คืนหนึ่งในฤดูฝน ผู้หญิงหนึ่งคนที่ยืนร้องไห้ ผู้ชายคนนั้นหันหลังและเดินจากไป กับสายฝนที่โปรยปรายจนลับสายตา แม้ฝนจะซา แต่น้ำตายังคงไหล เปียกปอนและอ่อนไหว ราวคนไร้ค่า ผู้หญิงคนเก่าที่เจ้าน้ำตา ไร้เรี่ยวแรงและอ่อนล้าเกินกว่าใคร จดจำเอาไว้ว่าเขาจะไม่กลับมา แม้จะร้องไห้เสียน้ำตาไปสักเท่าไหร่ ผู้หญิงคนนั้นที่หนาวสั่นและปวดใจ คือฉันคนนี้ที่เขาจากไป ในคืนฝนพรำ
Mercury 16 ก.ย. 2546 11:17 น. - ID 39063 
845
6
0
17 กันยายน 2546 00:07 น. - comment id 168415
คืนหนึ่งในฤดูฝน ฉันยังหมองหม่นกับฝนที่โปรยปราย สายฝนยังมีวันจะจางหาย แต่สายน้ำตาที่หลั่งรินไม่สิ้นไป ด้วยว่าเธอคนดีที่จากไป ทำให้ฉันตรอมใจแทบสิ้น ไม่มีอะไรเหลือไว้ยลยิน มีแต่หัวใจติดดินกับคราบน้ำตา ***กลอนน่ารักนะค่ะ ไพเราะมากเลยค่ะ แต่ก็เศร้ามากเลยเหมือนกันค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ***
17 กันยายน 2546 14:42 น. - comment id 168629
ทุกค่ำคืนของฤดูฝน ฉันรู้จักแต่คำว่า เดียวดาย
17 กันยายน 2546 15:49 น. - comment id 168656
เหตุการณ์นี่มันน่าเศร้ามากเลยน่ะค่ะ
17 กันยายน 2546 15:51 น. - comment id 168658
เหตุการณ์นี่มันน่าเศร้ามากเลยน่ะค่ะ
17 กันยายน 2546 17:31 น. - comment id 168667
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันจ้ะ
22 กันยายน 2546 12:02 น. - comment id 169715
hank you
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
