 18:47 น. - comment id 169119
เห็นภาพเลย
19 กันยายน 2546 19:28 น. - comment id 169131
..เรน..ขอบคุณ..นะคะ...
..สิ่งที่เรน..เขียน.. และที่ได้อ่านกัน..
เรน...ขอสารภาพ..ระกานว่า...
..เรน แค่ อยาก..ฝึก..เขียน...นะคะ
ทักษะ.. ในการเขียน ของเรน..ยังไม่ดี...
..สิ่ง ที่เรน..ค้นพบ.. ในตัวเอง...
คือ.. ชอบ ที่จะเขียน..
แต่..ไม่กล้า... ที่จะให้ ใคร..อ่าน...
เรน..พูดจริงๆ..นะคะ...
พยายาม..เขียน..ความรู้สึก...
พี่บอกว่า.. ให้เรน..
ฝึกเขียน ..จากสิ่งที่ใกล้ตัว..
..พี่ๆ.. เพื่อนๆ..คงไม่ว่าเรน...
...
19 กันยายน 2546 19:31 น. - comment id 169133
ไม่ว่าจ้ะ น้องเรน.. จะเป็นกำลังใจให้นะคะ
19 กันยายน 2546 19:56 น. - comment id 169139
พี่คะ.. เรนกราบ..ขอบคุณ..สวยๆ...นะคะ..
..พี่ไม่สบาย.. หายยังคะ...
เรน.. อยากเมล์ หาจัง...
ก้อ เรน เป็นห่วง....
เรน..เคยเขียน..ในไดฯ...ของเรน...
..คนใกล้ชิด ..แอบมาอ่าน...
เรน..เสียใจ....
..หยุดเขียน ..ไปนานมาก...
...อยากเริ่ม.... กับสิ่งที่ชอบ...
ขอเวลา... และโอกาส...ให้เรน..อีกครั้ง...
..ขอบคุณ..มากมาย....
กับความใส่ใจ... ที่พี่..ให้ กับเรน...
...
19 กันยายน 2546 23:04 น. - comment id 169171
อาเรน อยากแต่ง กลอนหวาน ก็เติม น้ำตาล มากหน่อย เหยาะเกลือ นิดเดียว เล็กน้อย แล้วค่อย เขย่า เข้ากัน ระวัง อย่าเผลอ เหยาะเหล้า คนอ่าน จะเมา หัวปั่น อ่านกลอน จบปั๊บ หลับพลัน กลอนมัน อ่านเมา คร่อกฟี้...!! :-)) -------------------------------------------- (อาเรน..เน็ตไม่วิ่งเลยวันนี้)
20 กันยายน 2546 09:31 น. - comment id 169221
อย่างน้อย...ในโลกเบี้ยว ๆ ใบนี้ก็ยังมีพ่อเนอะ .....................^-^..................... ..........................................
20 กันยายน 2546 13:35 น. - comment id 169255
อาเฮียคะ.. อาเรน...เปิดเมล์ไม่ได้..
แบบ มัยช้าจังงงง...
โห..แล้วว...
...ตอนนี้ ..อยู่ข้างนอก...
..กำลัง ตามหา ประสบการณ์...
..ที่เซ็นฯ... อิอิอิ....
ซาแว๊ปป...
กำเดียว ..อาเรน มา..นะ...
มาดามฯ...
...เรนขอบคุณ...นะคะ...
..ฟิ้ววววววววว.....วว..
..เย็นๆ.. เรน จะมาต่อกลอน...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
