ยามเธอจากฉันเดียวดายใจอ้างว้าง เธอแรมร้างจากฉันแล้วหรือวันนี้ คอยเพ้อคร่ำครวญทุกนาที อีกกี่ปีกี่เดือนได้พบเจอ ไม่สัญญาจะคงมั่นถึงวันไหน แต่หัวใจคงมีเธอมั่นเสมอ แม้ว่าห่างเวลาไม่พบเจอ หากใจรำพันเพ้อถึงเธอเพียงผู้เดียว เพิ่งจากลากันเมื่อตอนเย็น ที่เคยเห็นกลับไม่เห็นใจเปล่าเปลี่ยว เดินตามเส้นทางลดหลั่นเลี้ยว หนักหน่วงเหนี่ยวใจอาทรถวิลหา แต่ละนาทีได้เคียงข้าง โลกที่กว้างมีเราสอง ณ ปลายฟากฟ้า จะจดจำไว้ในห้วงเวลา ได้นำพาเราสองสู่วิมาน อาจจะเพ้อถึงเธอแค่วันนี้ หรืออีกกี่วางวายในห้วงหาญ แต่วันนี้คือวันนี้ใช่เมื่อวาน กี่ฤดิกาลนานเนิ่นนิจนิรันดร์ น้ำตาร่วงรินไหลภายในอก มิอาจปกปิดในเบื้องลึกฝัน อยากจะโอบกอดเธอให้ทุกวัน ทำไมจึงผูกพันแม้เพียงค่านาที
7 กันยายน 2546 23:15 น. - comment id 166071
ยามเธอจากฉันเดียวดายใจอ้างว้าง มีแต่ความร้าวรานมาสานต่อ ยามเธอชิดใกล้หัวใจฉันเพียงพอ กับความสุขที่เกิดก่อนั้นมากมาย แล้วทำไมต้องจากไกลไม่กลับมา ทำให้ฉันเศร้าอุราพาแหน่งหน่าย หรือเธอลืมฉันสิ้นใจมลาย ไม่มีฉันเป็นความหมายในสายตา ***คิดถึงเขาก็โทรเขาซิจ๊ะน้องจ๋า แล้วก็อย่าคิดมากเลยนะจ๊ะ เป็นห่วงเป็นใยเสมอจ๊ะ***
7 กันยายน 2546 23:22 น. - comment id 166077
- - พี่ตูนค่ะ อยากจะโทรหาเขาใจแทบขาด แต่มิอาจต่อสายถึงใครนั้น ด้วยเพราะเขาอาจไม่ว่างในวางวัน แม้ทางตันฤจะโทรถึงเขาดี independe
8 กันยายน 2546 16:13 น. - comment id 166264
ใจตรงกันเลยค่ะ อยากโทรหาทุกวัน แต่ไม่กล้าพอ
8 กันยายน 2546 20:43 น. - comment id 166291
กาลเวลา... เดินทางแต่ละวินาที ใจเรา... ต่างก้าวย่าง ย่ำจร นานแค่ไหนหนอจะพานพบเจอ ฉันคงละเมอ คร่ำครวญหาเธอ ทุกนาที
8 กันยายน 2546 21:46 น. - comment id 166309
อ๋าา อารมณ์เดียวกัน อิอิ
8 กันยายน 2546 22:42 น. - comment id 166355
บนเส้นทางสายยาวที่ร้าวรอน มีป้ายศรย้อนกลับมาเริ่มใหม่ คนพรากจากกันอยู่แสนไกล อาจกลับคืนเคียงใกล้เหมือนเช่นเคย