ทุกข์สลายเพราะวจีมีปัญญา

พี่ดอกแก้ว

......นิทานดีมีคุณธรรมนำความสุข 
มุ่งปลอบปลุกถ้อยวจีมีความหมาย 
ไม่รานรุกบุกประชิดคิดทำลาย 
ทุกข์สลายเพราะวจีมีปัญญา 
.....นับว่าเป็นแง่ดีที่ควรมอง 
แต่จะต้องหยุดคิดสักนิดหนา 
ว่าผู้ฟังนั้นก็ต้องมีปัญญา 
จึงรู้ค่าของชีวิตไม่คิดเบียน 
...พูดกับพาลก็เหมือนไร้มิได้พูด 
ยิ่งถูกขูดแคะไค้ให้คลื่นเหียน 
แม้นชีวิตก็ยังคงถูกเบียดเบียน 
มิอาจเปลี่ยนใจพาลให้ปานทอง 
....อันพิษภัยมีมากมายในคำพูด 
บทพิสูจน์มีมากมายที่หม่นหมอง 
เพราะบทกรรมน้อมนำตามครรลอง 
ทุกสิ่งต้องเป็นไปในสายกรรม 
....ถึงพูดดีเจรจาดูน่ารัก 
แต่อาจถูกแช่งชักและเติมซ้ำ 
ว่าปากหวานก้นเปรี้ยวในน้ำคำ 
เป็นเพราะกรรมตามทันวันนั้นเอง 
				
comments powered by Disqus
  • tiki

    11 กันยายน 2546 22:02 น. - comment id 167072

    ถ้าตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่
    เทิดวจีที่จะให้ไม่ทอดภอน
    ใครจะชมใครจะว่าไม่โยกคลอน
    ไม่เดือนร้อนสรรรเสริญและนินทา
    
    ก็ข้ามพ้นใจตนไปอีกครึ่ง
    เขาจะบึ้ง เราไม่บึ้ง ขึ้งหึงสา
    ไม่โกรธคน  ไม่ร้อนรน  ด้วยปัญญา
    จะเปรี้ยวหน้าหวานข้างใน..ก็ใจเรา
  • ไกลถิ่น

    11 กันยายน 2546 22:48 น. - comment id 167113

    ท่ามกระแสวิปโยคโลกผกผัน
    มารตะบันฟันถากกลากเกรอะหนำ
    คนระแวงแคลงหวาดสาดสีดำ
    น้ำใจช้ำกล้ำกระแทกแตกกระเจิง...
    
    ขอเชื่อว่าคนดีมีมากอยู่
    แม้ไม่สู้หมู่พาลซาตานเถลิง
    แต่ลมหนาวคราวพัดสะบัดเริง
    หมู่เปลวเพลิงย่อมลับดับสิ้นลง...
    
    สมาธิ สติตั้ง หยั่งลงจิต
    แผ่อุทิศวจีปัดขจัดหลง
    ดำริชอบกอบกู้รู้ใจปลง
    อานิสงส์ส่งแผ่แด่โลกา...
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 22:58 น. - comment id 167120

    @...tiki..
    
    หากใจรู้ดูจิตพินิจแท้
    จะมิแก้ไขคำเขาพร่ำขาน
    สิ้นกระแสก็สิ้นธรรมนำโสตทาน
    เพียงกระทบแล้วผ่านไม่ครุ่นคำ
    
    ขอบคุณที่แวะมานะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 23:05 น. - comment id 167127

    @...ไกลถิ่น...
    
    กระแสกรรมนำให้ได้พบโศก
    วิปโยคคือผลที่ตนสร้าง
    ผู้ฉลาดจะเร่งไม่ละวาง
    เพื่อสร้างทางปัญญาพาสุขใจ
    
    กลุ่มคนดีจะมากมีสงบถ้อย
    และเรียงร้อยกุศลธรรมนำจิตใส
    มิต่อตีบีฑากับผู้ใด
    รักษาใจในบุญคุ้นความดี
    
    ขอบคุณนะคะน้องไกลถิ่น วันนี้อุตส่าห์ตามมาแจมถึงที่นี่ ..พร้อมกับความจริงจังและเข้มข้นในบทกวีที่ระอุและสงบในที่สุด
    
  • ชัยชนะ

    11 กันยายน 2546 23:13 น. - comment id 167133

    มารับฟัง คำสั่ง เตือนยังจิต
    ให้ครุ่นคิด เรื่องผ่านมา มีมากหลาย
    ที่พลาดพลั้ง เพราะคะนอง ไม่กรองใจ
    เผลอพูดไป ให้ฤดี นี้ต้องตรม
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    11 กันยายน 2546 23:26 น. - comment id 167141

    @..ชัยชนะ..
    
    ไม่มีใครไม่เคยพลาดปราศความผิด
    เพราะเป็นศิษย์ต้องเรียนรู้ตามครูสอน
    พระศาสดาบรมครูผู้อาทร
    สอนสังวรอินทรีย์หนีภัยพาล
    
    ..ไม่เป็นไรค่ะ  ผ่านแล้วก้ผ่านไป 
    อย่าย้ำคิดย้ำทำ ..แก้ไขใหม่ได้
    แบบที่พี่เบิร์ดบอกว่า ..ซ่อมได้ ..ไงคะ
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    11 กันยายน 2546 23:51 น. - comment id 167160

    การจะพูดต้องดูเหตุและดูผล
    พูดกับใครพูดกับตนต้องคิดก่อน
    ใช่ว่าจะพลีพลามพูดร้าวรอน
    ก็จะเกิดการแคลงคลอนให้ร้อนใจ
    
    คำพูดดีก็ดีเป็นศรีศักดิ์
    พูดแต่เรื่องความรักหรือความใคร่
    ก็จะเกิดการติชินนินทาแก่ใคร ๆ
    ฉะนั้นก่อนจะพูดไปต้องใคร่คำนวน
    
    ***กลอนบทนี้สอนใจดีจังเลยค่ะ***
  • พี่ดอกแก้ว

    12 กันยายน 2546 00:11 น. - comment id 167174

    @...ผู้หญิงไร้เงา..
    
    ก่อนจะพูดต้องครวญใคร่ในคำพูด
    บทพิสูจน์มากมายในความพลั้ง
    แม้นรอบคอบเท่าใดก็ยังพัง
    เพราะกรรมเก่ามายังให้เสียการณ์
    
    ...น้องตูน บทแจมบทนี้มีค่ามากเช่นกันค่ะ...
    
  • เรนจัง..

    12 กันยายน 2546 07:18 น. - comment id 167208

    .  แอบมาอ่าน..ทุกครั้ง...
        กับวัน.. ที่อ่อนล้า...
          ..คิดถึง..ตลอดเวลา..
       ..มีคุณค่า.. ในบทกลอน..
               ...
             แว๊ปป..
        แบบเรน ต่อไม่ได้...นะคะ
  • |NdEpEndEnT

    12 กันยายน 2546 11:07 น. - comment id 167233

    อันวจีไพเราะเพราะพริ้ง
    เหมือนถูกสิงในคำกระหน่ำซัด
    ตระหนักคำความคิดควรฝึกหัด
    แล้วจึงคัดความงดงามจากวจี
    
    independe

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน