ใบไม้ไหวพัดพริ้ว สายลมพัดปลิวพัดใบไม้ไหว อ่อนเอนเอยหัวใจ สายลมอะไรพัดหัวใจไหวเอน ตื่นมาก็คิดถึง แม้ทำดื้อดึงเพียรซ่อนเพียรเร้น ไม่อาจซ่อนสิ่งที่หัวใจเป็น ยิ่งซ่อนยิ่งเห็น ยิ่งคิดถึง หากรักจะผิด ก็จะบอกกับความคิด ว่าจะผิดสักครั้งหนึ่ง จะยอมตามหัวใจ ที่หวั่นไหวที่ดื้อดึง หากเธอผิด ฉันก็ผิดคนละครึ่ง ผิดตรงที่คิดถึง ผิดที่ฉันก็เผลอใจ
8 กันยายน 2546 10:16 น. - comment id 166159
เผลอมาตั้งแต่กลอนที่แล้ว ตอนนี้ยังไม่ได้สติอีกเรอะ
8 กันยายน 2546 10:23 น. - comment id 166163
อาการหนักกว่าเดิมอีก ละอองน้ำ..
8 กันยายน 2546 10:55 น. - comment id 166173
เป็นไปได้
8 กันยายน 2546 21:23 น. - comment id 166297
หากว่ารักเธอแล้วฉันต้องผิดหวัง ฉันจะไม่โทษใครทั้งนั้นกับรักครั้งนี้ ไม่โทษเธอหรอกบอกเลยคนดี เพราะฉันจะยอมรับความผิดนี้แบบเต็ม ๆ ***รับครึ่งเดี๋ยวเดี๋ยวจะน้อยเกินไป รับผิดเต็ม ๆ ไปเลยดีกว่าค่ะ อิ อิ***
8 กันยายน 2546 21:51 น. - comment id 166317
อ่า แวะมาเยี่ยมครับ *** กลอนเพราะมั่กๆ