เพียรสลักรอยใจให้งามงด บริสุทธิ์หมดจดดุจสีขาว เติมแต้มฝันเพิ่มสีสวยด้วยแสงดาว จนเธอพราวพร่างฟ้าน่าชื่นชม จะเหนื่อยสักเพียงไหนไม่เอ่ยถ้อย แม้เพียงคำเล็กน้อยที่ขื่นขม ก็เก็บไว้ในใจไม่ปรารมภ์ หวังเธอได้สุขสมสง่างาม แม้นลำบากยากแค้นถึงแสนเข็ญ หวังเพียงเป็นผู้ขจัดปัดขวากหนาม แปรเปลี่ยนสิ่งเลวร้ายให้สวยงาม อยู่ด้านหลังทุกยามคอยดูแล วันนี้เธอเป็นดาราสง่าศักดิ์ ฉันมองดูอย่างจงรักภักดีแท้ เธอกลับเมินหมางไปไม่เหลือบแล ไม่มีค่าให้แยแสไม่เป็นไร ใจดวงนี้ไม่มีคำรำพัน ให้เธอหวนคืนวันกลับมาใหม่ ขอเพียงเธออย่าแล้งในน้ำใจ เชือดเฉือนฉันให้หมองไหม้ด้วยวาจา ไม่ขอบคุณก็ไม่เป็นไรหรอก แต่อย่ายอกย้อนกันฉันถือสา ที่เธอเคยช่วยฉันแต่ก่อนมา ไม่อาจเทียบคุณค่าที่ให้เธอ เธอโอ่อ่าอวดองค์ทรงยศศักดิ์ บนเวทีที่เจนจัดอยู่เสมอ ฉันมิใช่ดาราเฉกเช่นเธอ ทำหน้าเซ่อหน้าเศร้าเอาคะแนน น้ำตาฉันรินไหลเพราะใจราน ได้มาพบคนพาลใจร้ายแสน ไม่เห็นค่าคุณใครให้ตอบแทน กลับโลดแล่นทำร้ายใจให้พังภินท์ เพียรสลักรอยใจให้งามงด เพิ่งรู้ว่าได้จรดบนแผ่นหิน ไม่อาจจารจารึกใจให้เธอชิน กับรสกลิ่นของความดีที่ฉันปอง
พี่ดอกแก้ว 10 ก.ย. 2546 16:32 น. - ID 38800 
716
9
0
10 กันยายน 2546 16:56 น. - comment id 166736
เธอหมางเมินจากฉัน ในคืนวันดาวพร่างกระแจ่มจ่าง เธอเดินสู่หนทาง โรยรากุหลาบงามเย็นจับใจ independe
10 กันยายน 2546 22:40 น. - comment id 166795
ไม่ขอบคุณก็ไม่เป็นไรหรอก แต่อยากมากลับกลอกมาหลอกฉัน เพราะจะไม่เชื่อแล้วคำแม้ยืนยัน ด้วยเธอนั้นเปลี่ยนผันฉันเปลี่ยนไป ไม่ต้องการเหมือนเดิมเหมือนก่อนมา ถึงแม้จะต้องเสียน้ำตากับความหวั่นไหว แต่อยากเชื่อคำเธอแล้วในหัวใจ ก็เธอนั้นไม่จริงใจสักนิดเดียว ***เศร้าจังเลยค่ะ***
11 กันยายน 2546 06:12 น. - comment id 166865
หากจะรักจะให้แล้วอย่าเสียใจเลยนะคะคนดี พี่คือดอกบัวทองผ่องผุด บานพร่างกลางใจกลางบึงเรือนไทยโพเอมนะแห่งนี้ พุดขอเป็นกำลังใจและภาวนาให้พี่มีความสุขมากๆนะคะในทุกสิ่งที่พี่ทำด้วยความภาคภูมิใจ ด้วยพลังใจด้วยแรงศรัทธาที่มี ทุกคนรับทราบและซาบซึ้งใจมากค่ะ
11 กันยายน 2546 06:38 น. - comment id 166877
อันความรัก ชักพา ตาฉันบอด ฉันขอจอด ป้ายเธอ เพ้อสุขศรี เป็นมารร้าย กลายกลับ สู่อสุรี ตัวพี่นี้ ฤดีนั้น นิรันดร
11 กันยายน 2546 13:09 น. - comment id 166978
แม้ต้องเศร้าเพราะเขาก็ไม่หวั่น เพราะตัวฉันยินดีเสมอ แม้คราบน้ำตาที่ล้นเอ่อ เธอจะไม่เคยเหลียวแล แต่ฉันนั้นก็จะรัก รักเธอเสมอ แต่อย่าทำร้ายฉันอีกได้ไหมเธอ ขอให้ฉันได้มองเธอแค่นี้ก็พอ อ่านกลอนของพี่แล้วรูสึกเศร้าจังเลยค่ะ ฝนก็ตกด้วยหนาวจังเลย
11 กันยายน 2546 21:35 น. - comment id 167058
@...น้องจ๋า... อยู่ตรงนี้ที่ใจไม่ไหวหวั่น แม้นจะจากไกลกันอย่าหวั่นไหว ถึงเขาทิ้งให้เหงาและเศร้าใจ ก็ลืมได้ลืมกันวันทรมาน
11 กันยายน 2546 21:41 น. - comment id 167063
@...ผู้หญิงไร้เงา... ธรรมดาของคนหนาด้วยตัวตน จึงเอาเปรียบผู้คนเพื่อเชิดหน้า ไม่ละอายในคุณเขานำพา จึงมีข่าวสาวว่า ..เนรคุณ .ไม่ต้องเศร้านะคะน้องตูน .... เป็นลักษณะของคนที่ขาดความกตัญญูน่ะค่ะ ..ซึ่งก็เป็นมุมมืดอีกมุมหนึ่งของชีวิตที่น่าสงสาร ...
11 กันยายน 2546 21:46 น. - comment id 167066
@...น้องพุด.. ขอบคุณมากในน้ำคำและน้ำใจที่มอบให้ รวมทั้งกำลังใจที่มอบมาให้เสมอ ความห่วงใยที่หลั่งไหลมาจากใจของน้องพุดนั้น ทำให้รู้สึกสดชื่นและมีกำลังเพื่อการทำงานมากมายเลยค่ะ ขอบคุณในน้ำใจเหลือเกิน..
11 กันยายน 2546 21:56 น. - comment id 167070
@...ชัยชนะ... มองไม่เห็นรอยมาร จึงเพ้อพานว่าพบสุข สุดท้ายจึงได้ทุกข์ เพราะเขาปลุกให้เห็นรอย ...ขอบคุณค่ะ..ชัยชนะ
11 กันยายน 2546 21:59 น. - comment id 167071
@...ชัยชนะ... มองไม่เห็นรอยมาร จึงเพ้อพานว่าพบสุข สุดท้ายจึงได้ทุกข์ เพราะเขาปลุกให้เห็นรอย ...ขอบคุณค่ะ..ชัยชนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
